მაინც შემიყვარდი

კაით რა მეღადავებით? -არა ლილე ხვალთხოვდები (გია მამაჩემი) -ეს გადაწყვეტილია (ნინო დედაჩემი) -როგორ შეგიძლიათ ასე მომექცეთ ჩემზე საერთოდ არ ფიქრობთ? -რომ ვფიქრობთ მაგიტომაც გათხოვებთ (მამაჩემი) -აუ დედა შენ მაინც დაელაპარაკე რა დროს ჩემი

ჩვენ თუ არა, ჩვენი შვილები მაინც იქნებიან ერთად (სრულად)

ჩქარი ნაბიჯით მიუყვებოდა სასაფლაოსკენ გზას, სწრაფად გააღო სასაფლაოს კარები და თვალებით დაუწყო ძებმა უკუნით სიბნელეში მუხის ხეს, რომელიც შუაგულში იდგა. გეზი ხისკენ აიღო, ტელეფონი გაუჩერებლად რეკავდა, მაგრამ ახლა არავინ და არაფერი აინტერესებდა ლუკას

მე მაინც არ დავნებდები

მე ეს დავწერე წყვდიად ღამეში მისი ხატება რომ მომელანდა და გამინათდა უცბად თვალებში თავში ფიქრები კვლავ ამებლანდა

და მაინც ნიკოლ ძველებურად რატომ აღარ მიღიმი?! (სრულად)

-პირველად რომ დაგინახე, ვიფიქრე, ვიპოვნე და ჩემი ბედნიერების გზაც გაიკვალათქო, მაგრამ იმედი გამიცხრუვდა. თავიდან თითქოს ყველაფერი კარგად მიდიოდა, ყველგან ‘ჩვენ’ ვიყავით. მერე უცებ ქარმა დაუბერა, ყველაფერი დალაგებული ბურუსში არია, იმდენად რომ მისგან

და მაინც...(სრულად)

-გშორდები!_ვუთხარი ჩემს „ქმარს“ და არაფრისმთქმელი გამომეტყველებით ჩავჯექი მის წინ მდგარ სავარძელში.ნელ-ნელა სახის გამომეტყველება ეცვლებოდა და ბოლოს ძალიან გაოცებული სახე მიიღო.ალბათ არ ელოდებოდა ჩემგან ასეთ „განცხადებას“. -რა თქვი?_წარბებ აწეული

მაინც, რა ჩუმად გაიარა ამ გაზაფხულმა

მაინც... რა ჩუმად გაიარა ამ გაზაფხულმა, ზაფხულმაც უცებ გადაიძრო მხურვალე ხიბლი, შემოდგომაა... ყვითელ ფოთლებს სევდა ჩარჩებათ თვალებში, როცა შენთან განცდილ წუთებს დავითვლი.

მაინც გამითბობ ხელებს

მუსკის ნოტები, ნელა იცვლება, სადღაც სონატა თავისითვის გაჰკივის, არავის არ უსმენს ტკივილით აღსავსე გულიდან იგლეჯს, და ხალხისკენ გაისვრის. მიდიან ფიქრები უაზროდ უკვალოდ,

შენ მაინც დარჩი (თავი 1)

მე მინდა შევეცადო და სიტყვებით გადმოგცეთ რას გრძნობენ ისინი ვინც,ზამთარში ფოთოლშემოცლილ გაშიშვლებულ ხეება ემსგავსებიან მათი მარტოსულობით,მარტო სულობით,იმიტომ რომ,ისინი მიატოვეს ან სიკვდილმა შთანთქა მიწის დახმარებით.მათი,საკუთარი საყვარელი

მაინც რა არის სიყვარული?

ვგრძნობ, ჰო, ვგრძნობ როგორ შემოიჭერი ჩემში და სამუდამო დაიდე ბინა, ვგრძნობ როგორ შემცვალე, ჰო, ერთი პატარა გოგო, რომელსაც სიყვარულზე მხოლოდ თავისი პატარა აზრი და შეხედულება გააჩნდა,

მაინც მიყვარხარ

დილა გათენდა, მზემ დამიღიმა, მინდა ცხოვრება დავიწყო შენით, უარს ნუ მეტყვი, გულს ნუღარ მატკენ, ნუღარ დამტანჯავ ამ გრძნობის თმენით.