სანამ ავტო გელოდება
ზუსტად მწუხრის პირას, წყნარი პარკის ჩუმ კუთხეში, ნაცრისფერ სამოსში გამოწყობილი გოგონა გამოჩნდა. იგი ძელსკამზე ჩამოჯდა და წიგნის კითხვას შეუდგა, დრო ცოტა ჰქონდა, მალე ისევ სამსახურში უნდა დაბრუნებულიყო.ავტო მრბოლელი (დასასრული)
დილით უჰაერობამ და თავის ტკივილმა გამაღვიძა,ადგომა ვცადე მარა რაღაც ან ვიღაც მეწვა ზევიდან, თვალები ვჭყიტე და -უიმე ლიკა გამისკდა გული-ჩემ ლაპარაკზე გაეღვიძა -ვაი თავი გაჩერდი დამაძინე -გოგოო ვეღარ ვსუნთქავ აეთრიე ჩემგან -უი კიდე ესეავტო მრბოლელი (11)
შუადღე იყო რო გამეღვიძა შორტი ამოვიცვი და დაბლა ჩავედი სამზარეულოში და მისაღებში არავინ იყო-ალბათ წავიდნენ- გემრიელად მივირთვი და ბავშვებს დაურეკე -ეე სადხარ? -სადვარ და ბარში არმოხვალ -ყველა ერთადხრთ? -ხო მოხვალავტო მრბოლელი (10)
რაღაცის თქმას ვაპირებდი ისევ ტუჩებზე დამაცხრა ისევიყავი მის მარწუხებში მოქცეული განძრევა არ შემეძლო,გაშმაგებული მიკოცნიდა ჩემს წინააღმდეგობას არაფრად აგდებდა, როგორციქნა მოშორდა -ხელი გამიშვი იდიოტო როგორ გაბედე გაეთრიე აქაღარ დაგინახო-ბოლოხმაზეავტო მრბოლელი (9)
დავემშვიდობედა სახლში წავედი,სახლში მისულს ყველა მისაღებში დამხვდა და სახლი დასალაგებელი იყო სიგარეტის და სასმლის სუნი იდგა,ბავშვებს ესრთმანეთზე ეძინათ, გასაღები იქვე დავდე და ფანჯრები გავაღე, დალაგება დავიწყე,დაახლოებით 1 სათი მოვანდომე ბავშვებსავტო მრბოლელი (8)
ნამდვილი შოკი იყო ჩემთვის დემეტრე გიტარით ხელში. -გამარჯობათ,მე დემეტრე ვარ დღეს აქ ამ სცენაზე შევასრულებ წაგებულ სიმღერას-თქვადა სიმღერა დაიწყო მთელი გულით მღეროდა თანთვალს არ მაშორებდა სიმღერა დაამთავრა და აპლოდისმენტებმაც არ დააყოვნა,ისევ ჩაირთოავტო მრბოლელი (7)
ვერცკი შევნიშნე როგორ შემოვიდა წყალში დემეტრე და მანამ ვერ გამოვფხიზლდი სანამ ყელში სველი კოცნა არ დამიტოვა,უნებურად გამეღიმა -არმეგონა აქთუ მოხვიდი თორე სხვაგან წავიდოდი-შევუღრინესავით-ხო არც მე მეგონა აქთუ იქნებოდი-გამიღიმა -ხოო-უთხარი დაავტო მრბოლელი (5)
ის აქიყო ბათუმში,რაღაც ამოუცნობით ავივსე,რბოლის დაწყებამდე ლოდინი დიდხანს არ მომიწია, -აბა დავიწყოთ-გვერდითმ ანქანას გავხედე დემეტრე იყოო მან რათქმაუნდა ვერ დამინახა შუშები მქონდა აწეული,გაზს მივაჭირე ფეხი და უფრო კარგად შევიგრძენი მისი ხმა რომელიცავტო მრბოლელი (5)
მისკენ შევტრიალდი,მიღიმოდა"ნეტა რა აცინებ"გავიფიქრე და თვალები გადავატრიალე -როგორხარ ბელს ? -სახელი გაგიგია,თქვი რაგინდა და გაქრი -იმას გეტყვი რაცმინდა და გაქრობით ვერგავქრები ვაიმე ეს ირონია ღიმილი ვერვიტან თუ ვიტან ზაჩოტ ამას არაქ მნიშვნელობაავტო მრბოლელი (4)
ჩემკენ მოიწია და ტუჩებზე მაკოცა მოშორებას ვცდიოლობდი მარა ის ჩემზე ძლიერი იყო,როგორციქნა დამანება თავი და მაშინვე შეტევაზე გადავედი -მე რა გითხრი შე იდიოტო აღარ მომეკარო თორე ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ-კიდევ ერთი გემრიელად ვუთავაზე დატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.