სობრანიე (4)

ქერა ბიჭი თვალებგაფაციცებით უსმენდა ხნიერ ქალბატონს, რომლის თმები ისეთივე თეთრი იყო, როგორც დეკემბრის თოვლი და სახე ისეთივე დამჭკნარი, როგორც აგვისტოს პაპანაქება სიცხეში გაუფურჩქნელად დამჭკნარი ვარდები, მაგრამ თვაკლები ?? თვალები ჰქონდა რაღაც

სობრანიე (3)

ხანში შესული ქალბატონი, თბილისის თოვლიან გზებს მიუყვებოდა და აღმართზე ასვლას ნელი ნაბიჯებით ცდილობდა, თავში უამრავი აზრი უტრიალებდა და იმდენად შორს იყო წასული ფიქრებით, ზამთრის სიცივე არ აშინებდა...მოხუცის გარინდული ფიქრები მანქანის სიგნალმა

სობრანიე (2)

ქმართან სხვა დანარჩენი მათ შორის დიდიხნის წინ მოკვდა...) - ხოდ დედა ? (ჩანთიდან მობილური ამოიღო და უპასუხა) - ბავშვი გელოდება ნინა სად ხარ?მასწავლებელმა დამირეკა შენი ნომერი არ ჰქონდა - ხო ვიცი დამაგვიანდა, ამერთხელ მაპატიეთ (საყვადურიანი ხმით

სობრანიე (1)

ნოემბრის სუსხი დგას, მართალია 1 რიცხვია მაგრამ უკვე მოთოვა ... საოცარი სურნელი დგას ქუჩებში, მერე რამ ცივა ... მაინც სასიამოვნოდ ხვდება ფილტვებს გაყინული ჰაერი , თბილისი საოცრად ლამაზია ამ დროს ! - "ჩემი დღიური ამოვიღე და რაც ახლა გავიფიქრე