ამდენი ხნის შემდეგ...

ალბათ იმიტომ რომ სხვას ვერავის ვეუბნები... უფრო სწორად არის ადამიანები ვისაც “ვერ” და არის ადამიანები ვისაც “არ” ვეუბნები. ღმერთო როგორ ამოვიდა ეს ყველაფერი ყელში...

ტყუპები

ბავშვობის მოგონებებიდან, ამდენი წლის შემდეგაც კი ამ ფრაგმენტს ყოველთვის დიდი სიყვარულით ვიხსენებ და თითოეულ წამს სათუთად ვუფრთხილდები. შემოდგომის მიწურულს, როცა მთელი სოფლის მოსავალი

(..ამდენი თუთუნით)

ჩამაწვით გულზე სიგარეტის მთელი კოლოფი, ეს სიყვარულიც ცეცხლს მიეცით აღარ მჭირდება, დაძინებისას მახსენდება ყველა მომენტი მისი არყოფნის და ყველა ნერვი ერთად მტკივდება. ამდენი თუთუნით მილპება ფილტვები, იმდენი დავლიე ღვიძლიც კი მეშლება,

იდეალური აზროვნება 18

თვალები ოდნავ ეწვოდა, გრძნობდა რომ სხეულიც დაეღალა ამდენი ხნის გაუნძრევლობით, მაგრამ ისეთი შეგრძნება ჰქონდა, რომ თუ გაინძრეოდა ფიქრები დაეფანტებოდა...რომ ისევ და ისევ თავიდან მოუწევდა იმ ყველაფრის გააზრება, მოუწევდა კიდევ ერთხელ ძალიან ღრმად ჩაეხედა