ლუკა გიტარას უკრავდა მეკი თვალს ვერ ვაშორებდი მისი თვალები, ასეთი თვალები არასდროს მინახავს - მწვანე ძალიან მწვანე თვალები მზესავით უბრწყინდავდა, წარმოუდნელად თეთრი კანი და წითელი ტუჩები ღიმილი? ღიმილი უბრალოდ გასაოცარი, სწორედ ამით იყო საოცარი ის ხომ არავის არ ჰგავდა.
- ძალიან მაგრად უკავ ლუკა ძალიან ძალიან მაგრად. ( ნატა ( ღიმილი )
- ჰაჰა მადლობა ვცდილობ. ( ლუკა )
- ბავშვებო რაღაც მომაფიქრდა. ( ნატა ( ღიმილი )
- აბა თქვი, ამჯერად რომელმა ჭკვიანურმა აზრმა გაირბინა შენს გონებაში? ( თოკო ( სიცილი )
- შენ არცისე ჩკვიანო ნუ გშურს ჩემი. ( ნატა ( სიცილი )
- ჰაჰა კარგი მიდი თქვი რა მოგაფიქრდა? ( ლუკა )
- რა და რაღაც თამაში. ( ნატა )
- დამჭერაობა ხო არა? ( თოკო ( სიცილი )
- სასაცილოა, მოკლედ თვალებზე ავაფარებთ რომელიმე ჩვენგანს რაიმე ნაჭერს ჩვენ ადგილებს შევცვლით და რომ მოგვიახლოვდება უნდა გამოიცნოს ვინ არის ის პიროვნება ვისაც შეეხება, რაც უფრო მეტს გამოიცნობს მეტი ქულა დაეწერება მოგებულიკი მთელი დღე ყველას მოგვემხასუხერბა და რასაც ვეტყვით გაგვიკეთებს. ( ნატა ( ღიმილი )
- ჰაჰა ნამდვილად ჭკვიანურია, ყველაზე უაზრობაა რაცკი ოდესმე გითქვავს ჩემო არცისე ლამაზო. ( თოკო )
- არა რატო? მე მომეწონა ნატას აზრი, კარგი იქნება გავერთობით. ( თეკო )
- მეც მომეწონა ჩემი სიყვარ უფროსწორად ნატას აზრი. ( ჯეკო ( ღიმილი )
- ანამრია შენ რას ფიქრობ? ( თეკო )
ლუკას თვალს ვერ ვაშორებდი და ისევ ფიქრებში ვიყავი ჩაძირული, რომ თეკოს ხმამ გამომაფხიზლა.
- მე რავიცი ვითამაშოთ. ( ღიმილი )
- იფ იფ ძალიანაც კარგი შენკი თუ არ გინდა ნუ ითამაშებ ჭიაყელავ. ( ნატა )
- ჰაჰა ჭიაყელას გაჩვენებ მე შენ თუ არ ვითამაშო და მთელი დღე ჩემი მოთხოვნები არ გასრულებინო. ( თოკო )
თოკო ოთახიდან გავიდა რამდენიმე წუთშიკი თავისი ბენდენით დაბრუნდა.
- თვალებზე ასახვევიც გვაქვს. ( თოკო )
- კარგი, ვინ დაიწყებს? ( ნატა )
- მსურველი ერთი ნაბიჯით წინ. ( თოკო ( სიცილი )
- ხომ არ ჯობია, რომ ჯგუფებად დავიყოთ?
- კი ჯობია ტო. ( ლუკა )
- თუასეა მე და თეკო. ( თოკო )
- კარგი მაშინ, მე და ჯეკო. ( ნატა )
ლუკამ შემომხედა და გაიღიმა.
- მოდი ჩემთან პარტნიორო. ( ლუკა ( ღიმილი )
ლუკასთან მივედი და მის გვერდზე დავჯექი.
- აბა ვინ იწყებს?
- ჩვენ დავიწყებთ. ( ჯეკო ( ღიმილი )
- ნატა თუ შენ? ( თეკო )
- რათმაუნდა მე. ( ჯეკო ( ღიმილი )
ჯეკოს თვალებზე ბენდენა ავაფარეთ და ადგილები გავცვალეთ, თეკოს არ ჰქონდა უფლება ჯეკოს რამით დახმარებოდა თუ ხმას ამოიღებდა ამაზეც ჯარიმა დავაწესეთ.
- ერთი ორი და სამი, დაიწყე ძმაკაც. ( ლუკა )
ჯეკომ ჩვენი ძებნა დაიწყო ჯერ მაგიდას შეეზღნართა შემდეგკი საკამს წამოკრა ფეხი და წაქცევას ძლივს გადარჩა, ამაზე ყველას ძალიან გვეცინებოდა მაგრამ სიცილს ვიკავებდით, რომ არ მიმხვდარიყო სად ვიყავით, როგორციქნა თოკომდე მიაღწია.
- აი ერთი მაიმუნი ვიპოვე, ესეიგი თმა არცისე გრძელი მარა მაინც ოდნავ გრძელი ( სიცილი ) უჰ ტანადიც ყოფილა ბიჭი. ( ჯეკო ( სიცილი )
მის ასეთ შეფასებებზე სიცილს ძლივს ვიკავებდით, ცოტაც და ალბათ გული წამივიდოდა.
- მივხვდი მივხვდი ეს არის ლუკა, ცვეტში ის გვყავს ასეთი ტანსრული. ( ჯეკო ( სიცილი )
შესაბამისად ლუკასთან რომ მივიდა თოკო ეგონა, ნატაკი გამოიცნო მაგრამ თეკო და მე ერთმანეთში ავერიეთ და ვერ ამოგვიცნო, საბოლოვოდ მხოლოდ ერთი ქულა დაეწერა.
- მოთამაშეს მოეხსნას ბენდენა. ( თოკო ( სიცილი )
- ჰაჰა ტანსრული ხო ( ლუკა )
- კარგი რა არარსებობს თოკო ყოფილა ( ჯეკო ( სიცილი )
- ტარარამ შენ ამ თამაშში მხოლოდ ერთი ქულა მოიპოვე ( სიცილი )
- არაუშავრს საყვარელო მე ავანაზღაურებ, აი ნახავ ყველას გამოვიცნობ. ( ნატა ( სიცილი )
ნატამ ბენდენა გაიკეთა ჩვენკი ადგილები შევცვალეთ, ჯეკოსთან შედარებით მან მშვიდობიანათ იხეტიალა, მაგრამ სულ ორი ქულა მოიპოვა რადგან ლუკა და თოკო ვერ გაარჩია ერთმანეთისგან.
- ჰაჰა ანაზღაურებას აპირებდი ხო.
- უსამართოლობაა და წამპლობა. ( ნატა ( სიცილი )
- ჰაჰა რაო? წამპლობა? ( თოკო ( სიცილი )
ნატას ამ სიტყვაზე ყველას გაგვეცინა მთელი ათი წუთი მის სიტყვებზე ვიცინოდით.
- კარგი კარგი ანუ თქვენ მოიპოვეთ ჯამში სამი ქულა. ( ლუკა ( ღიმილი )
- მასე გამოდის. ( ნატა )
- მაშინ ეხლა ჩვენი ჯერია. ( თოკო ( სიცილი )
- არსიცეგულით წარმატებები. ( ნატა ( სიცილი )
პირველი თოკო იყო და ორი ქულა მოიპოვა, მის შემდეგ თეკომ დაიწყო თამაში და მანაც ორი ქულა შემატა თავის გუნდს.
- ესეც ესე, თქვენ დაგეწერებათ ოთხი ქულა.
- ხომ ვამბობდი წამპლობაათქო, არცისე ჩკვიანმა მე როგორ უნდა მაჯობოს ( ნატა )
- ბოლოსდაბოლოს აღიარე და შეეგუე ჩემო ჭიაყელა. ( თოკო ( სიცილი )
- კარგი გეყოთ ახლა ჩვენი დროა. ( ლუკა ( ღიმილი )
- დაიწყებ თუ დავიწყო? ( ღიმილი )
- შენ როგორც გინდა. ( ლუკა ( ღიმილი )
- დაიწყე. ( ღიმილი )
ლუკამ ბენდენა გაიკეთა და ჩვენი ძებნა დაიწყო ჯეკო, თოკო და ნატა გამოიცნო ახლაკი მედა თეკოს ჯერი დადგა, პირველად ჩემსაკენ წამოვიდა რაც უფრო მიახლოვდებოდა მით უფრო ვგრძნობდი, რომ გული ძალიან სწრაფად მიცემდა სულ რამდენიმე წამში ის ჩემს წინ იყო და მისი ხელები სახეზე ვიგრძენი, კიდევუფრო მომიახლოვდა და ჩუმათ მითხრა.
- ეს სახე და ეს სურნელი არასდროს შემეშლება. ( ლუკა ( ღიმილი ) აი ეს არის ანამარია და მეორე რათქმაუნდა თეკო.
- არ არსებობს არ არსებობს და არ არსებობს, ყველა გამოიცანი? ( თეკო )
სიხარული ვერ დავმალე და
- აი ასე ჩემი ჭკვიანი ბიჭია ეს.
ამ სიტყვებზე ლუკამ საოცარი მზერა მომაპყრო და გამიღიმა.
- მაშინ ანამარიას თამაშს აზრი აღარ აქვს, ტყუილად რისთვის უნდა დაიმტვრეს ( თეკო ( სიცილი )
- ეგ ანამარიამ უნდა გადაწყიტოს. ( ლუკა ( ღიმილი )
- არა იყოს პარტნიორის მოპოვებული გამარჯვება საკმარისია. ( სიცილი )
- წაგებულები მზად არიან მოთხოვნების შესასრულებლად? ( თოკო ( სიცილი )
- ვფიცავ ამ სახლის იატაკას სადაც ახლა ჩვენ ვგდავართ, რომ თქვენზე შურს ვიძიებთ. ( ნატა ( სიცილი )
ნატამ კიდევ ერთხელ გამოავლინა საოცარი იუმორის გრძნობა, მაგრამ ყველაზე მაგარი და სახალისო წუთები ჯერაც წინ გვქონდა.



როგორია? მოგეწონათ თუ არა? ძალიან გამახარებთ თუ თქვენს აზრს კომენატარებში დაწერთ ნაკლები აქტიურობის შემთხვევაში ისტორიის დამატება შეწყდება, ამიტომ გთხოვთ, რომ იაქტიუროთ თუ რათმქუნდა მოგწონთ ისტორია და გაინტერესებთ, ყველას ძალიან დიდ მადლობას ვუხდი ვინც აქამდე აქტირუობდა.