თაკო ნოზაძე

თეთრი მზერა და ლურჯი ფერები, ამას მხოლოდ შენ შეეფერები კვლავ მინდა გითხრა მე შენ სიტყვები: "ოჰ,მხოლოდ შენს გზას დღეს მე მივყვები". ნავი, რომელსაც ვერ სტეხს ტალღები, ომსაც მოიგებს და განათდები. ზარის რეკვის ხმას ის რომ გაიგებს, ამ გრძნობათა გზას

თაკო ნოზაძე(აკროსტიხი)

თბილი სიტყვები, თბილი ფიქრები აქედან სხვაგან არ გავფრინდები. კვლავაც მე ახალ ლექსებს გპირდები, ოღონდ არ ვიცი შენ თუ მიხვდები. ნება შენია, თავისუფალი, ოღონდ ალბათ არს კვლავ მიუვალი. ზემოთ ვარსკვლავით მოჭედილ ცაზე, ალბათ, ლექსებით არ გაგაბრაზე.

ნოზაძე (ნაწილი 1)

დღევანდელ რეალობაში ადამიანები ერთმანეთს რამდენიმე ნაწილად ყოფენ,ზოგი ერთს მდიდარი ეკადრება გვერდით,ზოგისთვის სოფლის მაცხოვრებელი დაბალი ფენაა,ზოგი კი საერთოდ ზედ არ უყურებს არც ერთს და არც მეორეს.... ისევე როგორც მე ! რა აზრი აქვს ადამიანებთან

ლაშა ნოზაძე (1 ნაწილი)

-კარგი,წავალ მე,გვირილები შენია-გაიცინა,მე თვალები მაგრად დავხუჭე,რამდენიმე წუთში ჯაშუშივით გავახილე,ის აქ აღარ იყო... მხოლოდ კონად შეკრული ბევრი გვირილა,რომელსაც თანმიმდევრობით ვპუტავდი და მარლბოროს ვაბოლებდი.