ერთხელ იტალიურ ეზოში [სრული]

... მითხარი.... მითხარი, რომ ბევრჯერ შეხვდები დღის ამ პერიოდს, თუნდაც უჩემოდ. მარტო მე გაგახსენდები, ეს ფერები, ეს ღამე და ყველაფერი... მითხარი რომ არასოდეს დაგავიწყდები... საუკუნეც რომ გავიდეს! მითხარი...! . მითხარი, გთხოვ! ახლა რომ პირველად და

განსხვავებული სამეგობრო (საცდელი)

ყველაფერი 5 წლის წინ დაიწყო, ჯერ კიდევ მაშინ, როცა მეორე კურსზე ვიყავი. უნივერისტეტიდან ზემოთხსენებულ თაია აფციაურთან ერთად მოვდიოდი. ჩემს ეზოში წლების მანძილზე გამაგრებულ ბირჟას მობეზრებულებმა ჩავუარეთ და სადარბაზოში შევედით.

სურვილი რომელიც მკლავს! (7თავი)

ტირილით გავეკიდე და ეზოში დავეწიე.-მშიშარა ხარ-ბოლო ხმაზე ვუყვირე ,გაჩერდა.-რა?-გაბრაზებული შემობრუნდა.-რაც გიაგე, გამბედაობა არ გყოფნის იბრძოლო. -რისთვის ვიბრძოლო?-სწრაფი ნაბიჯით წამოიწია.