საით მიფრინავენ ყვითელი ფოთლები

არ ვიცი შეგიმჩნევით თუ არა, მაგრამ შემოდგომას გაცილებით მეტი ადამიანი მიჰყავს დედაჩემიწიდან ვიდრე დანარჩენ სამ სეზონს, ხიდან დაცვენილი ფოთლებიც იმ ადამიანის სულის სიმბოლოა ვინც სამუდამოდ ტოვებს ადამიანთა ყოფას, ისინიც ზუსტად ისე ქრებიან ხის

ქარმა ფოთლები შემომაყარა

სევდით შეპყრობილს,მწირსადა ეულს ქარმა ფოთლები შემომაყარა, მოვიდა ჩემთან უნაზეს ქროლვით მოვიდა ჩემთან და გამახარა.

დღეს ქარმა ფოთლები არია,მიყარა!

დღეს ქარმა ფოთლები არია... მიყარა, ძალიან რომ დაცხეს არ არის მოტივი, ახლა თუ მოხვედი?!იქნება მიქარვა, სიყვარულს აღარ ვგრძნობ,გრძნობაა ყოფილი.

ერთად მოაქუჩა ქარმა ფოთლები

ერთად მოაქუჩა ქარმა ფოთლები და სევდამორეულ ქუჩებში მდგარ კანგადამძვრალ ლამპიონებს ნაოჭებად დაეტყოთ მომავალი ზამთრის სუსხი. შემოდგომა გარდამტეხ ფაზაში შედის... ფორთოხლისფერი მზე უხმოდ ჩაესვენა შავ ზღვაში, თან თვალებდახუჭულს სამყაროსოდენა სევდა

შემოდგომას გაუცვივდა ფოთლები. და ამ სულშიც არაფერი არ ხდება.. (სრულად)

სამწუხაროა,როდესაც ის ადამიანი გიყვარს ვისაც ფეხებზე ჰკიდიხარ. სამწუხაროა,რომ დღესდღეობით ასე ხდება,და არაფრის შეცვლა არ შეგვიძლია. მაგრამ ის მაინც ბრძოლობდა,ბრძოლობდა თავისი სიყვარულისთვის და არ აინტერესებდა სხვისი აზრი. მორცხვი არ იყო,მაგრამ არც

ჭრელი ფოთლები

შინ ბუხარი ქოთნით და ჯაგნების ჯარი, გარეთ ჭრელი ფოთლით გაფოფრილი ქარი, მთელი ღამე ოდის ჭრიალებდა კარი, მთელი ღამე ქროდა, ჭრელაჭრულა ქარი...-მურმან ლებანიძე.....შემოდგომა-სეზონი, რომელიც ბუნების მრავალფეროვნებას ამტკიცებს. ფერთა ნაზავს ხომ სწორედ ეს