ხევსურეთი XVIII

დროის ინტერვალი ისეთი მოკლე იყო,რომ დასაფლავებაც არ გვქონდა გადაწყვეტილი.ცხედრები რომ დაგროვდა,დარაჯმა ყველა ერთად წაიყვანა სატვირთო მანქანით ტყეში და ყველა ერთად დამარხა

ჩვენი დროის ტრაგედია (ნაწილი 1)

ღამე უმთვარო, უკუნეთი. საზიზრარი ღამეა, რაღაც ცუდის მოლოდინით მიძგერს გული, რაღაც დეჟავიუს მსგავსი. გაჩერდი გულო ნუ როშავ რაღაცებს, გგონია წინასწარმეტყველობის ნიჭი გაქვს თუ რა გინდა, რას ფაციფუცობ. წავალ დავიძინებთქო ვიფიქრე იქნებ დაღლილობისგან

დროის რბოლა რა არის მისთვის

თავსხმა წვიმაში დასველებას თუ კი გაბედავ მაგ ლამაზ სხეულს მიაგებებ ულმობ ქარიშხალს მე წვიმად მოვალ, მოგეკვრები თმებზე თავხედად შუბლს დაგინამავ და თვალებში კოცნას გავრისკავ... ცრემლებს დაგიშრობ ციურ წვეთით, მკერდს დაგინამავ მოგიალერსებ გულის სითბო

დროის ირონია

მე უშენობას მელნით ვხატავ უცხო ტილოზე, სულში დაქრიან მოგონების ურცხვი ფრაზები და ოცნებიდან მონაბერი სიოს შეხებით შენ უკვდავება მომიტანე, ვრცელი აზრები! დრო უმწეობის საფლავია, როცა ხვდები, რომ შენს საუკუნეს არ გასცლია ძველი ფერები და ეს უაზრო