მათხოვარი (21 თავი)

ოცდამეერთე თავი მეგობრებთან ერთად ვიდექით სანაპიროზე, ხმას ვერ იღებდნენ, ჩუმად გვიმზერდნენ, ორივეს, იქნებ გვამტყუნებდნენ? იქნებ მხდალსაც მიწოდებდნენ, მაგრამ ხმამაღლა არც ერთი ამბობდა. - რას ფიქრობთ? როგორ მოვიქცეთ? - როგორც იქნა დუმილი დაარღვია

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 21)

-ერეკლე გაქცევას აზრი არ აქვს ეს სისუსტეა. თქვენ წადით და მე აქ დავრჩები -გეყო მაჩოობა გიორგი-დაუღრინა ნიკამ-სხვა გზა არ გაქვს მიდიხარ და მორჩა

შენს მეზობლად (ნაწილი 21)

სემესტრებს შორის შესვენება ერთთვიანი იყო, ამიტომ მეგობრებს ძალების აღსადგენად საკმარისი დრო ჰქონდათ. ყველა განტვირთვას და დასვენებას ცდილობდა, მხოლოდ ლუკა გრძნობდა თავს მოუსვენრად - აშკარა იყო, რომ რაღაც აწუხებდა, მაგრამ არაფერს ამბობდა. ერთხელ,

one thing(თავი 21,22,23,24,25,26,27,28,29,30)

ავკრიფე ენის ნომერიო.. -ოოჰ როგორ გგახსენდიი?..(ენი) -როგორ გამახსენდი კიარა ჩქარა ჩაალაგე ჩანტა და გადმოფრინდიი!!(მე) -რა ვქნაა?...(ენი) -რადა გაეყარნენ ესენი..ჰეე მიდიი.. -ვაიმეეეეეეეეეეეე!! რამაგარიაა!1 მაიკსაც ვეტყვი და მოვდივაართ.. -აა