ხოჩა ლეეთუ ჯაარ (თავი 3)

ლუკა მისაღებში დავტოვე და ოთახში გავედი. ჩაცმის დროს ვფიქრობდი, მინდოდა თუ არა მასთან ლაპარაკი, იმასაც კი ვერ ვხვდებოდი რა მქონდა სალაპარაკო, ვიცოდი რომ კითხვები ქონდა. როცა ადამიანის მძიმე წარსულს ისმენ ყოველთვის ჩნდება კითხვები, მაგრამ არ ვიყვავი

ხოჩა ლეეთუ ჯაარ ( თავი 2)

ჩანთები იქვე სამზარეულოში მივყარე, აბაზანა გავავსე და მთელი არსებით გადავეშვი ფიქრებში და ჩემი ემოციების გაანალიზებაში. ცოტახანში კარზე შემაწუხებელი ბრახუნი ატყდა. ვიფიქრე მეზობელი იქნებოდა და ვაცადე იმის იმედით რომ წავიდოდა, თუმცა 10 წუთის შემდეგ

ხოჩა ლეეთუ ჯაარ

აივანზე ჩუმად ავიპარე, თუმცა ძველი ხის კიბეები ჩემ ყველა ნაბიჯს ხმამაღლა ყვიროდა, აივნის მოაჯირს ჩამოვეყრდენი და ჩვენს გვერდზე მდგარ სახლს გავხედე. მთვარის შუქი ეცემოდა და ამ შუქზე კიდევ უფრო საზარლად ჩანთა მურში გახვეული სახლის ნანგრევები -ხოჩა