მე + შენ = ჩვენ ( თავი 17 )

"რა ნათელი დღეაა რა ნათელი მზეააა იმიტომ რომ დღეს ყველაზე მაგარი დედიკოს დაბადებისდღეაა" და ამ სიმღერით და ტორტით გავაღვიძეთ დედაჩემი ... მართლაც რა ლამაზი დღე იყო , თანაც მზიანი მოკლედ ყველაფერი კარგად იყო ,ბედნიერად ... დილიდანვე დაიწყო მილოცვები

წამით შეჩერება. (ჩვენ კი არ ვიქნებით...ჩვენ ვართ!!!) [თავი 4]

წამით შეჩერება უნდა იმ წამისაც,როდესაც ის გაიცნო,მეხსიერებაშიც კი არ აღადგენს მის სახელს!ვერ იტანს მთლიან ამ ცხოვრებას.მთლიანი ცხოვრებაც მას უკავშირდება...-რატომ ღმერთო რა დავაშავე-ამოიკვნესა და ტირილი დაიწყო,არა არ შეიძლებოდა ასე.უნდა

ჩვენ ეს შევძელით...(9)

..აი შემდეგი თავიც აბა შემიფასეთ ... ბავშვებო მე ამ მოთხრობას რვეულში ვწერ და დიდი გამოვიდა დაახლოვებიტ 30 თავი იქნება და რავქნა ეხლა დავამთავრო თუ გავაგრძელო ბოლომდე? -ნიკას დავშორდი(ლიკა) -რაა რატო? (მე) -ზედმეტები მოუვიდა...(ლიკა) -დიდი ხანია?(მე)

ჩვენ (დასასრული)

რასაც ქვია საგურამოში ამოვისუნთქე . საშინელი სიცხეები შესამჩნევმა სიგრილეებმა შეცვალა . ერთი კვირით მივდივართო ,რომ ვთქვით იქ ჩასულებმა ერთი კვირაც მივუმატეთ.. კარგი იყო . არა შესანიშნავი დასვენება. მიუხედავად იმისა,რომ თამაშის ასაკიდან გამოსულები