მე და ჩემი გრძნობები
ეს გრძნობები გულს, გონებას გამუდმებით კლავს სიყვარული არასოდეს არ მადებს მის მკლავს. გულს ნაღველი აწვება და მას უკიდებს ალს. ის თავის დარდს თავის მიწის დიდ სიღრმეში ფლავს. მთვარის შუქზე მე ვწერ ლექსებს, ველოდები მას. ის მიპირებს ბასრი დანით გულისმეც ვწერდი ლექსებს(ჩემო მუზავ...)
ამ ტკივილს ისევ უშენობის ელფერი დაკრავს, დღეს როცა ციდან წამოსული მზის სხივი მათბობს, ვდგავარ და ჩუმად ველოდები სიყვარულს კართან, ჰო ასე გელი,გასაოცრად...უბრალოდ მარტო. მხრებია შენი...მოგიძღვნი ლექსებს...
მე კვლავ მოგიძღვნი უაზრო ლექსებს, კვლავ ავაფეთქებ გრძნობებით ფურცლებს, რადგან გაიგე ეს ჩემო კარგო , რომ ჩემი გული მეტს ვეღარ უძლებს!ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.