ჩემი ცისფერთვალება (თავი 1)

-გამარჯობა მე სანდრო ვარ -გამარჯობა მე სოფია მქვია (მე) -ვიცი (სანდრო)

ჩემი იქნები

ჩემი იქნები, სხვა გზას მაინც აღარ მიტოვებ, დეკემბრის ღამეს, შეშლილივით როცა ითოვებს მოხვალ ჩენთან და საპატარძლო კაბას მომიტან, იებს მაჩუქებ ქრისტეშობის პირველ თოვლიდან.. მომეფერები დამავიწყებ ,,მართალს და მტყუანს'' ხომ ვოცნებობდი თეთრ კაბაზე? ვერ

ჩემი დღიურებიდან

მინდა გავიღიმო,მთელი გულით,მაშინ როდესაც სიხარულისგან ტირილი მინდება,მსურდა ჩემთან ყოფილიყავი და ჩემი გრქმეოდა,მაგრამ შეუძლებელია,შენ კიდევ ერთხელ დაამტკიცე შენი უსუსურობა,რომელმაც მე ვერ გამიძლო,მე კი გელოდებოდი იმ შტერი ბავშვივით და იმ

ჩემი სკოლა

თითქოს ჩვეულებრივი დღეა არა?თითქოს ვიღაც უცნობი ბავშვი მივდივარ სკოლაში სხვებივით. მე მათ ვაკვირდები ღიმილიან სახეზე და ვუყურებ მათ ნაბიჯებს სკოლაში რომ მიიჩქარის. უფროსებისგან მესმის ხოლმე ნეტავ სკოლის პერიოდში დამაბრუნაო(კადრი უფროსი როგორ უყურებს

ჩემი დის დღიური

"2015წ.20იანვარი:გამარჯობა დღიურო,იმედი მაქვს მე შენ განდობ ''მეორე მე'-ს სადაც ბევრი საიდუმლო იმალება... ხვალ ჩემი მეგობრის ქეითის დაბადების დღეა.მე და ანა ვეძებთ საჩუქარს.მიხარია რომ მე და ანა ერთად მივდივართ,იმიტომ რომ დიდი ხანია ერთად არ

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 22 დასასრული

საავადმყოფოში მივედით სადაც თორნიკე ლუკა მისი მშობლები და ანის დედ-მამა იყვნენ. - გამარჯობათ. - როგორ მიხარია, რომ აქ ხარ ძმაო.

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 21

ფინალური გამოცდების ქულები აი რას ველოდებოდით დაძაბულები მთელი ზაფხული, ამ ცდაში კი მოგვიახლოვდა ქორწილიც. როგორც პირველ სემესტრში ახლაც მე და ანი სტიპენდიანტები ვიყავით, პირველი კურსი წარმატებულად ჩავხურეთ. ერთი თემიდან ახალი სანერვიულო თემაზე

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 20

დილით ადრე ავდექით თავი მოვიწესრიგეთ და ანის სახლისაკენ წავედით ვნერვიულობდი, მაგრამ ანის დამშვიდებას მაინც ვცდილობდი. კარებში თორნიკე შეგვეგება, მას უკან მოჰყვა ოდნავ თმა შევერცხლილი პუტკუნა ქალბატონი, ალბათ დედამისი იყო, ანი გულში ჩაიკრა და

შენ ჩემი მზე ხარ,ამომავალი

ცხოვრებას ფეხს ვუწყობ,ვცდილობ, სალსა თუ არა ვალსი მაინც ვეცეკვო.. ცეცხლოვან ტანგოზე ჯერ პრეტენხიაც არ მაქვს...(ოჰ,მე და ჩემი ირონია.. ვგიჟდები თვით ირონიაზე. ალბათ, ესაა ჩემი ყველაზე დიდი გასართობი. ლამის ჰობად ვაღიარო უკვე.) მუხლების კანკალით მის

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 19

ანი, ხო მშვიდობაა, რატომ ტირი? ხმა ამოიღე ქალო? ბავშვს რამე ხომ არ ჭირს? - მარიამ მე უბრალოდ... ვცდილობდი დამშვიდებას მაგრამ უშედეგოდ ვგრძნობდი შიშს და პანიკას ნელ-ნელა, რომ ვყვებოდი. ანი კი ტიროდა და ვერც ვამშვიდებდი. ბოლოს ისევ დაცდა