წუხს შემოდგომა დაკარგულ ფერებს

წუხს შემოდგომა დაკარგულ ფერებს, მოვა ზამთარი ჩაიცვამს თეთრებს, ვუყურებ ფოთლებს, რომ ცვივა ხეებს, თუ როგორ ნატრობს გარდასულ დღეებს.

შავ-თეთრ ცხოვრებას სიყვარული შემატებს ფერებს (5,6თავი)

უკან მიხედვა ვერ მოვასწარი ვიღაცამ ხეზე ამაკრა და გაშმაგებით მიკოცნიდა ხან ზედა ხან ქვედა ტუჩს ბოლოს ორივეს ჰაერო რომ აღარ გვეყო გაჩერდა და შემომანათა თავისი მუქი მწვანე თვალები რომლებსაც ჭკუიდან გადავყავდი -აალექსანდრე !(მე) -მიყვარხარ პატარავ

შავ-თეთრ ცხოვრებას სიყვარული შემატებს ფერებს (4თავი)

მია რატომღაც დადებითათ განეწყო ალექსანდრეს მიმართ რისი ბრალია ეს ? თვითონაც არ იცის პირველად ეუფლება ასეთი გრძნოდა საპირისპირო სქესის წარმომადგენელთან მაგრამ თავსარ ამჟღავნებს !!! -ის.რომ მამიკოს ფულებით გათამამებული ბიჭი ხარ და თავში გაქ

შავ-თეთრ ცხოვრებას სიყვარული შემატებს ფერებს (1,2,3თავი)

ისტორია არის 22 წლის მია ნიქამბერიძეზე რომელიც 3 წლის შემდეგ ბრუნდება ამერიკიდან.. მაგრამ მან ჯერ არ იცის თუ როგორ სასიყვარულო თავგადასავალს უმზადებს ცხოვრება ის ხომ ჯერ არ შეხვედრია ალექსანდრე დადიანს ? გამარჯობა !მე 22 წლის მია ნიქამბერიძე ვარ

დაე, შენს ფერებს შეაბერდეს ჩემი ბავშვობა (სრულად)

დაე, შენს ფერებს შეაბერდეს ჩემი ბავშვობა, შენი უბრალო ხასიათი შერჩეს ჩემს გრძნობას, აღარ გათენდეს უშენობით არცერთი შობა და მხოლოდ შენი ნაბიჯის ხმა დაეტყოს ტრფობას,

როცა სამყარო დაკარგავს ფერებს... (1)

ბავშვობიდან ერთად........ საუკეთესო მეგობრები..... შენ გიყვარდი მე..... მეც მიყვარდი შენ.... მაგრამ მაინც ყველაფერი გავართულეთ..... ხალხიც ამბობდა , რომ გვიყვარდა ერთმანეთი...... ყველა ასე ფიქრობდა.... მეც და შენც..... ჩვენ არ ვიცოდით თუ ამ ამბავს

ოცნება ფერებს კარგავს

მინდოდა შემეცვალა ეს სამყარო რომ არ ყოფილიყო ბოროტება მინდოდა ემეფა სიყვარულს მაგრამ არაფერი გამოვიდა ადამიანი ხომ ახლა ბოროტია რომ ვერ გაგიგებს უკვე ვეღარაფერს ახლა ამდროში ხომ ბოროტება უკვე სიყვარულს ჩაანაცვლეს იცი ოცნება ფერებს კარგავს სიტყვები

თავისუფლება ფერებს!

ესეც ფერი იყო! დიახ ფერი. ჩამქვრალი და გაცრეცილი მაგრამ მაინც სიცოცხლის წყურვილით სავსე. ფერი იყო რომელიც დედამიწის დარდით გაჟღენთილიყო . ადამიანების სიძულვილს დაეთრგუნა და დაეჩრდილა , ნელ-ნელა გაქრობასაც უქადდა

თავისუფლება ფერებს!

გიჟი არ ვიყავი. უბრალოდ ყველას ასე ეგონა. სახლშიც და კლინიკაშიც. იმის გამო, რომ ყველაფერს ფერებით აღვიქვამდი, ადამიანების ჩათვლით. შესაბამისად, ადამიანები დიდად არ მიზიდავდა. ყველა მათგანში იყო რაღაცნაირი ფერები, რომლის სახელებიც მე არ აქვს, მაგრამ