მე და კორონა
ერთი სოფლელი ადამიანი ვიყავი აქამდე, არც კორონა არსებობდა და არც ამდენი სადარდებელი მქონდა, როგორც ახლა. ვცხოვრობდი ერთ პატარა სოფელში დედასთან, მამასთან და ჩემს ძმასთან ერთად, სკოლაში ერთად დავდიოდით მეგობრები და მეზობლები,კორონა დღეს?
რას ვუტოვებთ შვილებს? გაჩანაგებულ და გამოფიტულ პლანეტას? თუ ხის კუნძებს-აჰა შვილებო დაჯექითთქო, როცა ამ ხის ნაყოფის მიწოდება შეგეძლო? მაგრამ არა, ადამიანი ველურია, არ ჩერდებ მანამ,სანამ საკუთარი სიხარბით მარტო საკუთარ თავს კი არა, სხვასაც არკორონა
დღეს მსოფლიო თამაშობს თითქოს დამალობანას, ემალება კორონას მის მტერსა და ამალას, ჩაიკეტა გზებიკორონა - კოშმარზე მეტი
იმდენად გადავერთვე დისტანციურ ცხოვრებაზე, გუშინ ონლაინ ვჭამე ბრაუნი.. განწყობა შეგვეცვალა, ფიქრები გაგვინაცრისფერდა... ცხოვრება თითქმის გაჩერებულია, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ჩვენც უნდა გავჩერდეთ...ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.