ჩიტები (სრულად)

ასოციაციები, რომლებიც გემთან დაკავშირებით მიჩნდება, ყოველთვის მიკარგავდა ხოლმე მოსვენებას. ვფიქრობ აღელვებულ ზღვაზე, მის თავს ზემოთ ჩამოქცეულ ცაზე, შტორმზე და ქარიშხალზე, უსასრულო რწევასა და ტორტმანზე, წყლის მლაშე გემოზე, ზღვის დაუსაზღვრელობაზე,

სად მიფრინავენ ჩიტები?!

მზე ისევ მთვარემ ჩაანაცვლა, ჩემი და იმ თეთრკანიანი ბიჭის გვამები მორგში მოათავსეს, ვერავინ ამოგვიცნო, ვერავინ მიხვდა რომ ჩვენ ვერგაფრენილი ჩიტები ვიყავით....

ჩიტები

გაქრა.როდის ამბობენ, გაქრაო? როცა ვეღარ ხედავ? როცა ვეღარ გრძნობ? როცა ვეღარ გესმის მისი ხმა? ალბათ, ესეც გაქრობაა, მაგრამ ჩემთვის მაშინ ქრება, იკარგება, უჩინარდება ადამიანი, როდესაც ივიწყებენ. დავიწყება. მეც მივიწყებდნენ. ნელ-ნელა, დღითი დღე