ამდროს ისევ ის ექთანი გამოვარდა და ყველას ყურადღება მიიქცია :
-ექიმი ამბობს კლინიკური სიკვდილია, ექიმები ყველაფერს აკეთებენ. მაგრამ დიდი იმედი ნუ გექნებათ.
და რამდენიმე საათში ანო რეანიმაიაში გადაიყვანეს.
ახლა კი მოცდის გარდა აღარაფერი რჩებოდა. გიგას დამამშვიდებელის დიდი დოზა გაუკეთეს და პალატაში ჩაკეტეს მსგავსი რამ კიდევ რომ არ ეცადა ანოს დედა კი გონს რომ მოვიდა ისევ გული წაუვიდა რომ გაიგო შვილი გამიცოცხლდაო.
მთელი ორი დღე ანოს არ გაუღვიძია. მარი დეიდა და გიგა გვერდიგვერდ ისხდნენ ამ ორდღის მანძილზე ხმას არ იღებდნენ. დროდადრო გიგას ძმაკაცები მოდიოდნენ და საჭმელი მოქონდათ. მარი დეიდამ ნინი სახლშიგაუშვა დაისვენე და დამშვიდდიო. ანოს მამა კი აქეთ იქით დარბოდა ექიმებს ეძებდა და ცდილობდა რამე ახლაი გაეგო. ეს ორნი კი ( გიგია და მარიდეიდა) უბრალოდ ისხდნენ . ტირილისგან დაღლილები და ფიქრბოდნენ. ცოცხლები მაგრამ თან მკვდრები იყვნენ. მათი სიცოცხლე კომაში იყო ))) .
-ვარმოსანიძესთან ვინ არის ? გაისმანაცნობი ექთნის ხმა
გიგა ფეხზე წამოხტა .
-იჯექით ქალბატონო მარი მე გავარკვევ
- კარგი
- რამოხდა ექთანო? როგორ არის ?
- იცით არ ვიცი კარგად არის თუ ცუდად მაგრამ ბოდვა დაიწყო.
- რას ნიშნავს ბოდვა დაიწყო
- ხო აი ასე მას ძინავს და იმეორებს ერთი და იგივე ფრაზას.
-რას ამბობს ?
- არვიცი ვერ გავარჩიე
- უნდა შემიშვათ
- ეს არ შიეძლება
-მომისმინეთ სამიდღეა აქ ვზივარ მხოლოდ იმიტომ რომ მინდა დავინახო მაგოთახიდან როდის გამოვა ჩემთვის მსოფლიოში ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანი ის ვინც სიცოცხლედ მიღირს ! და არმაინტერესებს ან ახლავე გაიწევით კარებიდან ან მომიწევს ძალით გავიარო
ამ სიტყვების შემდეგ ექთანი უხმოდ იწევა რეანიმაციის კარებიდან და გიგას ატარებს.
გიგა შედის და შეშდება. უამრავ სადენზე შეერთებული პატარა სულ პატარა გოგო. რომელიც ყველაზე მეტად უყვარს, ის არ ინძრევა. სასუნთქ ბალონზე შეერთებული, სახე გადატყაული . უსიცოცხლოდ ასვენია. ეს სანახაობა მისთვის იმაზე მტკივნეულია ვიდრე გულში დანის გაყრა იქნებოდა. გიგა საწოლს მიუახლოვდა. იქვე სკამზე ჩამოჯდა. ანოს ხელზე ხელი დაადო და ტირილნარევი ხმით დაიწყო:
-ჩემო ანგელოზო. არ ვიცი ახლა ჩემი გესმის თუ არა. მაგრამ მაინც მინდა რაღაც გითხრა. მაპატიე . მაპატიე რომ არ გიფასებდი ამ სიყვარულს. იცი მე შენ შემიყვარდი. ასეთი ძლიერი გრძნობა არც კი მეგონა თუ საერთოდ არსებობდა. ახლა ვხვდები რამხელა ტკივილს განიცდიდი . მაპატიე გთხოვ მაპატიე. არც კი ვიცი ეს როგორ გამოვასწორო. გუშინწინ მინდოდა რომ ეს ყველაფერი შენთვის მეთქვა მაგრამ ვერ ომოვასწარი ჩემო სიცოცხლე. მაპატიე გთხოვ. გეხვეწები თვალები გაახილე შემომხედე გპირდები ამიერიდან სულ შენთან ვიქნები. აღარ მიგატოვებ. ბოლო წუთამდე შენ გვერდით ვიქნები . შენც ხომ დამპირდი ამას არა ?! ხომ მითხარი ერთხელ მე რომ გითხარი მალე დამივიწყებმეთქი შენ მიპასუხე სულაც არაო და აბა მთელიცხოვრება უნდაგიყვარდეტქო და ბოლო წუთამდეო. ასე მალე იყო ბოლო წუთი ? ასე მალე ? რატომ ? გთხოვ არა. შენ ხომ არ გინდა მე რამედამიშავდეს ? ხომ არ გინდა მეტკინოს ? ხოდა გამოფხიზლდი ჩემო ანგელოზო გაიღვიძე. არ მიმატოვო ! მე შენ გარეშე თავს არ ვიცოცხლებ იცოდე ! თავს მოვიკლავ ! მე დავიძინებ თუ შენ არგაიღვიძებ .
ამ დროს იმ უამრავი მონიტორიდან ანო რომ იყო შეერთებული რომელიღაცამ დაიწყო წრიპინი და ექთანი შემოვარდა .
-რა ხდებაა ექთანო?
- ის ის ის.....
- რა ის ხმა ამიღე!
- ის კომიდან გამოვიდა.
და გიგას აკანკალებულმა ექთანმა ანოსკენ მიანიშნა. გიგამ დაინახა მისი დიდი ყავიფერი თვალები როგორ უყურებდა მას და როგორ აივსო ცრემლებით.ამ დროს პალატაში ანოს დედა შემოვიდა.შვილმაგაუღიმა . ამ დროს კი ჩვენს მგრძნობიარე მარი დეიდას ისევ გული წაუვიდა. ანომ მოიხსნა სასუნთქი მილი გიგას შეხედა.გაუღიმა . და თითქმის შეუმჩნევლად , წასული ხმით უთხრა...,, შენი ხმა გავიგე. მან მომიყვანა აქამდე’’-
-რა ჩმეო სიცოცხლე ? შენ გესმოდა ჩემი ? მართლა გესმოდა ?
- მიყვარხარ !
-მეც მიყვარხარ ! ყველაზე და ყველაფერზე მეტად მიყვარხარ.- და ანოს შუბლზე აკოცა
- ოცნება ამიხდი.
- ჩემო გოგო შენ კიდე ჩემი ოცნება ყოფილხარ დააქამდე ვერ მივხვდი.
ამასობაში ექიმი ეშეოვიდა ანოს გასასინჯათ და გიგა გარეთ გაიყვანეს. მან მაშინვე ნინის დაურეკა და ახარა ეს ამბავი. ნინიმ კვლავ კივილი ატეხა ზუსტად ისე როგორც მაშინ ანოს რომ უკიოდა მობილურში გიგიას ამბის მერე. მერე გიგამ ბიჭებს დაურეკა . მთელი საძმაკაცო ნახევარ საათში რესპუბლიკურში მივიდა დიდი ვარდების თაიგულებით დაა ბუშტებით. ანო უკვე პალატაში იყო და მოითხოვა მასთან ყველა შეეშვათ ვინც მივიდოდა. საწოლის ერთ მხარეს დედა ეჯდა მეორე მხარეს გიგა ფეხებთან მამა ეჯდა და უღიმოდა. ამ დროს პალატაში კივილით შემოვარდა ნინი და მას უკან ვარდები ზღვა მოყვა , ბოლოს ბიჭები შემოვიდნენ.
-ჩემი გმირი გოგო მეც გადამარჩნა და თვითონაც აჩვენა სივდილს რომ ასე ადვილად ვერ დაამარცხებდა . ჩემი ყოჩაღი გოგო . - ნინი კოცნიდა ლოყებზე ანოს მანამ სანამ ლუკამ არ გაწია ჩვენს მიგვიშვიო. ბიჭებმა სათითაოდ გადაკოცნეს ანო. ჯერ ლუკა მივიდა შემდეგ დათო მერე საბა აღმოჩნდა რომ მის სანახავად ნიკა და ბაჩოც ჩამოვიდნენ ანოს ისინი ზაფხულის მერე აღარ უნახავს . ყველა ბედნიერი იყო. ბოლოს ყველა წავიდა. ანომ მშბლეს სთხოვა გიგასთან საქმე მაქვს და ცოტახან დამტოვეთო. მათაც არ აწყენინეს.
- გიგა !
- ხო პატარა
- ასე აღარასოდეს მოიქცე . დამპირიდი რომ ასე არ მოიქცევი რაც არუდნა მოხდეს რომ მოვკვდე მაინც
- როგორ ?
-ს აღარ ცდი
- მე ხომ არც...
- გაჩუმდი ნუ მატყუებ ! ვიცი რომ ფანჯრიდან გადახტომა გინდოდა
- ვინ გითხრა ეგ ?
- არავინ მე თვიტონ ვიცი, იცი უცნაურია მაგრამ მე იქ რომ ვიყავი და სიკვდილს ვუყურებდი შენ ჩემთან ერთად იყავი. მე ვიგრძენი რომ შენ სიკვდილთან მოდიოდი.
- რას ამბობ გოგო
- ხო ვიცი უცნაურია. მაგრამ ერთი რამ დაიმახსოვრე ბოლ წუთამდე! ბოლო ამოსუნთქვამდე მეყვარები. შენ რომ არა ვერ გავიღვიძებდი. მე უკევ ორჯერ ჩავხედე სიკვდილს თვალებში. და ორივეჯერ სიცოცხლისკენ შენმა ხმამ მომაბრუნა. პირველად საოპერაციოში გახსოვს შენ ყვიროდი მაშინ . მე მესმოდა . ყევლას ესმოდა შენი ხმა. მეორეთ ახლა. და დაიმახსოვრე არასოდეს მიგატოვებ . შენც რომ მთხოვო არცმაშინ მიგატოვებ .
-ამას არასოდეს გთხოვ
-იმედია . იმედია.
- ბოლო წუთამდე ?
- კი ბოლო წუთამდე.
- მეც შენთან ვიქნები ბოლო წუთამდე კი არა წამამდე
- მიყვარხარ
-მეც!
და აი ასე ორი 17 წლის ბავშვი ეხუტებოდა ერთმანეთს რესპუბლიკურის პალატაში . მათ ერთად დაამარცხეს სიკვდილი. მათ ხომ იწამეს, იწამს ნამდვილი სიყვარულის ძალის. უკევ ორივეს გული სავსე იყო ამ ძლიერი გრძობით რომელიც ბოლო წუთამდე არ ტოვებს ადამიანს.
რამდენიმე დღეში ანოს მდგომარეობა კვლავ დამძიმდა და მალე გარდაიცვალა კიდეც... ამჯერად ვეღარ გაიმარჯვა... ანო დაკრძალვის დღეს მტკვარში ახალგაზრდა ბიჭის სხეული იპოვეს ... ჰო )) ეს გიგა იყო ))