მგზავრები

საფრანგეთის საემიგრაციო ბანაკის მიმართულებით, რომელიც ნახევრად გადაქცეული იყო მოხუცთა თავშესაფრად, მიემართებოდა ავტობუსი. რომელსაც წინ დიდი,მოსაწყენი და მთიანი გზა ელოდებოდა. ავტობუსში იმყოფებოდნენ მგზავრები და მისი დაძვრიდან რამდენიმე საათი თითქმის

"გატაცებული" (თავი 6)

გონებაში ყველაფერს კარგად ვაწყობდი. ყველაფერს, რაც შეიძლებოდა მომხდარიყო. ამჯერად, ყველაფერი უნდა გამოსულიყო. უკვე წამომედგინა, თუ როგორი გახარებული იქნებოდა ჩემი ოჯახი, როდესაც შინ დავბრუნდებოდი. მიუხედავად იმისა, რომ ვერაფერი გავარკვიე, რატომ

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 30)

- წავალ..წავალ.. თითები ყბის ძვალზე გადაუტარა და ყელის მიმართულებით ჩაასრიალა. - დროებით,საყვარელო. კოცნის იმიტაცია გააკეთა,თვალი ჩაუკრა და კარი თავისივე ხელით გაიხურა,ქალის ღრიალი კი კიბეებზე ესმოდა.