ეს ულმობელი სოფელი

ცხოვრება მიდის ჩურჩულით მიდის არავის ტოვებს.

ყველაზე ულმობელი (სრულად)

ცოცხალი დატოვე - მხოლოდ წამიერი კადრი. იმის იქით და აქეთ არაფერი აღარ არის. წეღანაც გითხარი: შევიცვალეთ და დროის ბევრ კადრში ვართ. სიცოცხლე ეს არის. სულ ერთია. არ დამეთანხმები.

წინ ულმობელი, თეთრი ზამთარია!

ახლა, როცა შენგან წასულს ძველი ოცნებები ფიქრში ამრევია, ერთად-ერთი რამე, რაც კი ქვეყნად მახსოვს მწვანე, ბინდწაკრული შენი თვალებია.