მოდი, სიკვდილო!...

დაწყნარდი სულო, ჩადექი გულო, გულო - ავგულო, და დაკარგულო.. ცხოვრების სარკეს ვხაზავ თითებით, ამით ვსაზრდოობ,ტანჯვით, მითებით, და ჩემს ნახატებს თუ მიმიხვდებით, ჩემი რითმებით ვერ შეგპირდებით.. ყვირილი ბნელში

ჰეი სიკვდილო

ჰეი სიკვდილო, რატომ მესტუმრე?! რად ამატკიე გული დაჭრილი? ჰეი სიკვდილო, რატომ მეხუმრე?! მითხარი სად მაქვს დანა გაყრილი. ჰეი სიკვდილო, რატომ გამოჩნდი?! ნაგავი არის ჩემში დაყრილი. სიკვდილო, შენ მე მწარედ აღმომხდი, გული ჩემი არს სისხლით დასვრილი.

სიკვდილო!

ზოგჯერ აბერებ ისე კლავ, ზოგჯერ არ ინდობ პატარებს... ვინა ხარ მაინტერესებს, სულ შენს ჭკუაზე გვატარებ! ხან ცრემლი მოგაქვს მბორგავი, ხანაც ღიმილით აგვავსებ, მაგ ხასიათით ჭირვეულ, მარტის ამინდებს გამსგავსებ!