მეზობელო კარისაო...

-შიგნით შედი,თორემ გაცივდები-თვალები ნელ-ნელა გავახილე და ჩემსკენ მომზირალი ზღვისფერი თვალები დავინახე. დავიბენი,სახეზე გაკვირვებამ გადამირბინა-უკაცრავად?!-ვკითხე ბიჭს წარბაწეულმა,საპასუხოდ ლურჯთვალებამ თვალი ჩამიკრა და ჩემს მოპირდაპირე ბინაში

მეზობელო კარისაო (სრულად)

ბოლო ფიქრი, რომელმაც თავში გაუელვა, სანამ ნუცას ტუჩებს ეპატრონებოდა და შემოსასვლელ კარს ქალის დახმარებით ხურავდა, იყო, რომ ნუცა იყო ის ერთადერთი, რომელსაც ჭკუიდან გადაჰყავდა.