სანი

ჩამოვედი. მივაბიჯებ დიდი სიამაყით, ჩემი მოკლე, მთლიანი კაბითა და გადღაბნილი სახით. სწორი შეხედულება დაგრჩა პაემანი. ანდაც არა, სიტყვა პაემანი არ გვინდა. მოდი მას ვუწოდოთ ,,ოცნების ბიჭთან” შეხვედრა. ოცნებაში გოგო ან ბიჭი არ შეგიქმნიათ? ვიღიმი,

სანი [1]

–გამარჯობა კეტრინ, როგორ ხარ? ბავშვები როგორ არიან? მიხარია რომ გაგახსენდი, შენმა წერილმა ბევრი ცრემლი მომგვარა, კეტ ჩემთან ყველაფერი კარგადაა, ძალიან მენატრები და მთელი გულით ვისურვებ რომ კიდევ შეგხვდე. შენ ძალიან კარგი მეგობარი ხარ და იმედი მაქვს