ჩვენ არასოდეს ვიქნებით მარტო-4

-მთელი ზაფხული ძალიან ცხელოდა თბილისში ძლისვ გაწვიმდა და აგრილდა. გრილი სასიამოვნო საღამო იყო თათა მარტო მისეირნობდა ფეხით ქუჩაში გვიანი იყო მაგრამ სახლში ვეღარ გაჩერდა, ფიქრებმა ხან საით წაიღეს ხან საით ვინმესთან საუბარი უნდოდა, ყველაფრისგან

ჩვენ არასოდეს ვიქნებით მარტო-3

დღეს წავიდეთ და დავტკბეთ ცხოვრებით-სიცილით გადახედა თათამ გოგოებს -ოჰ რა ხასიათზე ხარ?_ანა -წინა გასვლა ხომ ჩაგვეშალა ხოდა ორმაგათ ავანაზღაუროთ -კარგი სამსახურის მერე გავიდეთ-ნატალია -რა გჭირს შენ?-თათა -არაფერი-ნატალია

ჩვენ არასოდეს ვიქნებით მარტო-2

დილამშვიდობისა გოგონებო - შეძლებისდაგვარად მხიარულად მიესალმა გოგოებს -ოჰ ქალბატონო როგორი ლამაზი ხარ-ნატალია -აბა გოგო არ თქვა ვანათებ -სიცილიც უპასუხა და სამზარეულოსკენ გაემარათა -აუ ნეტა დღესაც ბევრი ხალხი უნდა იყოს გამძვრა გუშინ სული-ანა

ჩვენ არასოდეს ვიქნებით მარტო-1

ბევრი რამ შეიძლება თქვა ცხოვრებაზე ყველასთვის სხვა-დასხვანაირია,მაგრამ ყველას ცხოვრებაშია რთული და ლამაზი დღეები

ბოლოს მაინც ერთად ვიქნებით(4 თავი)

მეორე დღეს დილის 7 საათზე გამეღვიძა წყლის დასალევად ავდექი გარეთ გავედი და ნუცა დავინახე სავარძელზე ქონდა ფეხები შემოწყობილი და ყურსასმენებში მუსიკებს უსმენდა -ნუცი რატო არ გძინავს-მგონი ვერ გაიგო ჩემი ხმა მივედი და ყურსასმენები მოვხსენი

ბოლოს მაინც ერთად ვიქნებით (თავი 3 )

გარეთ გავედით,ტაქსიც მალე მოვიდა ხმა არცერთს არ ამოგვიღია, სახლში ავედი წყალი გადავივლე მთელი ღამე გუკაზე ვფიქრობდი, ვერგავიგე როგორ ჩამეძინა და ვერც ის თუ როგორ შემოვიდა ემილი სახლში. როცა გავიღვიძე 11 საათი იყო. გუკაზე ფიქრი არ მასვენებს, ემილის

ბოლოს მაინც ერთად ვიქნებით (თავი 2)

მე და გაბო კიავედით სახლში, გამოლვიცვალე და დავიწყე თეფშების გამოტანა მალე ამოვიდნენ ლექსო და ემი , 15 წუთში ჩვენც გავაწყვეთ სუფრა და დავიწყეთ ჭამა, ხმა არცერთ არ ამოგვიღია, როცა დავასრულეთ მე და ეემიმ ავალაგეთ ჭურჭელი გავრეცხე და გავედით ბიჭებთან

ბოლოს მაინც ერთად ვიქნებით (თავი 1)

მე ნუცა ვარრ, 19წლის, ბათუმელი ვარ მაგრამ ეხლა თბილისში ვართ მე და ჩემი დაქალი სასწავლებლად და ერთად ვცხოვრობთ.ვარ მაღალი, ხუჭუჭთმიანი,მუქი მწვანე თვალებით, ასე რომ თაყვანისმცემლები არ მაკლია.ჩემს დაქალს ემილი ქვია,ისიც 19 წლისაა, მაღალი გრძელი

ჩვენ აღარასდროს ვიქნებით ერთად

უკვე დამღალა სიყვარულის ცრუ მოლოდინმა, იცი, შენს გამო, აღარასდროს აღარ ვიტირებ, ცოტაც მადროვე, წაქცეული, ისევ ავდგები, გადაგივიწყებ, უსასრულოდ გადაგივიწყებ, გამოვფხიზლდები,ძველ სიზმარში აღარ დავრჩები, სხვა გზას ვიპოვი, არ გავივლი ნაცნობ

დღეს, ხვალ, ზეგ,და უსასრულოდ ერთად ვიქნებით ჩემო

14 თებერვალი იყო როცა დავქორწინდი,დიახ 14, სიყვარულის დღე.ამ დღეს შექმნილი ოჯახი მგონია რომ უფრო დიდი სიყვარულით ცხოვრობს ვიდრე სხვა დანარჩენი,საოცარი დღე იყო როცა ალექსანდრემ მითხრა> მე შენთან მოვალ,მოვალ და მამაშენს შენს ხელს ვთხოვ.საოცარი