***
იმ ამბის შემდეგ კიდევ ერთი კვირა გავიდა,რამდენჯერაც ნიკოლოზი სალაპარაკოდ მივიდა ელესთან იმდენჯერ გაექცა გოგონა,ნელ-ნელა უკვე ბრაზდებოდა ელეზე და ერთხელაც ელე სამსახურიდან რომ გამოდიოდა გოგოებთან ერთად მათთან მივიდა
-გამარჯობა ელე-მიესალმა ბიჭი მაგრამ გოგონამ მხოლოდ ირონიულად გახედა და გააგრძელა გზა სხვებსაც გაუკვირდათ,მაგრამ იფიქრეს რა ჩვენი საქმეაო და მოეშვნენ,მაგრამ ორივე გაგიჟდა როცა ნიკოლოზმა ელე უცბად აიტაცა ხელში მხარზე გადაიკიდა და მანქანისკენ წაიყვანა
-დამსვიიი დეგენერატო დამსვი მეთქი-ყვიროდა ელე და ყველა გაკვირვებული უყურებდა
-ტყუილად ყვირი მაინც არ დაგსვავ სანამ არ მომისმენ და თუ გინდა ჩაიხლიჩე ხმა მე არ მაქვს პრობლემა-უთხრა და მანქანაში შეაგდო ღვედი შეუკრა და შემდეგ მეორე მხრიდან ჩაჯდა უცბად თვითონაც შეიკრა ღვედი და გაზს ფეხი მიაჭირა.
უკვე რამდენიმე საათი იყო რაც მიდიოდნენ მანქანით,ელე გაურკვევლობაში იყო მაგრამ არ ეშინოდა იცოდა რომ თავისი ნიკუ არაფერს დაუშავებდა ბოლოს ესე ჯდომაც მობეზრდა
-სად მივდივართ?-ვეღარ მოითმინა მაინც და დაილაპარაკა
-შორს-მოკლედ უპასუხა ბიჭმა
-შორს სად?-არ მოეშვა ელე
-სვანეთში-უპასუხა სრულიად წყნარად
-რა?შენ ხო არ გააფრინე?რა სვანეთში?სვანეთში რა გვინდა?-შეყვირა გაგიჟებულმა გოგონამ
-ცოლად უნდა მოგიყვანო-ისევ მოკლე იყო ბიჭის პასუხი
-რა?რა ცოლად?გაგიჟდი?დამაბრუნე უკან მალე-უყვიროდა და თან ხელებს ურტყავდა
-კაი გოგო გაჩერდი ავარიაში გინდა მოვყვე?ისე არ გამიკვირდება რო მომაყოლო ავარიაში მაინც ეხა ლილეს დაქალი ხარ-უთხრა სიცილით
-ავარიაში კი არა მალე ეხა მიბრუნდი თქო თორე მე თითონ გისვრი აქედან და მოიყვანე მერე ვინც გინდა ცოლად
-ძაან მაინტერესებს შენ როგორ მისვრი აქედან-სიცილს არ წყვეტდა ნიკოლოზი
-ნიკოლოზ!-გასმა გოგონას მკაცრი ხმა
-უიმე გოგო რა ნიკოლოზ მართლა ცოლად კი არ მომყავხარ სალაპარაკოდ მივდივართ თან ერთი ხუთი-ექვსი დღე გავჩერდებით აბა ხო უნდა შემოგირიგო და ისე შენ არ მირიგდები და არც მელაპარაკები თბილისთან ახლოს რომ მიგიყვანე გამექეცი და სვანეთში ტაქსები არ არიან ასე რომ მოგიწევს იყო იქ-ჩამოუყალიბა უცბად და გაუღიმა რამაც სულ გამოაშტერე ელენე,მაგრამ მიხვდა რომ შეწინააღმდეგებას აზრი არ ქონდა და გადაწყვიტა წაყოლოდა მდა იქ გაემწარებინა საშინლად თავისი აზრი რომ მოეწონა ეშმაკურად ჩაიღიმა თავი ფანჯარას მიადო და მოვლენების განვითარებას დაელოდა.
***
ლილეეთან და ეკესთან
-აუუუ ეკეე დავბრუნდეთ რაა მომენატრა ყველა,თვე კი არა ორი თვე გავიდა მგონიიი-დაიწუწუნა კიდევ ერთხელ ლილემ
-სად გეჩქარება კაი რაა იმათ ნახვას მერეც ხომ მოასწრებ ეს დრო სუულ ჩემთან უნდა იყო-ელაპარაკებოდა და თან მისკენ მიიწევდა ლილეც უკან-უკან მიდიოდა
-კაი რაა ერთი თვეა დუბაიში ვართ და ჯერ კიდე არ დამითვალიერებია არაფ...
-ჩშშშშ-არ დააცადა ლაპარაკი ისე ვნებიანად წაეტანა გოგონას ბაგეებს კრ წამში უკვე ორივე საწოლზე იყო და ისე აგრძელებდნენ ერთმანეთის ალერსს, მაგრამ უცბად ლილემ ეკე მოიშორა და სააბაზანოში გაეკიდა,ბოჭი გონს ვერ მოდიოდა მერე უკან გაყვა და ონკანთან მდგარი ლილე დაინახა რომელიც სარკეში იყურებოდა და სახეზე წყალს ისხავდა ფერი სულ დაკარგული ჰქონდა
-ლილე როგორ ხარ რა დაგემართა?-ანერვიულებულმა კითხა და მასთან ახლოს მივიდა
-არაფერი ალბათ რაღაცამ მაწყინა
-მთელი კვირაა უკვე ეგრე ხარ არ მაინტერესებს ხვალ მივდივართ ექიმთან
-არა,არა და არა რა მინდა ექიმთან
-კი,კი და კი რომ ვიძახი წავალთთქო ესე იგი წავალთ
-მაშინ მხოლოდ ერთი პირობით-დანებდა მაინც გოგონა
-რა პირობით?
-წადი ეხლა მაღაზიაში და ბევრი ბევრი ბანანი და მარწყვი მომიტანეე მმმ და კიდე კივიი
-მაგას ისე არ შეგისრულებდი ვითომ ხო?
-მერე რა თავი დავიზღვიე-გაიცინა გოგონამ-წადი ეხლა მიდი მიდი ამომიტანე რაც დაგაბარე-უთხრა და კარისაკენ უბიძგა
-უიმეე არ გამაგდო გოგო მივდივარ რაიყო
-ხო კაი მიდი მალეე-დააწია სიტყვა კარში გასულს რაზეც ეკეს სიცილი მოისმინა და თვითონაც გაეცინა.
***
უკვე ორი დღე იყო რაც ნიკოლოზი და ელე სვანეთში იყვნენ და ორივე დილას ელემ ნიკოლოზი თავზე წყლის გადასხმით გააღვიძა,თანაც როცა ნიკოლოზი ბრაზდებოდა არც კი იმჩნევდა არაფერს უბრალოდ აიგნორებდა და გზას აგრძელებდა, რაზეც ნიკოლოზი გაგიჟდებოდა ხოლმე და მთელი დღე ნერვებ მოშლილი დადიოდა,შენდეგ იმაზეც იშლებოდა რომ ლაპარაკი ჯერ კიდევ ვერ მოეხერხებინა ელე ძალიან კი ერთობოდა ნიკოლოზის გაბრაზებით, მაგრამ მაინც ძალიან ნაწყენი და გაბრაზებული იყო მასზე,ხვდებოდა რომ სანამ არ ილაპარაკებდნენ მანამ არ წავიდოდნენ სვანეთიდან მაგრამ ჯიუტად მაინც არ აცდიდა ახსნას.
ერთ დილას ჩვეულად გააღვიძა ელემ ნიკოლოზი და ისევ წასვლას აპირებდა როცა ხელზე დაქაჩეს და მალევე მოყვა მას ყვირილის არა უფრო ღრიალის ხმა
-გოგო შენ სულ გააფრინე?რამდენი უნდა მოგითმინო ვერ მეტყვი?მითხარი რამდენი ხანი გააგრძელებ ესე, მითხარი!-ასეთი განრისხებული ნიკოლოზი ელეს არასდროს ენახა რათქმაუნდა შეეშინდა,მაგრამ მაინც ისე მოაჩვენა თავი ვითომ ვერც ვერაფერი გაიგოო და წასვლას აპირებდა ისევ ხელმა რომ არ გაუშვა
-მეღადავები გოგო შენ?კიდე გარბიხარ?კიდე?არ იკმარე რაც აკეთე ეს დღეები და ეხა დაჟე აღარც მისმეენ?არაა ასე არ გამოვა,რომ იბუტები შენ იცი მე რა გადავიტანე იმ დღეებში?იციი?გინდა მოგიყვები!ერთ დღესაც ავდექი დილით და გადავწყვიტე რომ ჩემი დისთვის მეპატიებინა,აი ესე ვიფუქრე რო ახლა ელეს გამო დას კი არა მთელ მსოფლიოს მოვატყუებდი და ისე გავიქცეოდი და ჩემი და ცოდოა ამდენი წელია იტანჯება და მასაც ხომ უნდა ვაპატიო,ბოლო-ბოლო უყვარდა და მაგიტომ გააკეთა ეგთქო მეც ხომ იგივეს ვიზავდი თქო და წავედი მაგათი სახლისკენ და შესულმა იცი რა დავინახე?მითხარი იცი?-ღრიალიდან ირონიულ საუბარზე გადავიდა მერე ისევ ღრიალზე ელე კი შეშინებული იდგა და ძლივს იაზრებდა ყველაფერს თან თვალებიდან ცრემლები უწყვეტად სდიოდა-მომაკვდავი ბექა ვნახე ჩემი და იქ იდგა და განწირული კიოდა დამეხმარეთ ვიღაცამ გადაარჩინეთო, ბექა ეგრევე სავაადმყოფოში წავიყვანეთ მთელი კვირა ვაღამებდით და ვათენებდით სავაადმყოფოში მე და ანი და ბოლოს რო გაიღვიძა ბექამ ესე თქვა იმ ნაბიჭვარმა მესროლა ეკეს მამა რომ მოუკლაო,მერე ის რამდენიმე კვირა კიდე იმ ნაბო...რს დავდევდით და დავიჭირეთ კიდეც ეხა კიდე ციხეში ზის და შენ კიდევ იმაზე მელაპარაკები როგორ თუ ეს კვირები შენ მე არ მნახეო-უღრიალა ბოლო ხმაზე ელე გაშტერებული უყურებდა და მომხდარს ვერ იაზრებდა თურმე რა სულელი ყოფილა ნიკოლოზს რამადენი რამ გადაუტანია და ეს აქ კიდე ეჩხუბებოდა
-ნიკოლოზ მე....მეე...-სიტყვებს ვერ აბავდა ერთმანეთს
-აღარავითარი მე მე ეხლა აიღე შენი ნივთები და ჩამოდი მანქანაში მე ხომ ვეცადე რომ წესიერად მელაპარაკა, მაგრამ როგორც ვხედავ შეუძლებელია ასე რომ ახლა მეც სწორედ ისე მოვიქცევი როგორც შენ ეს დღეები ვნახოთ თუ მოგეწონება ეგეთი მოპყრობა მაგრამ არა მგონია ამან რამდენიმე დღეს გასტანოს მხოლოდ-უთხრა და უკანმოუხედავად დატოვა ადგილზე გაშეშებული მტირალი გოგონა.
***
ცოტნესთან
ცოტნეს ძმაკაცი ჩამოუვიდა და მასთან შესახვედრად მიდიოდა,გზაში საჭმელი იყიდა ძმაკაცმა დააბარა ჩემები ქალაქგარეთ არიან ჩემი და ექიმია და ვერ მოასწრებს გაკეთებას და ძმურად რამე წამოიღეო,ხოდა ამანაც გუდვილში შეიარა,მძიმედ დატვირთული გამოვიდა და აკოს(ძმაკაცის ეხა რო ჩამოვიდა)სახლის გზას გაუყვა ისე ძალიან კი აინტერესებდა ვინ იყო აკოს და,იმიტომ რომ რაღაცნაირი შეგრძნება ქონდა,ნერვიულობდა მისვლამდე, ალბათ გიკვირთ როგორ არ იცნობსო მაგრამ ის მხოლოდ რამდენჯერმე ყავდა ნანახი ისიც ხუთი წლის რომ იყო გოგონა მაშინ მას მერე მშობლებმა წაიყვანეს და-ძმა უცხოეთში ბიზნესის პრობლემების გამო,აკოს ნახულობდა ხოლმე მაგრამ გვანცას ვერა იმიტომ რომ გოგონა ძირითადად გერმანიაში იყო ხოლმე ახლა კიდევ ძალიან აინტერესებდა გაზრდილი როგორი იყო და სწრაფად მოიწევდა წინ,მალევე დარეკა ზარი კარზე და მონატრებულ ძმაკაცს მაგრად მოეხვია
-ვაახ ცოტნეე ბიჭო როგორ მომენატრე-უთხრა როცა მოშორდა-დანარჩენები სად არიან ტო?-გაუკვირდა როცა მარტო დიანახა რადგან ეგონა როგორც ყოველთვის სრული შემდაგენლობით დაადგებოდა თავზე
-შევიდეთ და მოგიყვები-უთხრა და პარკებზე ანიშნა მძიმეაო მანაც სიცილით შეატარა შიგნით
-აბა დაჯე ბიჭო სასმელი ჩემზე იყოს და საჭმელი კი მოგიტანია ტონა ხოდა დავჯდეთ-უთხრა და მაგიდასთან მოიკალათა
-აბა ჰე მოყევი-უთხრა მას შემდეგ რაც ცოტნეც დაჯდა მაგიდასთან
-ალექსანდრეს,ლუკას,ლაზარეს,გიგას და გიორგის საქმე ქონდათ რა,პატარ-პატარა პრობლემები აქვთ და იმის მოსაგვარებლად არიან არც მითქვამს რომ ჩამოხვედი იმოტომ რომ მერე ხო იცი მაგათაც მოუნდებოდათ წამოსვლა და ცოდოები არიან
-ერეკლე სადღაა კი მარა?-გაკვირვებულმა კითხა აკომ
-ოო ერეკლე თაფლობის თვეშია წასული ცოლი მოიყვანა-უთხრა და გაიცინა რაზეც ყბა ჩამოვარდა აკოს-აბა გენაცვალე ვერ ჩამოგათრიეთ და მერე თქვა მაგას ხოარ დავუცდი სიცოცხლის ბოლომდე ცოლი რომ მოვიყვანოო და ადგა და მოიყვანა
-ვინ?
-ლილე-უთხრა სრულიად წყნარად
-ღადაობ ტოო?ჩვენი ლილეე?-უფრო გაუკვირდა ბიჭს
-კაი ხო არ ჩამოგძვრეს ყბა რომ მოგიყვები რეები მოხდა მაგისთვის შეინახე და მერე უეჭველი ჩამოგვარდება-უთხრა და გაიცინა
-კაი რა ამაზე უფრო გასაკვირი რა უნდა მომიყვე შ.ჩ...-უთხრა სრულიად დარწმუნებულმა იმაში რომ მართლაც ვერაფერს ეტყოდა ამაზე გასაკვირს მაგრამ ცოტნემ მოყოლა რომ დაიწყო ეკეთი,და ნიკოლოზით დაამთავრა ყბა იმხელაზე გახსნა გეგონებოდათ მართლა ხომ არ ჩამოუვარდაო
-კაი ეხა მატყუებ
-არა რას გატყუებ ნიკოლოზს ელე ყავს გატაცებული ანა ცოცხალია ქმარ-შვილთან ერთად და ეკეს ცოლად ყავს ჩემი და-უთხრა და გაიცინა
-აი ბიჭო კი მარა ამდენი რამე თუ მოხდა ვერ მომიყევი ყოველდღე რომ გელაპარაკებოდი?
-ეს ყველაფერი რომ მოხდა გენაცვალე შენ ვეღარ გეკონტაკტებოდით დაგვეკარგე ყურთასმენის არიდან და-უთხრა სიცილით და კარზე ზარიც გაისმა -აუ ძმურად გააღე რა გვანცა იქნება-უთხრა და ჭამა გააგრძელა ცოტნეც წამოდგა და კარის გასაღებად გავიდა როცა გაიღო და ნატალია დაინახა თვალები შუბლზე აუვიდა,რამდენიმე წამი გაშტერებული უყურებდნენ ერთმანეთს მერე კარიდან გაიწია და გოგონა ოთახში შემოატარა გვითონ კი აკოსთან შევიდა
-ბიჭო გვანცა არაა ნატალიაა მარა შენ საიდან იცნობ?-კითხა გაკვირვებულმა
-რა ნატალია ბიჭო ვინაა ნატალ...-ვერ დაასრულა ოთახში რომ გვანცა შემოვიდა-აი გვანცაც მოსულაა მოდი დაიკო ჩაგეხუტო მომენატრე-უთხრა და მაგრად მოეხვია შემდეგ უცბად მოშორდა და უნდოდა ცოტნესთვის გაეცნო ნუ გაეცნო რა გაეხსენებიბა მაგრამ ბიჭი უკვე იქ აღარ იდგა.




ეს თავი მინდოდა გუშინ ამეტვირთა მაგრან ხაფვეზები იყო საიტზე და დღდ ვდებ თანაც მგონი დიდი გამოვიდა წინებთან სედარებით და ომედია მოგეწონებაათ♡♡♡გილოცავთ შობა-ახალ წეელს მრავალს დაესწარით მიყვარხართ ყველანი ძალიან ისინი ვისაც არ მოსწონთ და ისინიც ვისაც მოსწონს ჩემი ისტორიები ყველას გისურვებთ ბედნიერ კარგ წელს და გისურვებთ ყველა ოცნება აგხდომოდეეთ მიყვარხააართ♡♡♡