ხროვის წევრებმა გარდაქმნა არჩიეს ენჯი კი ადამიანის ფორმაში დარჩა რამდენიმე შელოცვა წარმოთქვა და მხეცები მოისროლა თუმცა ამ ქმედებამ კიდევ უფრო გააღიზანა არსებები და უფრო მეტი შემართებით დაიწყეს შეტევა.
ენჯი ყველანაირად ცდილობდა რომ ეს ურჩხული შეეჩერებინა ამას ცდილობდნენ არტური,ჯეიკი და ირინა.
ენჯიმაც არ იცის რა დაემართა ეს უბრალოდ წამიერი იყო თვალთ დაუბნელდა თავში ტკივილი იგრძნო, ჰაერში ახტა დატირლადა და ერთ-ერთი მხეცის თავზე მოექცა შემდეგ კი ელვის სისწრაფით გაჩნდა მის ხელში ხმალი და თავი ისე უცბათ მოკვეთა რომ თვითონაც ვერ მოვიდა აზრზე.
მისი მეგობრები თვალებით გამოხატავდნენ აღფრთოვანებას.
ამასობაში ბელიც მოვარდა და მთელი ამალა მოიყვანა.
-იმ მეორეს რა სჭირს?
იკითხა ირინამ
-მგონი დასუსტდა (ენჯი)
-რატომ?? (ბელი)
-იმიტომ რომ ისნი რაღაცით ერთმანეთს გავდნენ ასე რომ ჯობის სწრაფად შევიდეთ ვიდრე ძალებს მოიკრებს.
აი კიდევ ერთი დაბრკოლება სეხვდათ კარში კი გავიდნენ მაგრამ აქ რაღაც დიდი ლაბირინთი გადაეღობათ გზაზე და ენჯის ნერვებმა უმტყუნა.
-გავლალთ ნუ ნერვიულობ
შეამჩნია ენჯის გაბრაზება ბელიმ და გამაფრთხილებლად აწკიპა წარბი.
ენჯის გაეღიმა.არა რა აღიმებდა მაგრამ ბელი მუდამ ახერხებდა მის გაცინებას და ახლაც გამოუვიდა.
-ხო ცუდად არის საქმე უნდა გავიყოთ (არტური)
-ვინ გითხრა??იცი რომ ფრენა შემიძლია?? (ენჯი)
-ცოტა ხნის წინ ვნახე
ხელით მიუთითა კარებისკენ და თვალები გაუბრწყინდა როცა გონებაში კადრები გადაახვია.
ენჯი ჰაერში სწრაფად აიჭრა და ცოტა ხანს ასე ლივლივებდა ჰაერში.
არარეალურია არა?/ მართლაც არ იყო რეალური ენჯის გამოხედვა და მისი ისე გაშტერებული თვალები თითქოს რაღაც საინტერესოს უყურებსო.
-მომყევით
ერთხელღა დაიძახა უმოძრაოდ მისმა გაქვავებულმა ტუჩებმა და ჰაერში კომფორტულად მოკალათდა
ოდნავ შესამჩნევად თუმცა ტუჩებს ამოძრავებდა და შელოცვას წარმოთქვავდა
ენჯის წყალობით მალევე გავიდნენ ლაბირინთის ბოლოს თუმცა ვინ აცალათ გამარჯვებით ტკბობა.იქვე დახვდათ უამრავი დაბრკოლებებით გადაჭედილი სივრცე სადაც უამრავი რაღაც მოძრაობდა და თუ სწრაფ რეაგირებას არ მოახდენდი თავს წაგაცლიდა
ათი ჯარისკაცი დაკარგა ენჯიმ ჯერ ხომ არც დაუწყიათ??ამდენი დაკარგა უკვე.შესაძლოა სხვისთვის ბევრი არ იყო თუმცა მისთვის ასე იყო.
ენჯი კარებში გავიდა და სხვა დაბრკოლებებისთვის მოემზადა თუმცა გაოგნდა როცა ხალხით გადაჭედილ მოედანზე მოხვდა მოედნის შუაში დიდი საწოლი დახვდა სადაც ნაცნობსახიანი ახლაგაზრდა ქალი იწვა.მკვდარი გეგონებოდათ რომ შეგეხედაათ
აქვე იდგა ინტერიერისთვის შეუსაბამო დიდი ტახტი რომლის გვერდითაც კიდევ ერთი ტახტი იყო.ერთ-ერთ ტახტზე სოლიდურად გამოწყობილი მამაკაცი იჯდა და საოცრად ინტერესიანი თვალებით ათვარიელებდა მოსულთ.
-ენჯი არა?? (უცნობი)
-რა თქმა უნდა ენჯი ერთადერთი და განუმეორებელი ამის გარდა-ხელით მიუთითა საწოლისკენ სადაც დედამისი ელიზაბეტი იწვა და თავი მდაბლად დაუკრა მის წინ მჯდარ უცნობს
-ოჰ სასიამოვნოა
ტაში დაუკრა უცნობმა და ენჯისკენ გაემართა.
ენჯიმ ხელი გაუწოდა ხოლო ის კი ნამდვილი ჯელტმენივით ხელზე ეამბორა.
სხვები გაკვირვებულები შეყურებდნენ ზოგი კი სისინებდა ამ სცენის შემყურე.
-ვერ გეტყვი გავხარ თუ არა დედაშენს რადგან ვიცი სხვა სხეულში ხარ მაგრამ ძალიან ლამაზი ხარ.
-დიდი მადლობა კომპლიმენტისთვის
მდაბლად დაუკრა თავი ენჯიმ
-უნდა მოვკლათ
ისე გამოხტა ერთი მაქცია და ენჯის მიუახლოვდა.ცოტაც და გაგლეჯავდა
-მიხედეთ
მობეზრელი სახით უთხრა უცნობმა
აბა თუ იცით რა იყო მიხედვა??მოკლეს ორ წამში
-თქვენი სახელი??
-ნიკოლასი
-ვერ მეტყვით ჩემი მეგობრები სად არიან?/
-აჰ ბოდიში უნდა მეთქვა უბრალოდ თქვენი აქ მოყვანა მინდოდა
-და რატომ??
-ელიზაბეტისთვის
-აჰ რა თქმა უნდა
დაიბნა ენჯი
-არა ნუ გეშინია არ მოგკლავთ სხვა გზა ვიპოვნეთ
საზეიმოდ გამოუცხადა ნიკოლასმა .ენჯი დაიბნა და ერთი ნაბიჯით უკან დაიხია
-ნუ გეშინია მევთქვი
გაიცინა ნიკოლასმა და ენჯის ერთი ნაბიჯით მიუახლოვდა.
-ცოტა ხანს დაველოდებით უბრალოდ უნდა უყურო
დიდი საწოლისკენ მიატრიალა ნიკოლასმა და ენჯიმ დაინახა რამდენიმე ადამიანი რომელიც საწოლთან ახლოს იდგა.შთაგონებულები იყვნენ.
ჯადოქრებმა წრე შეკრეს და შელოცვების კითხვა დაიწყეს სემდეგ ნიკოლასმა უჩურჩულა
-დიდი ხანი დასჭირდა ამ შელოცვის შექმნას თუმცა ერთი რამ უცვლელია შენი სისხლი გვჭირდება
ისევ გაიღიმა ნიკოლასმა
-არა არასდროს
-ნწ ნწ რა ცუდი საქციელია თუმცა სხვა გზაც არსებობს. მოიყვანეთ
მიუბრუნდა ნიკოლასი მცველებს და ცბიერად გახედა ენჯის რომელსაც ჟრუანტელმა დაუარა როდესაც მისი მეგობრები გამოიყვანეს.ნაწამები არ იყვნენ ენჯიმ ამოისუნთქა მაგრამ ინანა როდესაც მათ კისრებთან დაყენებული მაქციები დაინახა რომლებიც მზად იყვნენ მათთვის ყელი გამოეღადრათ
-არა!
იყვირა გაცოფებულმა ენჯიმ
ეგონა რამეს გააკეთებდა შელოიცვაც წარმოთქვა თუმცა ძალა გაქრა.რატომ??რა ასუსტებს??
-თავიდანვე უნდა მეთქვა ეს ადგილი ბლოკავს შენს ნიჭს ასე რომ დიდი ბოდიში
ეს დამიანი და მისი ცინიზმი უფრო მეტად სძულდა ენჯის.
-და ეს მეტი მოტივაციისთვის
(ნიკოლასი)
ორმა მცველმა ალექსი გამოიყვანა.ენჯის ზიზღმა დაუარა ტანში მაგრამ მალევე გადაუარა რადგან ერთ დროს ეს ადამიანი საკუთარ თავზე მეტად უყვარდა.
-დავიწყოთ?? (ნიკოლასი)
-კარგი ოღონდ..პირობა უნდა დადო რომ გაათავისუფლებ მათ
-კარგი პირობას ვდებ
-არა ასე არა
ცბიერი ღიმილი გადაეფინა ენჯის
-აბა როგორ??
-ჯადოქრის ფიცი უნდა დადო ამ ფიცს ვერასდროს გატეხავ
ნიკოლასი ჩაფიქრდა
-კარგი
-დავიწყოთ
ფიცი დაიდო რომლის გატეხვაც არავის შეეძლო.