ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი 7
-მაკოცე. -მეხინება წავალ-გაბრაზებულმა ვუთხარი წიგნი მაგიდაზე უხეშად მოვაგდე და ოთახში გავედი. გაბრაზებული ვიყავი ვაჩეზე. ჯერ სააბაზანოს შევუარე და ოთახში შესულს საწოლზე წამოგორებული ვაჩე დამხვდა. არ შევიმჩნიე ისე შენწექი საწოლში და თავზე საბანი დავიფარე. -ყოველთვის ეგრე აკეთებ როდესაც გაბრაზებული ხარ?-თვითონაც შემოწვა საბანში. -გაბრაზებული არვარ-უხედად ვუთხარი და მისი ხელი ჩემი მუცლიდან მოვიშორე -ჩამეხუტე და დავივიწყებ რომ ძალიან გამაბრაზე.-სოცილით მითხრა -აა დაჟე მე გაგაბრაზე? არმინდა. საერთოდ გადი აქედან-ნაწყენმა ვუთხარი და საპირისპირო მხარეს გადავბრუნდი -რომ მცოდნოდა ეგრე ბუტია იყავი უფრო გაგაბრაზრაზებდი. -რატო?-გაკვირვება ვერ დავმალე -უდრო კარგი იქნებოდა შემორიგების პროცედურა-ჩემს ყურთან დაიჩურჩულა და ყელში მაკოცა. სიამოვნებისგან გავისუსე. ვგრძნობდი მის სუნთქვას ყელში. რამოდენიმეჯერ კიდევ მაკოცა მაგრამ შემდეგ მისკენ გადავბრუნდი გაბრაზებული სახით -რასაკეთებ?-არ ვთმობდი პოზიციას და ჩემი ყელისკენ წამოსულს ტუჩებზე ხელი ავაფარე.გაეცინა და სწრაფად მოიშორა ყელი -მოკლედ გადავწყვიტე ხვალ დაგასვენო და არც სკოლაში წახვალ და არც მასწავლებელთან-გამომიცხადა ამაყად და სანამ გონს მოვიდოდი ყელში მოწყვეტით მაკოცა. -რაუფლებით? არ ვაპირებ სკოლის და მასწავლებლის გაცდებას-ხელი ვკარი -მე მინდა და ჩემთან ერთად წამოხვალ. დედაშენთან მე მოვაგვარე ეგ საქმე უკვე-სწაფად წამოდგა ფეხზე -არ გშია? წამოდი ჭამე.-სწრაფად გადაიტანა თემა -რადროს ჭამაა დილის 4 საათია. შენ დედაჩემთან ძალიან დაახლოვდი თუ მეჩვენება?-უკან მივყევი -არგეჩვენება. აბა ეხლა ის ჯობია სადედამთილოს რო არ მოვწონდე?-ჩაფიქრებით ჩილაპარაკა და მაცივრის კარი გახსნა -რა სადედქმთილოს სულ გაუბერე?-ტონს ავიწიე -გოგონი ტონს დაუწიე და წესიერად. მიდი საჭმელი გააკეთე გავიგო თუ ხარ ოჯახში შემოსაშვები-წარბები აწია და გამოღებულ ინგრედიენტებზე მანიშნა. -არვაპირებ არაფრის გაკეთებას მომკვდარხარ მშიერი-ჯიუტად ვუთხარი და მისაღებში გავედი ვაშლის ჭამით. ტელევიზორში ჩემი საყვარელი ფილმი ჩავრთე და მისი ყურება დავიწყე. მალევე გამოვიდა საჭმლის სუნი სამზარეულოდან. თავი უკმაყოფილოდ გავაქნიე. მალევე გამოვიდა ვაჩე თეფშით ხელში. ჩემს გვერდით დაჯდა და ჭამა დაიწყო, არ შევიმჩნიე და ფილმის ყურება გავაგრძელე. მალევე მომიტანა პირთან ჩანგლით შემწვარი კვერცხის ნაჭერი, გაბრაზებულმა გავხედე მას. -რა? მეგონა გშიოდა და ვიფიქრე ვაჭმევთქო.-უდარდელად აიჩეჩა მხრები და პირში გაიქანა დარჩენილი საჭმელი. -საკუთარ სახლში გგონია თავი?-გაბრაზებულმა კბილებში გამოვცერი -არა სასიდედროს სახლია რაიყო?-ვითომდა გკვირვებულმა მკითხა -ჩემი ძმა მოგყავს ცოლად თუ რამაფიაა?-დამცინავად გავხედე -არა რა შენი ძმა არასდროს მომწონდა უფროსი ბიჭები. მე მაინც ჩემზე პატარა ბიჭები მომწონს. აი შენნაირი-არც მან დამაკლო -აჰა ანუ ბიჭები მოგწონს?-ირონიულად ვუთხარი. -არა. მე შენ მომწონხარ-ხელები გულზე გადაიჯვარედინა და ჩემს წინ დადგა. მაღლიდან დამხედა და გაიცინა -მე არა.-მეც ავდექი მაგრამ ახლოს იდგა. ცხვირი მის მკერდს მივადე. -აი ნახე ისე გიყვარვარ მეხუტები-სიცილით ასწია ჩემი ხელები მაღლა და თავის წელზე შემოიხვია.გაოგნებულმა ავხედე -ჰო კაი ნუ მიყურებ ეგეთი თვალებით. ვხუმრობ-გაიცინა ჩემს გამომეტყველებაზე -თავი რას მიარტყი?-გულრწფელად ვკითხე და თვალებში ჩავხედე -რავი 2 წლის ვიყავი ქვაზე რომ დავარტყი თავი, 4 წლის საქანელიდან გადმოვარდი და მაშინაც თავი სავარყი. 6 წლის მეზობელმა ქვა ჩამარტყა თავში. იმავე წელს კიდევ ხიდან ჩამოვვარდი. ვავაგძელო?-სერიოზულად დაიწყო საუბარი და თან ხელით მაჩვენებდა როდის სად გაიტეხა თავი. სიცილს ძლივს ვიკავებდი მაგრამ ბოლოს თავი ვერ შევიკავე და ბოლო ხმაზე ავხარხარდი. -წამო დავიძინოთ-თბილად მითხრა. მეც აღარ დამიწყია ყოყმანი უკან გავყევი. ჩემს ოთახში შევედი. ვაჩე ლოგინში შეწვა მე კი ბალიში ავიღე და დივანზე დავდე. მეორე საბანიც გამოვიღე და დივანზე კომფორტულად მოვკალათდი. ცოტა ხანს ვიწრიალე მაგრამ მალევე ჩამეძინა. რომ გავიღვიძე უკვე 10 საათი იყო. სწრაფად წამოვხტი დივნიდან. ვაჩე საწოლში არ იწვა. გარეთ გავვარდი და მისი ძებნა დავიწყე. საბოლოოთ სამზარეულოში იყო. ტელეფონზე საუბრობდა. -კარგი წავედი მე მერე გადმოგირეკავ.-ჩემი დანახვისთანავე უთხრა და გათიშა. -რატომ არ გამაღვიძე? ან მაღვიძარამ რატომ არ გამაღვიძა?-გაბრაზებულმა ვუთხარი -ხომ გითხარი დღეს თავისუფალი ხარ-ნაძალადევად გამიღიმა და უკან შებრუნდა -რამოხდა?-ვკითხე გაკვირვებულმა -არაფერი. წამო თბილისის ზღვაზე ავიდეთ. თან საჭმელი წავოღოთ. სანაპიროზე კარგად გავერთობით. ხალხოც არ იქნება-ერთ წამში შესცვლოდა ხასიათი უკვე მხიარულად გამოალაგა მაცივრიდან საჭმელი და კალათაში ჩააწყყო. პატიოსნად აიგნორებდა ჩემს გაბრაზებულ და გაკვირვებულ მზერას. მალევე თბილი ქირთუკები ჩავიცვით და მისი მანქანით ავედით ზღვაზე.. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.