როცა უზარმაზარ სახლში კვლავ შევაბიჯე რაღაც უცნაურს ვგრძობდი,თითქოს სინდისი მქეჯნიდა,თითქოს უზარმაზარ ლოდს მოვათრევდი ზურგით.თითქოს რაღაც უცნაური იწყებოდა,მაგრამ მაინც მინდოდა გავყროდი წარსულის აჩრდილს და შევყროდი რაიმე კარგს.
-(დეიმონი) დამიან?თქვენ რას აკე.............
დეიმონი აუზთან სვავდა რაღაც ალკოჰოლიკურს და მაშინ წამოდგა,როცა ჩვენ ორი დაგვიანახა სახლის კარებთან,რაღაცის თქმა უნდოდა,მაგრამ დამიანმა გააჩერა.
-(დამიანი) რაღაც დებილობა არ წამოროშო ეხლა,დღეიდან ეს გოგო ჩვენთან იმუშაოვებს
დეიმონს ძარღვები დაეძაბა კისრის მიდამოში და მუშტი შეკრა,შეეტყო რომ დამიანის სიტყვებმა რაღაც მღელვარება გამოიწვია მასში,ან უფრო მეტიც.
დამიანმა თვალი აარიდა და სახლში შესვლისკენ მიბიძგა.მეც ღიმილიანად შევედი და ისევ ულამაზეს სახლს დავუწყე ყურება.
-(დამიანი) უკვე გვიანია,თან დაღლილიც ხარ წამოდი შენს ოთახს გაჩვენებ და დანარჩენზე ხვალ ვილაპარაკოთ
ხმა არ ამომიღია ისე დავუქნია თავი და დამიანიც წინ გამიძღვა.პირველ სართულზე სულ ბოლო ოთახში შეაბიჯა და საუბარი დაიწყო.
-(დამიანი) აი ეს იქნება შენი ოთახი
ოთახი საკმაოდ დიდი და კომფორტული იყო,ყველაფერი ლამაზად გამოიყურებოდა.
-(ლინდა) ლამაზია,დიდი მადლობა.
-(დამიანი) კარგი დაისვენე ძილინების.
ბიჭი კარებისკენ შეტრიალადა და ცოტახნის მერე ისევ შემოტრიალდა,ამათვარიელ-ჩამათვარიელა და ჯიბიდან საფულე ამოიღო.
-(დამიანი) აი ეს ფული შენი ხელფასია,წინასწარი.
-(ლინდა) არა ვერ ავიღებ ჯერ ხომ არაფერი გამიკეთებია.
-(დამიანი) ხო მაგრამ ეგრე აპირებ მთელი თვის გატარებას?წადი ხვალ და ტანსაცმელი და ყველა საჭირო ნივთი იყიდე შენთვის.
შემდეგ მეც დავხედე ჩემს თავს და მივხვდი რომ უნდა გამომერთმია.ძლივის გავმართე ხელი და გამოვართვი ფული.
დამიანმა კარები მიიხურა და გავიდა.
დავრჩი უცხო სახლის უცხო ოთახში.ჯერ კიდევ ვერ მოვსულვარ გონს,როგორ უცბად მოხდა ეს ყველაფერი.ფიქრის დროს ღია კარებში დიდი ჯაკუზი მოსჩანდა,ტუჩზე ვიკბინე და გადავწყვიტე ჩემს სანატრელ ჯაკუზში მენებივრა.
ცხელი წყლით გავავსე,სპეციალური სითხე ჩავასხი რომელიც თაროზე იდო და უცბად დიდი ბუშტები გაჩნდა შიგ.ამის დანახვამ უფრო გამახალისა და ეგრევე ჩავხტი.ცხელ წყალზე ცოტა შევხტი და მერე სულ ჩავწექი და გავინაბე.ეხლა ვხვდებდი თუ რა კარგია იყო მდიდარი და გქონდეს ეს ყოველივე ფუფუნება,ალბათ მე არასდროს მეღირსება ასეთი სახლი და ასეთი დიდი აუზი,როგორც ყოველთვის ამ ფიქრებში გართულს ჩამეძინა.........
*********************************
-(დეიმონი) დამიან! დეიმონმა გააჩერა თავის ოთახში მიმავალი დამიანი.
-(დამიანი) რა გინდა?
-(დეიმონი) რატო მოიყვანე ის სახლში?
-(დამიანი) ეს ჩემი სახლიც არის და მგონი ნებართვის აღება არ უნდა მჭირდებოდეს.
-(დეიმონი) არა მე წინააღმდეგი არ ვარ,მიყვარს ასეთი ურჩი სექ********ლური მოახლეები.
ბიჭმა ტუჩზე ხელი გაისვა და დამიანს თვალი ჩაუკრა.
-(დამიანი) არ გაბედო და ისე არ მოექცე როგორც წინა მოახლეს თორე ჩემთნ გექნება საქმე.გაიგე?
დამიანი საყელოზე ექაჩებოდა დეიმონს.
-(დეიმონი) რატო ვითომ? მოახლეები ხო მაგისთვის არსებობენ? თან ძალიან,ძალიან მადისამღზვრელია.
-(დამიანი) ჯერ ერთი ის სულ 17 წლის არის,და მეორეც შენ ორსული ცოლი გყავს რომელიც დღეს ჩამოვიდა მოგზაურობიდან როგორც ვიცი,პატივი ეცი შენი მომავალი შვილის დედას.
დამინმა ამმაზრზენად გადახედა ბიჭს და თავის ოთახში შევიდა.
ბიჭმა მაისური გაიხადა და საწოლზე მიაგდო,ტელეფონი ჯიბიდან ამოიღებისთანავე დიდი კამოდზე დადო.თვითონ კი აბაზანაში შევიდა და ცხელი წყალი მოუშვა,რომ გამოვიდა დაინახე როგორ ბზუოდა მისი ტელეფონი,ზანტად მივიდა ტელეფონთან და უპასუხა.
-(დამიანი) გისმენ ანნიკა!
-(ანნიკა) რას შვები?
-(დამიანი) არაფერს
-(ანნიკა) რა გჭირს?
-(დამიანი) არაფერი დაღლილი ვარ,თუ მეტი არაფერი გაქ სათქმელი წავალ დავიძინებ ხვალ მნიშვნელოვანი შეხვედრა მაქვს და უნდა გამოვიძინო.
-(ანნიკა) კარგი,მიყვარხარ
-(დამიანი) ხვალამდე
გრუბად გაუთიშა ტელეფონი და კვლავ აბაზანას დაუბრუნდა.
............................................................................................................................
დილის შვიდი საათი იყო რომ გამეღვიძა.ბოლოს არ მახსოვს ასე ტკბილდ როდის მეძინა,და ისიც არ მახსოვს როგორ გადმოვწექი აბაზანიდან საწოლამდე.წამოვდექი და ყავისფერი აბრეშუმის ფარდები გავწიე,გარდერობი გამოვხსენი და დავინახე ხალათი,ასევე აბრეშუმის.შემოვიცვი და სამზარეულოსკენ გავედი,ვიცოდი რომ ასე ადრიანად არავის ეღვიძებოდათ რადგან მდიდრები სულ გვიან იღვიძებენ.
ნელ-ნელა შევიპარე ოთახში და მაცივრიდან ცივი წყალი გამოვიღე,ცოტა მოვწრუპე და ისევ შევდგი,როდესაც მაცივარში ამდენი პროდუქტი დავინახე იმის აზრმა გამიელვა რომ რამე გემრიელი გამეკეთებინა.კერძების გაკეთებას ბებია მასწავლიდა სანამ გარდაიცლებოდა.
მოკლედ შევუდექი გაკეთებას,მაგრამ ბოლოს სულ ჩემს ხალათზე ეტყობოდა საჭირო იგრედიენტების სია.ცხელი ყავაც გავამზდე და მრგვალი მაგიდა საუზმით გავაწყე,მერე ისევ გაპარვა დავაპირე,მაგრამ სამზარეულოსთან დეიმონი შემეჩეხა.
-(დეიმონი) აქ რას აკეთებ ლამაზო?თან ასეთ ფორმაში?
-(ლინდა) იცით მე უბრალოდ.........მეეეეეე.
ენა დამება და ვეღარაფერი ვთქვი
-(დეიმონი) არაუშავს ნუ ღელავ,ძალიან გემრიელი სუნი ტრიალებს,შენ მოამზადე?
-(ლინდა) დიახ,და თუ ნებას მომცემთ წავალ გამოვიცვლი
-(დეიმონი) მე ასეც მომწონხარ.
ბიჭმა ბლინიდან ერთი ცალი ბალი აიღო და პირში გაიქანა.
მე ყურადღება არ მიმიქცევია მისთვის გამოსვლა დავაპირე,მაგრამ ეხლა დამიანი შემეჩეხა.
-(დამიანი) ლინდა?? გაკვრვებული იყურებოდა და თან მაჯის საათს იკეთებდა.
მაგრამ მეც გაკვირვებული ვუყურებდი,ძალიან ელეგანტური იყო მისი სტილი და თავადაც ელეგანტური იყო.ისე უხდებოდა ეს ოფიციალურუბა რომ პირდაპირ გაგაგიჟდებდა.
-(ლინდა) დიდი ბოდიში,მე წავალ
თავი ავარიდე და სამზარეულოდან გამოვედი.