სამზარეულოდან როდესაც გამოვედი ცოტა აწითლებული ვიყავი ლოყებზე და თან ცოტა გაკვირვებულიც.არ მეგონა თუ ასე ადრე იღვიძებდნენ ესენიც.ფიქრებში გართულმა დავინახე ქალბატონი როგორ ჩამოდიოდა კიბეებზე და მეც სასწრაფოდ ოთახში შევედი რომ არ დავენახე.
..................................................................................
-(ფერნანდა) ბიჭებო ეს რა კარგი სუნი ტრიალებს აქ?
-(დამიანი) დილამშვიდობის დედააა
ბიჭმა გადაკოცნა და მერე ჰალსტუხი შეისწორა
-(ფერნანდა) ასე ადრე სად მიდიხარ?
-(დამინაი) კომპანიაში! დღეს ძალიან მნიშვნელოვანი შეხვედრა მაქვს ერთ-ერთ უმსხვილეს კომპანიის მფლობელთან
-(ფერნანდა) და რომელი კომპანიაა?
ქალმა მაცივრიდან წვენი გამოიღო და ჭიქაში დაიწყო დასხმა
-(დამიანი) ანდერსონის კომპანიაა
დამიანმა ერთი ბლინი აიღო და გადასანსლა
-(ფერნანდა) და შენ?
ქალი დეიმონს მიუბრუნდა
-(დეიმონი) აუ ფერნანდა რააა
დეიმონი ბუზღუნით მოსცილადა სამზარეულოს
-(ფერნანდა) ეს საუზმე ვინ გაამზადა დამიან?
ბიჭი ცოტახანი ჩაფიქრდა და მერე წამოიწყო საუბარი
-(დამიანი) ჩემს დაბადების დღეზე დამლაგებელი გოგონა რომ იყო გახსოვს?
-(ფერნანდა) კი მახსოვს
ქალი მრგვალ სკამს მიუჯდა და სიგარეტს მოუკიდა
-(დამიანი) ნუ ისე მოხდა რომ მე ავიყვანე დამლაგებლად,მინდა რომ ჩვენთან იმუშაოს
-(ფერნანდა) მე არ მკითხე და ისე რატომ მიიღე გადაწყვეტილება?
-(დამიანი) წასასვლელი არსად არ აქვს,და რა მოხდა თუ კი ჩვენთან იმუშავებს.
-(ფერნანდა) მე უნდა მკითხო ხოლმე,და თან აქ თავშესაფარი არ მაქვს
დამინმა თავი ჩაქინდრა,ეტყობოდა რომ დედამისის საუბარი არ სიამოვნებდა
-(ფერნანდა) კარგი,რაღა გაეწყობა თუ კი აიყვანე უკვე
..................................................................................................
დედაშვილი საუბრობდნენ როცა მეც სამზარეულოში შევედი,დამლაგებლის უნიფორმით
-(ლინდა) დილამშვიდობის ქალბატონო
-(ფერნანდა) გამარჯობა,დამიანმა უკვე მიამბო სამსახურში რომ აგიყვანა
თავი ნაზად დავუქნიე და გვერძე გავდექი
-(ლინდა) დღეს რას ისურვებთ სადილად?
-(ფერნანდა) არ ვიცი,შენ გემოვნებას მივენდობით
ქალმა სიგარეტი საფერფლეში ჩაწვა და ფეხზე წამოდგა.გასვლას აპირებდა მაგრამ ისევ დამიანს შემოუტრიალდა რომელიც ჯერ კიდევ საუზმობდა
-(ფერნანდა) დამიან შეეცადე პრესას თავი აარიდო,ჯერ კიდევ არ განელებულა შენი და ამანდას ამბავი
-(დამიანი) გავიგე ფერნანდა!
ხმამაღალი ინტონაციით გასძახა,საუზმობას თავი დაანება და სამზარეულოდან გავიდა
...........................................................................................
ყველას ოთახი მივალაგე,ყველაფერი დავრეცხე დავწმინდე,იქაურობა სულ ბზინავდა,მერე კი ისევ სამზარეულოში სადილის კეთება დავიწყე.უკვე ვამთავრევდი,როცა სამზარეულოში ვიღაც ტანწერწეტა ქერა გოგონა შემოვიდა.
ამათვალიერ-ჩამათვალიერა,ტუჩები უშნოდ აბზიკა და წყალი ჩამოისხა ჭიქაში
ყურადღება დიდად არ მიმიქცევია,ისევ ჩემს საქმეს ვაკეთებდი,მაგრამ აშკარად ვგრძნობდი ვიღაცის მზერას უკან
-(ამანდა) შენ ალბათ ახალი მოახლე ხარ
-(ლინდა) მოახლე არა ქალბატონო დამლაგებელი
-(ამანდა) და მოახლეს რას ერჩი? ქერამ ჩაიცინა გვერდულად და ჭიქას ხელში ატრიალებდა
-(ლინდა) უხეში სიტყვაა და არ მომწონს
-(ამანდა) ნეტა შენ ვინ გეკითხება რა მოგწონს და რა არა
ცოტა არ იყოს გამიკვირდა ასეთი სიტყვები,რადგან ჯერ ამ სახლში ასე არავის მოუმართია,თუ კი უზრდელ დეიმონს არ ჩავთვლით
თითქოს მეცნობოდა საიდანღაც ეს ქერა,მაგრამ ვერ ვიხსენებდი
-(ამანდა) დღეიდან მე შემეკითხები ხოლმე ,,რა მოამზადო სადილად'' გასაგებია?
-(ლინდა) დიახ
-(ამანდა) დიახ ქალბატონო უნდა გეთქვა ალბათ! მე დეიმონის ცოლი ვარ ამანდა.
ქერამ უცბად მიაყარა სიტყვები ერთმანეთს,მიკვირდა მისი ასეთი ინტონაცია,მაგრამ ყველაზე მეტად ბოლო ნაწილი გამიკვირდა,როდესაც მან თავი მოიხსენია როგორც დეიმონის ცოლი.
ჭიქა მაგიდაზე დადო და ცინიკური ღიმილით დატოვა იქაურობა
......................................................................................................
სუფრა გავშალე და დაძახებას ვაპირებდი როცა ახლა დეიმონი დამადგა თავს,თვალები ავაბრიალე და შევეცადე ყურადღება არ მიმექცია
-(დეიმონი) ლამაზო გოგოვ,შენთვის არავის უთქვამს რომ საოცრება ხარ
შევეცადე ყურადღება არ მიმექცია და არაფერი ვუპასუხე
-(დეიმონი) თავს რატომ მარიდებ? ნუ გეშინია ჩემი
ზურგს უკან ძლიერად მომეკრო და ხელების აქეთ-იქით თარეში დაიწყო
ვეღარ მოვითმინე და მეც ვუპასუხე
-(ლინდა) კიდევ გაიმეორებ იგივეს და პირობას გაძლევ მაგ ლამაზ ცხვირპირს ჩაგილეწავ
ხელი ვკარი და სუფრას დავუბრუნდი
-(დეიმონი) ცუდო გოგოვ! გეტყვი რომ მე ასე უფრო მიზიდავ
(ლინდა) დაახვიეეეეე
გავბედე და ვუთხარი რისი თქმაც მინდოდა
ჩემსკენ წამოვიდა მაგრამ მაშინვე დაატორმუზა როგორც კი დამიანი დაინახა
-(დამიანი) შენ კიდევ სამზარეულოში ხარ?
ბიჭმა ჩაიცინა და უცბად თვალებში ბინდი გადამეფარა.გარეგნულად ნამდვილ მამკაცას გავდა,მაგრამ ღიმილი ათი წლის ბავშვის ჰქონდა
-(დამიანი) თან უკვე სუფრაც გაშლილია,მიდი დეიმონ დაუძახე ამანდას,დედაც მალე მოვა
დეიმონმა ჯერ დამიანს შეხედა და მერე გაბრაზებით მე შემომხედა
დამიანი მიუჯდა სუფრას
-(დამიანი) დედაჩემმა რამე ხომ არ გითხრა ?
-(ლინდა) არა არაფერი არ უთქვია
-(დამიანი) ძალიან კარგი
სამზარეულოში ერთიანად შემოლაგდნენ დეიმონი,ამანდა და ფერნანდა
ყველას თავისი ადგილი ჰქონდა როგოც ჩანს.დასხდნენ და ხმადაბლა დაიწყეს საუბარი
დეიმონი კი ისევ მე მომჩერებოდა გაგანიერებული ყბით
-(ფერნანდა) როგორ ჩაიარა იმ მნიშვნელოვანმა შეხვედრამ?
-(დამიანი) ძალიან კარგად,კონტრაქტი გავაფორმეთ და დღეიდან ჩვენთან ითანამშრომლებენ
-(ფერნანდა) მიხარია
ცოტახანი ისევ გაჩუმდნენ,მაგრამ კვლავ დაიწყო საუბარი ქალბატონმა
-(ფერნანდა) ამანდა როგორ მიდის შენი ორსულობა?
-(ამანდა) კარგად
მოკლე პასუხი გასცა ქერამ,როცა დამიანის გამწარებულ თვალებს შეხედა
აი მაშინ გამახსენდა საიდან მეცნობოდა ის გოგო.მისი სურათი იმ გაზეთში იყო სადაც სამსახურს ვეძებდი.
მგონი იქ ეწერა რომ ვიღაცას დაშორდა
დიდხანს ვფიქრობდი და თითებს ვიკვნეტავდი ფიქრსიგან,როცა ამდნას ხმა შემომესმა
-(ამანდა) გოგონა შენ შეგიძლია წახვიდე შენს ოთახში,ჩემი პირის ყარაული არ მჭირდება
ყველამ ამანდას გახედეს მაგრამ არაფერი უთქვიათ
მეც თავი ჩავღუნე და ოთახში წავედი
..........................................................................................................................................
უკვე ღამე იყო,ოთახში საწოლზე ვეგდე დაღლილი და ჭერს ვუყურებდი.ცივი წყლის გადავლება მომინდა და აბაზანაში შევედი.
იმდენად ვიცი იყო რომ თავი მაცივარში მეგონა,მაგრამ მსიმოვნდება.როდესაც მოვრჩი ბანაობას წყალი გამოვრთე პირსახოცი შემოვიხვიე და აბაზანის მეორე მხარეს გადმოვედი.იქაურობა სულ სველი იყო.ნელ-ნელა მოვდიოდი,მაგრამ სველზე ფეხი ამისხლტა და მაგრად დავეცი,იმხელაზე ვიკივლე თითქოსდა ცული ჩაერტყათ.როდესაც ნელა წამოვდექი დავინახე ხელიდან როგორ მომდიოდა სისხლი,ოღონდ არ ვიცოდი როგორ ან საიდან.შეშინებულმა ოთახში გადმოვედი და ლოგინისკენ წამოვედი.უცბად კარები შემოიღო და დამიანი დავინახე
-(დამიანი) რაღაც კივილის ხმა გავიგე რა ხდება?
დილას ხალათში ახლა პისახოცში ძალიან ვუსწრებდი მოვლენებს,ჩემ თავზე გამეცინა
ბიჭმა კი ჩემს გაშვერილ ხელს მოაშტერდა და დაინახა როგორ მოჟონავდა სისხლი
-(დამიანი) რა მოგივდა? სასწრაფოდ მომვარდა ხელზე
-(ლინდა) არაფერია უბრალოდ აბაზანაში წავიქეცი და
-(დამიანი) ცოტა ფრთხილად უნდა იყო ამ სახლში,მოდი შეგიხვევ ხელს
-(ლინდა) არა,იყოს არააა საჭირო,მე მივხედავ ჩემს თავს
-(დამიანი) რანაირად უნდა მიხედო? ერთი ხელი ვერ შეიხვევ
ბიჭმა ისევ ჩაიცინა
-(დამიანი) ამ სახლში ვინც იმყოფება,ვზრუნავ რომ კარგად იყოს,მნიშვნელობა არ აქვს რა სტატუსი აქვს მინიჭებული,და ნურც ოცნებებში ჩაიძირები,ეხლა კი მაცადე შენ ხელს მივხედო
მეუცნაურა დამიანის ასეთი სიტყვები და ვერც აზრი გავუგე,მაგრამ ხმა არ ამოვიღე
სპირტიანი ბამბით დამიმუშავა ხელი და მერე შემიხვია.
მისი ყოველი შეხება ჩემში არითმისს დარღვევას იწვევდა და მისი ყოველი გამოეხედვა ჩემს თვალებს აღიავებდნენ,მაგრამ არ ვიცი ასე რატო ხდებოდა,ალბათ იმიტომ რომ ის უბრალოდ კარგი ტიპი იყო,მე კი 17 წლის მეოცნებე გოგონა
-(დამიანი) აი ესეც ასე
დამინი ფეხზე წამოდგა და ისევ გაიღიმა
-(ლინდა) ანნიკა როგორ არის არ მინახია დაბადების დღის მერე
-(დამიანი) მე უფრო მადლობას ველოდი
მეც არ ვიცი რატომ დავსი ეს კითხვა ან საიდან გამახსენდა ეხლა ანნიკა
-(დამიანი) მე და ანნიკა დღეს დავშორდით
-(ლინდა) რააა? რატომ?
-(დამიანი) დღეს სამსახურში მომაკითხა და იქ დამავთავრეთ ყველაფერი
-(ლინდა) მიზეზი?
-(დამიანი) მიზეზი ბევრი რამეაა,მაგრამ ყველაზე ნაღდი ისაა რომ ჩემი ყოფილი საცოლე მიყვარს ისევ და ანნიკას მხოლოდ პრესსის ყურადღების გადასატანად ვიყენებდი. ის კი პატარა ბავშვია და უხარია ჟურნალისტებთან იმის საუბარი რომ მე მისი შეყვარებული ვარ,და ეს უკვე მოსაბეზრებელი ხდებოდა.
-(ლინდა) გასაგებიაააა
-(დამიანი) მე აქაც სხვა პასუხს ველოდი.მეგონა გამლანძღავდი შენი მეგობრის გამო
-(ლინდა) ეს შენი ცხოვრებაა და შენ უფრო კარგად იცი რომელია ცუდი და რომელია კარგი
-(ლინდა) მაგრამ მაინტერესებს ვინ არის ის გოგო რომელიც გიყვარს?
მაგაზე მერე ვილაპარაკოთ,დაღლილი ვარ და მეძინება
ნელ-ნელა კარებისკენ მიიწია და ოთახი დასტოვა
მე კიდე ვიყურებოდი გაოცებით და ჩემს ხელს ვაშტერდებოდი.
ყველაფერი ძალიან ჩახლართული იყო