დაბრუნება (თავი 7)

ვიღაცის კოცნას ვგრძნობ და მეღვიძება, თვალები გავახილე, ჩემს წინ ლოგინზე ჩამომჯდარი ვაკო დავინა, რომელით თმებზე მეფერებოდა და თან ლოყაზე მკოცნიდა. -გაიღვიძე პატარავ? -გამიღიმა თავისი სასწაული ღიმილით.

ხატია

მაღვიძარის დარეკვამდე გამეღვიძა, ყოველთვის ასე ხდება მასზე ადრე მეღვიძება, თვალებს არც კი ვახელ ისე ველოდები როდის მაცნობებს ადგომის დროს. ამ დილითაც ვერ ვუღალატე ჩვეულებას, იქამდე არ ავდგები სანამ

63 ნაბიჯი (2)

ისევ ისე ოფლში გაწურულს მეღვიძება. აჩქარებულ გულზე ხელს ვიდებ, მეორე ხელს კი დაცვარულ შუბლზე ვისვამ. ფეხებს გადასაფარებელის გარეთ ვყოფ, ხალათს ვიცვამ და მეორე საძინებლისკენ მივდივარ,