დაფარული გრძნობები #2

საჭესთან მე ვიჯექი,გვერდით გადარეული ბელა მეჯდა,ფეხები მაღლა ჰქონდა შემოწყობილი და მუსიკას ხმამაღლა ჰყვებოდა.უკან,პატარა ბავშვივით გაბუსხული ანჟელიკა იჯდა.ახლა ის,ძალიან ჰგავდა ბარბის თოჯინას,ღია ცისფერ თვალებს აქეთ-იქეთ აცეცებდა,თმები გაზაფცულის

დაფარული გრძნობები #1

ხიდის მოაჯირებს იდაყვით ეყრდნობოდა,ლიდა წიკლაური,თვალი ლაპლაპა გამდინარე მტკვარზე მიებჯინა, რომელიც გარე განათების, მბჟუტავ ნათურებს, მსუბუქ,ლივლივა ტალღებზე ირეკლავდა.ლიდა,ჭკვიანი გოგონაა,ლამაზი, წარმოსადეგი ახალგაზრდა.საამაყო შვილი,მეგობარი და

დაფარული გრძნობები #1-2

სარკის წინ ვიდექი,სრულიად შიშველი.წაბლისფერი თმები მხრებზე სუდარასავით მეფინა,ნაცრისფერ თვალებზე თითებს ვიტარებდი... მსიამოვნებდა სახეზე გრილი შეხება, მსიამოვნებდა და დახუჭული თვალებით ვცდილობდი ცრემლები არ წამომსვლოდა. ეს რაღაც გაურკვეველი გრძნობა