დახურულ კარს მიღმა {სრულად}

- რა კარგ ფორმაში ხარ,გოგა! - აღტაცებას ვერ მალავს თვალებაცრემლებული დედა. ბიჭის ბანკეტი აქვს და ისე უხარია,რომ თავადაც პატარად წარმოუდგენია თავი. მთელი განვლილი ცხოვრება თვალწინ გაურბის და ეღიმება. გოგა ძლიერად ეხუტება დედას და ლოყაზე კოცნის. მის

ტირანის მახეში #9 (+18)

კარს ვხურავ და უკან მივყვები,მისაღებისკენ,იმის და მიუხედავად,რომ ნაწყენი ვარ დღევანდელის გამო,მისი დანახვა მაინც ყველაფერს მავიწყებს,რატომ ხდება ასე ყოველთვის,რატომ?! სავარძელში თავსდება,ფეხებს ფართოდ შლის და მიყურებს.

დამოკიდებულებიდან, დამოკიდებულებამდე (თავი1)

წარმოუდგენელია, რაღაცები ძვლივს გვახსოვს რაღაცები კი არასდროს გვავიწყდება. მრავალი წლის შემდეგ პირველად მოვარგე კარს გასაღები და საკეტიც უხმაუროდ გადავატრიალე. კარი გავაღე თუარა მზის შუქზე გამოჩნდა მტვრის ნაწილაკები რომელიც სახლში დაფრინავდა