ჩემი მეფე, ჩემი ჩარკვიანი..! 3

გავაცილეთ ბატონი ალექსანდრე და დავრჩით სახლში ისევ მარტო... როგორი უხერხული სიტუაციაა. ფუჰ ვაჟბატონს კი არაფერი ეტყობა უხერხულობის არხეინად ჩაჰკირკიტებს მობილურს. მის გრძელ და დახვეწილ თითებს სენსორზე ისე დაასრიალებს მეც კი მბურძგლავს... რა

ჩემი მეფე! ჩემი ჩარკვიანი! 2

გაცეცხლებულმა ამოვიცვი ტანსაცმელი. არა, ამას თავი ვინ ჰგონია? ჯერ ერთი კოტეჯში გაუფრთხილებლად შემოვიდა, მეორეც საძინებელში შემომეჭრა და მესამეც თმაზე მეხებოდა და აშკარად უტიფრობის ასხივებდა. ასე ჯუჯღუნში ჩავიცვი ტანსაცმელი და მისაღებისკენ დავიძარი

ჩემი მეფე, ჩემი ჩარკვიანი..! (1)

წვიმს... კვლავ წვიმს და სწორედ ახლაა ჩემი სულის დღესასწაული. ამ დროს თქვენი აზრით სახლში გამჩერებელი ვარ? ჰმმ ცდებით თანაც ძალიან!! გაგიკვირდებათ ალბათ რომ გითხრათ ადრე თუ როგორ ძალიან მძულდა წვიმა... მძულდა რბილად ნათქვამია. მაგრამ მას მერე ბევრი

ავტოპორტრეტი- ირაკლი ჩარკვიანი

მე ვდგავარ დიდი, როგორც ხეოფსი არ ველოდები არაფერს. მსახური ცათა, პრომეთეოსი, ვინც მოუტანა ცეცხლი ქალაქებს. მე ვესალმები მძინარე მთვარეს, ვემშვიდობები ცისფერ განთიადს, უმძიმეს ლოდებს ცისკენ მივათრევ, როგორც სიზიფმა ძველად ათრია.

საქართველო - ირაკლი ჩარკვიანი

მოვიდა დრო,რომ კიდევ ერთხელ მოერიო თავს, მე გაძლევ ფიცს,რომ სიყვარული კინოს აღარ გავს. ვიცი, ყოველთვის და ყველგან ვატარებდი ცდებს, მე მოგცემ ძალას მოერიო დაჟანგებულ ფრთებს. ხომ ხედავ, შენი გაბზარული გული ჩემით ცემს, შენ იცი სიყვარული,აზრი აღარა აქვთ