გაზაფხულია

ჩემი წილი დამაქვს ცოდვა, ალბად ცოტა ცოდნაც, სული უფრო ხშირად სცოდავს, გული _ უფრო ოდნავ,

შენი მხრებიდან ჩემს მხრებამდე გაზაფხულია

ზღვის ნაპირას  სიო დაქრის და ტალღების ხმა საამურ ჰანგებად ჩამესმის. დაზამთრებისთანავე ზღვის სურნელს ვნატრობ და არასდროს მინდება იყოს ზამთარი. ცივი,  სუსხიანი . ზამთრის დღეები ყოველთვის მიტოვებულ ხის ქოხს მახსენებს , სადაც მოგონებების საბანს იხურავს

დღეს მეთვრამეტე გაზაფხულია

დღეს მეთვრამეტე გაზაფხულია, მე მზე მაცხუნებს ძლიერ მხურვალე. ცას ვუყურებ და ცრემლი მადგება, გულს ვერ ვაოკებ,გრძნობა მაწვება. ბავშვობა მინდა,წარსულს მივსტირი, კვლავ მახსენდება უზრუნველობა. ძალა მეცლება და ისევ ვთრთები, კვლავ მეშინია იმ დღის დადგომის.