მონოლოგი ღმერთთან

ღმერთო რამდენი რამის თქმა მინდა, ათასი კითხვა უნდა დაგისვა, როცა შევხვდებით შენთან დამტოვე და ბნელ მხარეში გთხოვ არ გამიშვა.

დიალოგი ღმერთთან

შორს ცის კამარას მიწიერთაგან ალი ეკიდა მზის ცხელ სხივებში ცეცხლს ასდიოდა კვამლი ქათქათა და იხრჩობოდა მაღალ მორევში

ღმერთთან

მე როგორც ყველა როდესღაც მოვკვდი, ღმერთთან წავედი ყველაფერს ვთმობდი, დავტოვე მიწა დავტოვე სახლი, დავტოვე ყველა მარტო მე დავრჩი.

ღმერთთან გიჩივლებ!

მინდოდა მეთქვა ფერები, რომ შემატე ყოფას და ბუნდოვანი ოცნებები ნათლად მიქციე. აზრი აღარ აქვს ჩემო კარგო უშენოდ ყოფნას, თუნდაც ადექი და ცოდვილი ღმერთთან მიჩვლე.

,,დიალოგი ღმერთთან" თემურ ელიავა

შორს ცის კამარას მიწიერთაგან ალი ეკიდა მზის ცხელ სხივებში ცეცხლს ასდიოდა კვამლი ქათქათა და იხრჩობოდა მაღალ მორევში რკინის ღრუბლებად ამოჭედილი ცხრა საფეხური ამაღლებულა მართლა ღვთის ტახტი იდგა მოქნილი დროში ქცეული უკვდავ სხეულად იქ ღმერთი იჯდა,

"დიალოგი ღმერთთან" - თემურ ელიავა

ადგა უფალი, დატოვა ტახტი, და ისევ შიშმა უეცრად დამჭრა, შემხედა ზედა, ყველაფრით დაღლილს და თითქოს მონას პასუხი გამცა: - გტკივა, და ასე იქნება მარად. რადგან ეს არის სამყოფი ხალხის რადგან ცოცხალი აქციეთ მკვდარად რადგან ბრალს მადებთ სანაცვლოდ

დიალოგი ღმერთთან

შორს ცის კამარას მიწიერთაგან ალი ეკიდა მზის ცხელ სხივებში ცეცხლს ასდიოდა კვამლი ქათქათა და იხრჩობოდა მაღალ მორევში რკინის ღრუბლებად ამოჭედილი ცხრა საფეხური ამაღლებულა მაღლა ღვთის ტახტი იდგა მოქნილი დროში ქცეული უკვდავ სხეულად იქ ღმერთი