ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 3)

ყველაფერს ველოდი, იმის გარდა რაც იქ ვნახე, პირი ღია დამრჩა, უბრალოდ გონს ვერ მოვსულიყავი, არ მჯეროდა, არ მჯეროდა რომ ჩემი თვალები ამას ნამდვილად ხედავდნენ. -არ არსებობს!!!-ვთქვი ჩურჩულით ხმაწართმეულმა და ხელში ავიღე კარებთან დატოვებული 3 ცალი თეთრი

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 2)

ცხოვრებაში გამოჩნდება ისეთი ადამიანი, ვის გამოც სხვანაერი ხდები. არ აქვს მნიშვნელობა, ეს დიდ ბედნიერებას მოგიტანს, თუ დიდ ტკივილს, მაგრამ ისეთი როგორიც იყავი ვეღარასოდეს იქნები!!!

ფიროსმანიც ხომ ვარდებს ჩუქნიდა...! (თავი 1)

წვიმს... შემოდგომაა და აბა როგორ იქნება... თითქოს წვიმაც მიმხვდარიყოს მის დარდს, ტკივილს და მასთან ერთად ატირებულიყო! არადა რა ლამაზად ეჩვენებოდა ყველაფერი... ზედმეტადაც კი... ხომ ეუბნებოდა საკუთარ თავს, ფრთხილად იყავი, არ შეგიყვარდესო,