ჩემს საფლავზე

ვიცი, რომ ჩემს საფლავზე აწი არვინ არ მოვა და ბალახი ეკლებით ხვალ სულ მალე ამოვა. ვიცი, რომ ჩემს საფლავზე სულ იქნება სიჩუმე, რადგან მე დიდი ხნის წინ კარი გამოვიხურე. ვიცი, რომ მე მოვკვდები მხოლოდ ჩემს მსგავს ამინდში, სიკვდილს მე კი არ ვეტყვი:"შენ

დედი შენს საფლავზე მოვალ ფეხაკრეფით

დედი შენს საფლავზე მოვალ ფეხაკრეფით,რომ არ დავურღვიო შენს სულს ის სიმშვიდე,ჩუმად დაგიტირებ, ჩუმად მოგიყვები,როგორ გამიჭირდა როგორ ვერ ვიდიდე. როგორ შემიყვარეს, როგორ მიმატოვეს,როგორ ვიტირე და, როგორ გავიღიმე,

ბაბუაწვერები დარგე ჩემს საფლავზე

გამოცარიელებული ადგილები ბედნიერებით გაჟღენთილი ემოციებით შეავსე. ნუ მიგლოვებ, ვერაფერს გავიგებ. ნუ მორთავ ჩემს საფლავს ჩუქურთმებითა და ძვირადღირებული მარმარილოთი, ნუ შეღებავ თუნდაც რკინის ღობეს შავ გლოვისფერად, შეღებე ფერადად, ცისარტყელის შვიდივე