ლუკა მიყურებდა და მიღიმოდა, მისმა ასეთმა გამოხედვამ ერთ ადგილას გამაშეშა, ხმას ვერ ვიღებდი თვალს ვერ ვაშორებდი მისი ღიმილი საოცარი იყო.
წავედით? ( ლუკა ( ღმიმილი )
წავედით. ( ღიმილი )
ამ დროს ნატაც მოგვიახლოვდა.
რა ცუდია, რომ მიდიხართ ნეტავ ცოტახანს კიდევ დარჩენილიყავით. ( ნატა )
რაღაც საქმებია მოსგავარებელი თბილისში თორე დავრჩებოდი ტო. ( ლუკა ( ღმილი )
მეკი საბას დაბადებისდღეზე აუცილებლად აუცილებლად და კიდევ ერთხელ აუცილებლად უნდა წავიდე. ( ღიმილი )
რასვიზავთ რამდენიმე დღეში ისევ შევხვდებით. ( ნატა ( ღიმილი )
ხო, რაც მთავარია შენი პრინცი აქ გყავს ( სიცილი )
ზატო დარწმუნებულები ვართ ჩვენს აქ არ ყოფნას ვერც შეამჩნევთ. ( ლუკა ( ღმილი )
გაფრენილ ყვავზე უფრო მაღლა ფრინავს თქვენი არცისეე ჭკვიანი ტვინები. ( ნატა ( სიცილი )
ჰაჰა შენი იუომორი როგრც ყოველთვის გასაოცარია ( სიცილი )
ჰაჰა , კარგი წავედით თორმეტ სათამდე თბილისში უნდა ვიყო. ( ლუკა )
ხო მეც მეჩქარება. ( ღიმილი )
თეკოც გამოჩნდა დავემშვიდობეთ და წავედით, ნახევარი გზა ხმა არცერთს არ ამოგვიღია ცოტახანში ლუკას ტელეფონის ხმაც გაისმა.
მოვდივარ და თემქაზე შევხვდეთ მაქეთ, რომ გამოვალ შეგეხმიანები. ( ლუკა ( ღიმილი )
ლუკამ ტელეფონი გათიშა და მე შემომხედა.
კარგად ხარ ლამაზო? მთელი გზაა ხმა არ ამოგიღია. ( ლუკა ( ღიმილი )
კი კარგად ვარ. ( ღიმილი )
ცოტახანში ისევ გასიმა ტელეფონის ხმა.
უპასუხე და უთხარი, რომ ცოტახანში დავურეკავ. ( ლუკა )
მთხოვ თუ მიბრძანებ? ( ღიმილი )
არაფერი არ მიპასუხა ტელეფონი აიღო და გათიშა.
ცვეტში მართლა არავინ არ გყვარებია? ( ლუკა ( ღიმილი )
ეგ ახლა საიდან გაგახსენდა? არა არ მყვარებია. ( ღიმილი )
რატო თეთრ ცხენზე ამხედრებულ პრინცს ხომ არ ელოდები? ( ლუკა ( ღიმილი )
შეიძლება. ( ღიმილი )
შემომხედა და გაიღიმა.
როდის აპირებ? ( ლუკა ( ღიმილი )
რას ვაპირებ? ( ღიმილი )
იმის თქმას, რომ ჩემზე გიჟდები. ( ლუკა ( ღიმილი )
ვეცადე მეც მასავით მეთამაშა.
ჰაჰა რავიცი ჯერ ვერ გამიბედია, რომ ყველაფერი გითხრა.
გინდა გასწავლო? ( ლუკა ( ღიმილი )
რა? ( ღიმილი )
როგორ უნდა დაივიწყო ვითომ სიამაყე და თქვა ის რასაც გული გეუბნება. ( ლუკა ( ღიმილი )
კარგი მოვრჩეთ ხუმრობას.
კარგი მოვრჩეთ. ( ლუკა ( ღიმილი )
რამდენიმე წამში ჩემი ტელეფონის ხმას ხმა გაისმა, ეს დემეტრე იყო.
სად ხარ? ( დემეტრე )
რამდენიმე წუთში სახლში ვიქნები.
ტელეფონი გავთიშე, სულ რაღაც ათ წუთში უკვე სახლის წინ ვიყავით, მანქანიდან გადასვლა დავაპირე, რომ
მოიცა ტო. ( ლუკა )
რა მოხდა?
არ დამემშვიდობები? ( ლუკა ( ღიმილი )
კარგად ლუკა. ( ღიმილი )
მოულოდნელად ჩემსკენ გადმოიხარა და ლოყაზე მაკოცა.
კარგად ანამარია. ( ლუკა ( ღიმილი )
რაღაც უცნაური გრძნობა დამეუფლა, დავიბენი, ხმას ვერ ვიღებდი, გული საცრად მიცემდა როგორციქნა მოვახერხე და მანქანიდან გადავედი. მანქანა დიდი სისწრაფით დაძრა მეკი სახლში ავედი.
ჩემი დაიკო, ჩემი ანამარია მოდი ჩემთან უნდა ჩაგეხუტო. ( დემეტრე )
როგორ მომენატრე დემე. ( ღიმილი )
დემეტრეს ჩახუტებით საოცარი სითბო და მზრუნველობა ვიქგრძენი აი თურმე რა მაკლდა ამდენი ხნის განმავლობაში.
მეც მაგრად მომენატრე. ( დემეტრე ( ღიმილი )
რას შვრები? როგორ ხარ?
უკვე კარგად. ( დემეტრე ( ღიმილი )
აფერისტო მაიუმონო, უკვე კარგად კიარა დარწმუნებული ვარ აქამდეც არაჩვეულებრივად იყავი. ( ღიმილი )
არ შემიძლია არ დაგეთანხმო. ( დემეტრე ( სიცილი )
მართლაც რომ მაიმუნი ხარ, პატარა კიარა დიდი გოლიათი მაიუმონი. ( სიცილი )
კარგი მეც მიყვარხარ. ( დემეტრე ( ღიმილი )
საბასთან რომელზე მივდივართ? ( ღიმილი )
ოთხზე. ( დემეტრე )
იქამდე დიდი დროა, ცოტას დავისვენებ.
ყავას დალევ? ( დემეტრე ( ღიმილი )
კი კი ( ღიმილი )
ხოდა გააკეთე და მეც გამიკეთე. ( დემეტრე ( სიცილი )
იდიოტო.
კარგი ხო ვიხუმრე, ეხლავე გაგიკეთებ ჩემო ანამარია. ( დემეტრე ( ღიმილი )
ჩემს ოთახში შევედი და ყველაფრის მოწესრიგება დავიწყე.
ანამარია ყავა მზადაა. ( დემეტრე )
სამზარეულოში გავედი და ყავის დალევა დავიწყე.
რაო რა ჰქვიაო იმ ბიჭს? ( დემეტრე )
ვინ ბიჭს?
ვინც მოგიყვანა. ( დემეტრე )
ლუკა.
ვინ არის რა არის? ან საერთოდ რას წარმოადგენს? ( დემეტრე )
ისეთი არავინ, ჩემი კლასელია.
აქამდე რატომ არ გამიგა მისი სახელი? ( დემეტრე ( ღიმილი )
ახალი გადმოსულია და მაგიტომ.
კარგი ცოტხანი გავალ და ოთხისთვის აქ ვიქნები მზად იყავი. ( დემეტრე ( ღიმილი )
ოთახში შევედი და ტანსაცმლის არჩევა დავიწყე. დრო ისე გავიდა ვერცკი გავიგე, საკმაოდ მოკლე, წითელი კაბა ჩავიცვი რომელსაც რატომღაც კეტები კიარა მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელი შევურჩიე და აი ჩემი ძმაც გამოჩნდა.
ვაუ ეს რა მყავს, ულამაზესი ხარ. ( დემეტრე ( ღიმილი )
კარგი, წავედით. ( ღიმილი )
ეს კაბა საკმარისზე მეტად მოკლე ხო არაა? ( დემეტრე )
არა გეჩვენება. ( ღიმილი )
კარგი რაც მთავარია ჩემთან ერთად იქნები, წავედით. ( დემეტრე )
გზა უსასრულო იყო, როგორციქნა საბას სახლამდეც მივახწიეთ, კარები მისმა დამ გაგვიღო.
ვა ვა ეს რა სტუმრები შემოდით, შემოდით. ( ანკა)
როგორ ხარ ანკა? ( დემეტრე ( ღიმილი )
კარგად თქვენ როგორ ხართ? ( ანკა ( ღიმილი )
ამ დროს საბაც გამოჩნდა.
არ მჯერა ტო რა გიჟობაა როგორციქნა ისევ ერთად ვართ. ( საბა )
გავიქეცი და საბას ჩავეხუტე.
ჩემი ანამარია, როგორ მომენატრე. ( საბა ( ღიმილი )
მეც ძალიან ძალიან და კიდევ ძალიან მომენატრე საბ. ( ღიმილი )
დემე ძმა, როგორ ხარ? ( საბა ( ღიმილი )
საკაიფოდ შენ როგორ ხარ? ( დემეტრე )
ცვეტში მართლა მაგრად მომნატრებიხართ ( საბა ( ღიმილი )
რამდენი ხანია არ გვინახიხარ, ჩვენც მართლა მაგრად მოგვენატრე ძმაკაც. ( დემეტრე )
შემოდით სასტავს გაგაცნობთ. ( საბა ( ღიმილი )
იმდენები იყვნენ ერთ ოთახში ძლივს ჩერდებოდნენ, საბამ ყველა გაგვაცნო შემდეგკი დემეტრეს შეხედა
ჩვენ ერთი წუთი დაგტოვებთ, ახლავე დაბრუნდებით. ( საბა ( ღიმილი )
დემეტრე საბასთან ერთად ოთახიდან გავიდა, მოულოდნელად ერთერთი ბიჭი გვერდით მომიჯდა.
ანამარია ხო. ( ღიმილი )
კი.
მე ბექუშა. ( ღიმილი )
არაფერი არ ვუპასუხე.
ჩემთვისაც სასიამოვნოა. ( ბექუშა ( ღიმილი )
შევხედე და უბრალოდ გავუღიმე.
ღიმილი გიხდება. ( ბექუშა )
ვიცი. ( ღიმილი )
ავდექი და ანკას სანახავად მეორე ოთახში გავედი.
ანამარია. ( ანკა ( ღიმილი )
ჩვენი ძვირფასი ძმები სად გაქრნენ? ( ღიმილი )
არვიცი, გავიდნენ და რამდენიმე წუთში აქ ვიქნებითო. ( ანკა ( ღიმილი )
ახლა რა დროს გასვლა იყო ( სიცილი )
რავიცი აბა, როდის იქცეოდნენ აქამდე ჭკვიანურად დღეს, რომ მოენდომებინათ. ( ანკა ( სიცილი )
ეგეც მართალია. ( სიცილი )
რას შვრები? პირადში რა ხდება? ( ანკა ( ღიმილი )
რავიცი ისეთი არაფერი. ( ღიმილი )
სულ არავინ? ( ანკა ( ღიმილი )
მისი შეკითვის შემდეგ რატომღაც ლუკა გამახსენდა.
არავინ. ( ღიმილი )
საეჭვო იყო ეგ ჩაფიქრება, მაგრამ კარგი ჩავთვალოთ, რომ არავინ. ( ანკა ( ღიმილი )
შენ რას შვრები? ( ღიმილი )
მე ყოველგვარი ჩაფიქრების გარეშე ვიტყვი, რომ საინტერესო ჯერ კიდევ არავინ გამოჩენილა ჩემს ცხოვრებაში. ( ანკა ( ღიმილი )
ამ დროს სამზარეულოში თვით ბექუშა შემოვიდა.
ანკა წყალი დამალევინე რა. ( ბექუშა ( ღიმილი )
ანამარია ჭიქა მანდ დევს და დასუხი რა. ( ანკა )
წყალი დავუსხი და მივაწოდე.
მადლობა. ( ბექუშა ( ღიმილი )
ამ დროს ბიჭებიც დაბრუდნენ. ოთახში შევედით და გართობაც დაიწყო, ძალიან ბევრი ვიცინე და შესანიშნავ ხასიათძეც დავდექი, უკვე საკმაოდ გვიანი იყო ამიტომ სახლში წასვლა ვამჯობინე.
დემე წავიდეთ და ხვალ შემოვიაროთ.
ყველაფერი კარგადა? ( დემეტრე )
კი კი უბრალოდ დღეს ძალიან დავიღალე. ( ღიმილი )
კარგი წავიდეთ.
საბა და ანკა ვიპოვეთ და სასტავსაც დავემშვიდობეთ.
რა ცუდია რომ მიდიხართ, ცოტახანს კიდევ რომ დარჩენილიყავით მაგრად გაასწორებდა. ( საბა )
სოფელში ვიყავი და დღეს წამოვედი ცოტა დავიღალე თორე კიდევ დავრჩებოდით საბ. ( ღიმილი )
კარგი რა გაეწყობა, ხვალ თუ მოახერებთ შემოგვიარეთ. ( ანკა )
ხო სანამ წავალ. ( საბა )
შენ კიდევ აპირებ წასვლას? ( დემეტრე ( ღიმილი )
კი აბარა, მარა რამდენიმე თვეში ისევ ჩამოვალ ( საბა ( ღიმილი )
კარგია ძმაკაც, კარგი წავედით კარგად. ( დემეტრე )
მოულოდნელად საბას ძმაკაცი გამოჩნდა.
ტეხავს რომ მიდიხართ, დარჩით ცოტახანს. ( ბექუშა ( ღიმილი )
ამ მომენტში წასვლაა საჭირო, ასე რომ ( დემატრე ( ღიმილი )
კარგი კარგად. ( ღიმილი )
ბავშვებს კიდევერთხელ დავემშვიდოეთ და სახლში წავედით.
მაგ ბიჭს იცნობდი? ( დემეტრე )
ბექუშას? არა დღეს გავიცანი. ( ღიმილი )
გასაგებია, ცოტახანი საქმეზე მიწევს გასვლა, სახლში მიგიყვან და მალე დავბრუნდები. ( დემეტრე ( ღიმილი )
კარგი. ( ღიმილი )
რა კარგი მყავხარ, თვალს ვერ გარშორებ. ( დემეტრე ( ღიმილი )
მაინც აფერისტი მაიმუნი ხარ, მეც მიყვარხარ. ( ღიმილი )
გეტყობა როგორი სიმპატიური ბიჭის დაც ხარ. ( დემეტრე ( სიცილი )
ჰაჰა კარგი მასე იყოს. ( სიცილი )
დემეტრემ სახლამდე მიმიყვანა თვითონკი საქმეზე წავიდა, სახლში ავედი და მაშინვე ჩემს ოთახში შევედი, ძალიან დაღლილი ვიყავი ამიტომ მაშინვე დამეძინა. რამდენიმე საათის შემდეგ გამომეღვიძა საათს, რომ შევხედე უკვე ღამის თორმეტი საათი იყო და ჩემი ძმა ჯერაც არ ჩანდა, გარეთ საშინლად წვიმდა მიუხედავად ამისა მაინც ძალიან ცხელოდა, მოულოდნელად ჩემი ტელეფონის ხმა გასიმა მეგონა ჩემი ძმა იქნებოდა მაგრამ ვცდებოდი.
ანამარია. ( ლუკა )
ხმა უკანკალებდა, ძალიან შემეშინა.
რა მოხდა? ამ დროს რატომ მირეეკავ? კარგად ხარ?
დაბლა ჩამოდი. ( ლუკა )
რა? აქ ხარ?
აივნიდან გადავიხედე, ლუკა მართლაც იქ იყო.
გელოდები ახლავე ჩამოდი. ( ლუკა )
კარგი კარგი მოვდივარ.
ტელეფონი გავთიშე და გიჟივით გარეთ გავვარდი, ძალიან წვიმდა.
რა მოხდა? ამ დროს აქ რას აკეთებ?
ლუკა ჩემკენ წამოვიდა ეტყობოდა, რომ რაღაცაზე ძალიან ნერვიულობდა, მისი თვალები საოცრად ბრწყინავდა.
იტყვი თუ არა რა მოხდა?
არაფერი არ მოხდა. ( ლუკა )
შენ სულ გაგიჟდი ხო.
კი გავგიჟდი, შენ გამაგიჟე. ( ლუკა )
რა? მე?
კი შენ. ( ლუკა )
რაღაც სისულელეებს ამბობ, სულ სველი ხარ თაც რაღაცაზე ძალიან ნერვიულობ, ჯობია სახლში წახვიდე ლუკა.
წასვლა დავაპირე მაგრამ უეცრად ლუკას ხელი ვიგრძენი.
მიყვარხარ ანმარია. ( ლუკა )
რა?
მაგიჟებ, ჭკუდან მშლი მიყვარხარ ტო, რომ გხედავ გული მაგარი სისწაფით მოძრაობს, სუნთქვა მიჭირს, არ მაინტერესებს დღევანდელი წვმია თუ ჩვენთვის ყოველდღე იწვიმებს, მიყვარს შენი თვალები მიყვარს, რომელშიც საოცარი სითბო იგრძნობა, შენი თმა მიყვარს შენი სურნელი, შენი სილამაზე მიყვარს შენი გულის ცემა მიყვარს, მიხარიხარ რომ გაგიცანი შენით ხომ მე საოცრება გავიცანი.
ცრემლები ვერ შევიკავე.
ლუკა.
ნუ მაწყვეტინებ მომისმინე ტო, ასე არასდროს არ მყვარებია შენით განვიცადე ეს წმინდა გრძნობა, მიყვარხარ მიყვარხარ მხოლოდ ეს ვიცი ეს გრძნობა არის გარდამავალი, მინდა რომ იყო ჩემი მინდა რომ იცოცხლო ჩემთვის ისევ გეტყვი, რომ შენც გიჟდები ჩემზე, მაგრამ თუ ვცდები ანამარია
ვეღარ მოვითმინე.
არა არ ცდები მეც მიყვარხარ ლუკა შენზე მართლაც ვგიჟდები.
გაიღიმა და მაგრად ძალიან მაგრად ჩამეხუტა, ცრემლებს ვერ ვიკავებდი და ტირილი დავიწყე, კატასტროფულად წვიმდა მაგრამ ამაზე სულაც არ ვფიქრობდით, ჩვენხომ ახლა ერთმანეთი გვყავდა.
შენი თვალები მიყვარს ლუკ შენი ლამაზი ღიმილი გაცნობის წუთებიდან ცოცხლობს ჩემში, შენი ხმა, ქცევები, სიტყვები, ფიქრები, აზრები, ჩხუბი, საუბარი, ოცნებები, მიზნები ყველაფერი მიყვარს.
ანამარია ჩემო ანამარია მართლა მაგრად მიყვარხარ ტო. ( ლუკა ( ღიმილი )




როგორია? მოგეწონათ თუ არა? რას იტყვით ლუკას საქციელზე? მადლობას ვუხდი ყველას ვინც აქტიურობს და კითხულობს ისტორიას წინ უამრავი საინტერესო თავგადასავალი გელოდებათ.