ვგრძნობ მე

ვგრძნობ მე სულში ლანდები, როგორ ამებლანდება, ალბათ მომენატრები მთელი ჩემი არსებით, წვიმა შავი ქოლგების ზღვაში ჩაიკარგება და მივხვდები სამყაროს მიღმა შენ რომ არსებობ...

ქუჩებში ვერ ვგრძნობ სითბოს

ქუჩებში ვერ ვგრძნობ სითბოს, ქუჩებში სიცივე დაძრწის, ფერები გახუნდა, თითქოს,

ვგრძნობ! მე ცოცხალი ვარ

ვგრძნობ სითბოს,ჩემივე სისხლძარღვებიდან გამოქცეულს და მერე მცივა გაყინული სისხლის სიახლოვეს... იების სუნს ვგრძნობ მიტოვებულ სასაფლაოზე და თითქმის ყოველი აგვისტოს ბოლოს თოვლის სუნს ვგრძნობ.(არ მიყვარს თოვლი )

ტკივილს ვგრძნობ!

დასერილ ხელებზე, დასერილ სხეულზე, ტკივილს ვგრძნობ, უაზროს!უაზროდ რომ, მშლიან.

მე ამ ყველაფერს ვგრძნობ

ერთი ნახვით სიყავრულის არასდროს მჯეროდა მანამ,სანამ შენ არ შეგხვდი შემთხვევით იმ საღამოს რესტორანში, შენი უბილე იყო როგორც მივხდი და მეგობრებთან ერთად აღნნიშნავდი,ყველაზე სადა,ყველაზე მიმზიდველი,ყველაზე ლაღი შენ იყვაი,ახლაც ვერ გამიგია რატომ

უკვე ვგრძნობ რომ შემიყვარდი

შენს თვალებზე ბრწყინავს თოვლი და ყოველდღე დაგათოვს,ბრწყინავ როგორც ბრილიანტი შენი სურნელი დამათრობს.უკვე ვგრძნობ რომ შემიყვარდი ჩემი გული შენ არ გთმობს,შენთან მოვალ გიყურებ და შენი ყურებაც დამათრობს.ხანმოკლეა