ლუკას ორი გოგონა ჰყავდა მუხლებში ჩასმული და ორივეს ეფერებოდა. შემდეგ ერთ-ერთმა კოცნა დაუწყო. ვაკომ რაღაც უთხრა ლუკას მაგრამ მან ყური არ დაუგდო. უცებ მათკენ წავედი გოგოებს ჩემი გაჩერება უნდოდათ მაგრამ ამაოდ. ახლოდან ის გოგოები რომ დავინახე ვერ მივხვდი ლუკას რამ მოაწონა ეს უშნო გოგოები. ბიჭებს რა ექნათ აღარ იცოდნენ. სანდრო და ვაკო მხოლოდ სვამდნენ სხვა გოგოებთან არ ერთბოდნენ ამიტომ გადაურჩნენ მარის და ქეთის. ვაკომ ლუკას გახედა და ჩემსკენ ანიშნა. ლუკა დაფეთებული წამოხტა.
-ეს ის არ არის რაც შენ გგონია. აგიხსნი პატარავ.-(ლუკა მოსახვევად წამოვიდა მაგრამ მოვიცილე)
-არ მინდა არაფრის ახსნა უბრალოდ ჩემი ცხოვრებიდან წადი. თავი დამანებე მძულხარ.-(დავუყვირე და იქიდან გამოვიქეცი)
სახლში არ წავედი. სასტუმროში წავედი არმინდოდა რომ ლუკა ან რომელიმე ისევ მენახა. ნომერი ავიღე და იმწამსვე დავიძინე.
დილით ადრე ავდექი სავარჯიშოდ ჩავედი. საერთოდ ასე ვარ როდესაც ცუდ გუნებაზე ვარ ან რაიმე მაქვს სანერვიულო ყველაზე ბევრს მაშინ ვვარჯიშობ რადგან ვიცი რომ შეიძლება შემდეგ ჩემი სხეული დავკარგო. არ ვარ ის გოგო ‘ქუსლებზე’ რომ უყვარს სიარული და მოკლე კაბებს რომ იცმევს უბრალოდ ვფიქრობ ქალისთვის ეს აუცილებელია. მითუმეტეს როდესაც ნერვიულობ ბევრს ჭამ და ვერც მიხვდები ისე დაკარგავ სხეულის ფორმას. ისევ ოთახში დავბრუნდი და ტელეფონი შევამოწმე. 100 გამოტოვებული ზარი ლუკასგან. 50 მარისგან. 50 ვაკოსგან. 1 მესიჯი ლუკასგან. სადაც მთხოვდა რომ მეპასუხა და მისთვის მომესმინა. ზუსტად ამ დროს დარეკა ლუკამ. ავიღე
-პატრავ მისმინე არ გათიშო ვიცი რომ ცუდად მოგექეცი. ვიცი რომ არაკავი ვარ. უბრალოდ გთხოვ დამიბრუნდი მიყვარხარ და ეს შენც კარგად იცი უბრალოდ ვერთობოდი.
-ჰაჰ ერთობოდი ხო? ხოდა მიდი და გაერთე რა გიშლის ხელს შეყვარებული მაინც აღარ გყავს.-(მე)
-რა? პატარავ არ გინდა გთხოვ არ დამშორდე ხომ იცი რომ შენს გარეშე ვერ ვსუნთქვავ მიყვარდი მიყვარხარ და მეყვარები.-(ლუკა)
-არა ლუკა გთხოვ დატოვე ჩემი ცხოვრება წადი აღარ დაბრუნდე.-(გავუთიშე)
5 თვე გავიდა ისევ სასტუმროში ვარ ოღონდ სხვისი სახელით და გვარით. გადავწყვიტე სახლში დავბრუნებულიყავი. ტაქსი გამოვიძახე და სახლში წავედი. ვაკოს მანქანა ეზოში იდგა ესეიგი სახლში არის. კარზე ზარი დავრეკე.
-ლიზ? ძვლივს გამოჩნდი იცი როგორ ვინერვიულეთ? რატომ არ გვეხმიანებოდი? ვაკო ლიზი მოვიდა.-(ქეთი ძალიან მაგრად ჩამეხუტა)
-კარგი ნუ დამახრჩვე გამიშვი.-(მე)
-ლიზი.-(ვაკომ უცებ ხელში ამიყვანა და დამაბზრიალა)
-კარგი კარგი დამსვი სულელო.-(ვიცინოდი და ხელებს ვურტყამდი რომ გავეშვი)
მისაღებ ოთახში გავედით. სავარძელზე დავჯექი და თვალი მოვავლე სახლს.
-მომენატრა აქაურობა.-(ტაში შემოვკარი)
-ჩვენ?-(ქეთი)
-რათქმაუნდა თქვენც.-(მე)
-ახალი ამბავი უნდა გითხრათ.-(ვაკო)
-გისმენთ?-(მე)
-ორსულად ვარ.-(იყვირა ქეთიმ)
-რაა? ანუ დეიდა ვხდები? აუ რამაგარიააააააააა.-(სავარძელზე ხტუნვა დავიწყე პატარა ბავშვივით)
-კარგით კარგით მორჩით ახლა წავედი მე სამსახურში მალე მოვალ რამე წამოგიღოთ?-(ვაკომ ფეხზე წამოდგა)
-შოკოლადებიიი.-(ვიყვირეთ მე და ქეთიმ)
-ვახ ჩემი რატომ უყვარს ყველა გოგოს შოკოლადები?! –(ბუზღუნებდა ვაკო და კარებისკენ წავიდა)
მე და რძალმა გადავწყვიტეთ რამე კარგი ფილმი ჩაგვერთო. ბოლოს გადავწყვიტეთ გრეის 50 ელფერის ყურება. ფილმი დაწყებული არიყო რომ გამოვრთე.
-რა საშინელებაა ეს... ღმერთო ასეთ ფილმებს როგორ იღებენ?!-(მე)
-აჰაჰაჰა კარგი კარგი მოდი ვისაუბროთ რამდენი ხანია წყნარად არ დავმჯდარვართ და არ გვისაუბრია.-(ქეთი)
-ხო. მარიამსაც დავურეკავ.-(მე)
ტელეფონი ავიღე და მარიამს დავურეკე.
-ლიზიკოოოოოოო სად დაიკარგე გოგო? იცი რამდენი ხანია გეძებთ? სად ხარ? მოგაკითხოთ? ხომ კარგად ხარ?-(მომაყარა კითხვები)
-კიკი კარგად ვარ არ მჭირდება მოკითხვა შენ სად ხარ?-(მე)
-ბარში ვართ მე, სანდრო, გუგა, ნიკა და... ლუკა.-(ჰაჰ ბიჭის დროს არ კარგავს)
-მარიამ სპიკერი გამორთე.-(მე)
-რა? არ მაქვს ჩართული.-(მარიამი)
-ხომ იცი რომ ვერ მომატყუებ? დროზე გამორთე. ხომ იცი რომ რაც არუნდა მელაპარაკოთ მაგ თვითკმაყოფილ იდიოტზე მაინც არ ვიტყვი არაფერს. მძულს დაიმახსოვრეთ მძულს.
-გთხოვ გაჩერდი.-(გავიგე ლუკას ხმა ღმერთო ახლა ცუდად გავხდები ასეთი ხმით არასდროს მოუმართავს ჩემთვის.)
-მარიამ მე და ქეთი ვართ სახლში რა და ამოდი სალაპარაკო გვაქვს.-(მე)
-რამე წამოვიღო.-(მარი)
-კი რა ჰამბურეგერები-(მე)
-კაი.-(მარი)

მარის თვალით:
ბარში ვიყავით სასტავი წასული. ვიფიქრეთ ლუკას გავამხიარულებდით მაგრამ არ გამოგვდიოდა. ლიზიმ დამირეკა, ლუკამ ყურები ცქვიტა და მითხრა რომ სპიკერზე ჩამერთო. ჩავრთე მაგრამ ლიზისგან საყვედურიც მივიღეთ და ლუკაც გაილანძღა. ძალიან მეცოდება ვიცი რომ უყვარს მაგრამ ყველა კაცს უნდა გართობა.
-კარგი წავედი მე ახლა.-(მე)
-მოიცა ჩვენც მოვდივართ.-(ლუკა წამოდგა)
-ლუკა არ ღირს გოგოები დავილაპარაკებთ თუ არ გამოვა არაფერი შემდეგ შენ დაელაპარაკე.-(მე)
-მართალია მარიამი.-(გუგა)
-ვენდისში შევიდეთ რამე წაუღე. –(ლუკა)
ჯერ ვენდისში გავჩერდით რადგან ლიზის უყვარდა აქაური ჰამბურგერები.
-50 ეყოფა?-(სანამ გადავიდოდა ლუკა მკითხა)
-რა 50 გაგიჟდი შენ?-(მე)
-ბიჭო ლიზის შენი ფული კიარ უყვარს. შე ნ უყვარხარ.-(სანდრო)
-ხო ვიცი მაგრამ ისიც ვიცი რომ ვენდისის საჭმელები უყვარს,-(ლუკა)
ლუკა მანქანიდან გადავიდა.
-რაეშველება ამ ბიჭს.-(მე)
-არუნდა წამოსულიყავით კლუბში იმდღეს-(სანდრო)
-ლიზიმ დაიჩემა წავიდეთო.-(ხელების ნერვიულად თამაში დავიწყე)
-კარგი პატარავ მოდი ჩაგეხუტო.-(სანდრომ ხელები მომხვია და გულში ჩამიკრა)
ლუკა მალევე დაბრუნდა. 40 ჰამბრგერით, 20 კოკაკოლით, 20 დიდი ფრით და M&M-ებით ხელში.
-რაიყო ბიჭო მთელი ვენდისი წამოიღე?-(სანდრო)
-არა მხოლოდ ის რაც უყვარს.-(ლუკა)
-კიდე უყვარს რაღაცაები მაგრამ იმას ჩვენ თვითონ ვაკეთებთ. :დდ-(მე)
-ვაიმე ნაყინი დაგავიწყდა ბიჭო.-(სანდრო)
-გაცივდება.-(ლუკა)
-აა,ხო ჩვენ ბოდიში.-(მე)
მოკლედ მივედით ლიზის სახლსთან მანქანიდან ძვლივს გადავიტანე ამდენი რაღაცა.
-მარიამ ლიზის არუთხრა რომ მე ვუყიდე ეგ რაღაცაები.-(მომაძახა ლუკამ)
-ოკეიი.-(მე)
ძვლივს მივედი კარებთან და ზარი დავრეკე.

ლიზის თვალით:
კარზე ზარია ალბათ მარიამი მოვიდა. მივედი კართან გავაღე და მარიამი დავინახე უამრავ პარკებთან ერთად.
-გოგო ეს რაარის რაამბავია.-(სიცილით ვუთხარი)
-გამომართვი პარკები.-(მარი)
***
მოკლედ მოვეწყვეთ და დავიწყეთ ჭამა.
-მმ.რა გემრიელია ამაზე გემრიელი საჭმელი არ არსებობს.-(მე)
-ამდენი რამ გაყიდინა მარიამ?-(ქეთი)
-მე არ მიყიდია.-(ჭამის დროს ამოიბურტყუნა)
-აბა?(ჰამბურგერი დავდე და ხელსახოცზე ხელები გავიწმინდე)
-მთხოვა არ მეთქვა მაგრამ ვატყობ მომიწევს თქმა.-(მარიამი)
-ლუკამ გამოგატანა ხო?-(ქეთი)
-ჰო, ლიზ უნდა აპატიო ამ ერთხელ შენზე ჭკუას კარგავს. გიჟდება შენზე.-(მარიამი)
-არვიცი რავქნა მართლა. –(მე)
-გიყვარს?-(ქეთი)
-სიგიჟემდე.-(მე)
-ხოდა შეურიგდი.-(მარი)
-შაურმა მინდა.-(დავიყვირე)
-მიწერე და მოგიტანს.-(სიცილით მითხრა ქეთიმ)
-კარგი გოგო რამდენი ჭამე კიდე გინდა რამე შენ?-(მარი)
-აუ გოგოებო უნდა წავიდე დედამ მთხოვა გამო ჩვენთანო.-(ქეთი)
-კარგი წადი არაა პრობლემა.-(მე)
-ქეთ დამელოდე რა ბარემ სანდროსთან დამტოვე უკვე ძალიან მომენატრა.-(მარი)
-მტოვებთ? –(მე)
-გვაპატიე რა.-(საწყალი სახე მიიღეს)
-კარგით ამ ერთხელ გპატიობთ-(მე)
მარი და ქეთი გავუშვი ახლა რა ვქნა? ლუკა უკვე მენატრება თან შურმა მინდა. უცებ ტელეფონზე მესიჯი მომივიდა. ლუკიტო
‘პატრავ’
‘ხო’
‘შემირიგდი გთხოვ’
‘რატო?’
‘იმიტომ რომ მიყვარხარ’
‘მეც მიყვარხარ მაგრამ როგორ გაპატიო?’
‘გთხოვ შემირიგდი’
‘არა ჯერ არ შემიძლია’
‘შენთან მოვალ რა’
‘არათქო’
‘შაურმას წამოგიღებ’
‘გელოდები!!’



ბავშვებო ბოდიშს გიხდით რომ ვერ დავდე გუშინ. მაგრამ დღეს დიდი თავი დაგიდეთ. იმედია მოგეწონებათ. აზრი დაწერეთ. ♥♥
პ.ს ფოტოზე 2 ქერა გოგოა კარე თმიანი არის ქეთი და მეორე ლიზი. შავთმიანი მარიამი არის