ხევსურეთი XIV

-რაღაცის თქმას ვაპირებდი შენთვის,გახსოვს?-მახსოვს-გეტყვი,მაგრამ იცოდე,რომ ეს ყველაფერი არაა იქიდან,რაც მოსაყოლი მაქვს-ელენე მაშინებელენეს ცრემლები წამოუვიდა.რამდენიმე წამით დადუმდა.

სულაც არ ვაპირებდი შენს შეყვარებას! 24 დასასრული

ღიმილით მომხვია მხრებზე ხელი და გასასვლელისკენ ნაზად მიბიძგა. მხრებზე იქვე დაკიდული მანტო მომახვია და ეზოში გამიყვანა. როცა უკვე მანქანაში ჩამსვა, ღვედი გამიკეთა და ჩემს გვერდით მძღოლის ადგილი დაიკავა, შევძელი მუცელში ჩავარდნილი ენის ისევ უკან

სულაც არ ვაპირებდი შენს შეყვარებას! 23

უკვე მესამე კვირა იწყება, რაც ჩარგალში ვარ. დრომ მალე გაირბინა, მონატრებული ბებოს სიყვარულში, სრულ სიმყუდროვეში, უხმაურო ლამაზ სოფელში სრულ ჰარმონიას ვგრძნობდი. ნამდვილად აღარ მინდოდა აქედან წასვლა. ალბათ არც წავიდოდი, რომ არა დამიანეს სკოლა. სამ