- ლუკ მუსიკას აუწიე.
ლუკამ ჩემი თხოვნა ხმის ამოუღებლად შეასრულა შემდეგკი მე შემომხედა და მთელი სამი წუთის განმავლობაში თვალი არ მოუშორებია.
- გაგიჟდი? გზას უყურე.
აი ეს ჩვეული ღიმილიც, რომელიც როგორცყოველთვის კატასტროფულად მოქმედებს ჩემზე.
- ჰაჰა იდიტი ხარ.
- შესაძლებელია. ( ლუკა )
- ძალიანაც კარგი რომ აღიარე, ახლა გზას შეხედე.
- ჯერ მაკოცე. ( ლუკა )
მისკენ გადავიხარე და ლოყაზე ვაკოცე.
- ჯერჯერობით ამით დავკმაყოფილდები. ( ლუკა )
- ჯერჯერობით?
- კი ლამაზო ჯერჯერობით. ( ლუკა )
სიჩქარეს მოუმატა რამდენიმე წამში ბიჭების მანქანებიც გამოჩნდენ.
- აი მამიკოც მოვიდა. ( ლუკა )
ყველა ერთხაზე დადგა, ლუკამ მინებს ჩაუწია.
- აე დავიწყეთ ძმაკაც. ( ჯეკო )
- ჰაჰა დავაი. ( ლუკა )
- გოგოებო მზად ხართ წარმოუდგენელი შიშის შეგრძნებისთვის ( თოკო )
- არა არა რა შიში, თქვენ სულ გაგიჟდით ხო.
- შიშის რა გითხრათ მაგრამ უკვე ვგრძნობ წარმოუდგენელ სიამოვნებას. ( ნატა )
ლუკამ მინებს აუწია და მანქანა ძალიან დიდი სისწრაფით დაძრა.
- ლუკა.
- რა? ( ლუკა )
- სიჩქარეს დაუკელი.
- კარგი რა ჩემო საყვარელო წუწუნს მოეშვი და გადმოაბიჯე გიჟურ სიამოვნებაში. ( ლუკა )
- გიჟურ სიამოვნებაში? სასაცილოა, მე არ მინდა სიცოცხლის ასე დებილურად დასრულება.
- ჰაჰა ნუ ნერვიულობ საჭესთან შენი ლამაზ თვალება ლუკა ზის და არ მოგცემს მაგ დებილობის საშუალებას. ( ლუკა )
მისი ასეთი პასუხები ძალიან მაღიზიანებდა, სიჩქარის იმ ავტოკატასროფის მერე მეშინოდა, რომელმაც ჩემი ცხოვრება მკვეთრად შეცვალა, ძალიან გავბრაზდი რამდენიმე წამში ლუკას შევხედე
- გადმოვაბიჯო გიჟურ სიამოვნებაში ხო, კარგი.
მუსიკას უფრო ავუწიე, ლუქს დავუწიე და ტანით ზემოთ ავედი მანქანა ძალიან სწრაფად მიდიოდა, რამდენიმე წამში ნატამ და თეკომაც იგივე გაიმეორეს.
- უჰუუ მაგარია ძალიან მაგარი. ( ნატა )
- ჰაჰა მიყვარხართ სასტავიი. ( თეკო )
რამდენიმე წამში ლუკას ხელი ვიგრძენი და ჩემს ადგილს დავუბრუნდი.
- ანამარია. ( ლუკა )
- რა?
- მიყვარხარ ანამარია. ( ლუკა )
ამ სიტყვის გაგონებამ კიდევ უფრო კარგ ხასიათზე დამაყენა.
- მიყვარხარ ლუკა.
სამი მანქანა სრულ სიბნელეში წარმოუდგენელი სიჩქარით მიდიოდა, გზა თავისუფალი იყო და მანქანები არ მოძრაობდნენ, ამის გამო ბიჭები სიჩქრეს უფრო და უფრო უმატებდნენ, მაგრამ რამდენიმე წამში ყველაფერი სიბნელემ მოიცვა.
- - - - - - -
- ანამარია. ( ნატა)
- ლუკა. ( ჯეკო )
მანქანიდან დიდი სისწრაფით გადმოვიდნენ და ჩვენს მანქნას მივარდნენ.
- ანამარია ლუკა ( თეკო )
- სწრაფად კარები კარები გააღე. ( ჯეკო )
თოკო კარებს მივარდა და დიდი წვალების შემდეგ როგორციქნა „გამოგლიჯა“ რამდენიმე წამში ლუკას ხმა გაისმა
- ანამარია ( ლუკა )
- ლუკა ლუკა კარგად ხარ ბიჭო? ( ჯეკო )
- ანამარია ნახეთ ჩქარა ამის დ****** ( ლუკა )
თოკომ ხელი წაავლო და ცდილობდა გარეთ გამოეყვანა, ჩვენკი მეორე მხარეს კარებს მივვარდით.
- ანამარია ხმა გაგვეცი ანამარია. ( ჯეკო )
- ხმას არ იღებს ხმას არ იღებს. ( ნატა)
ნატამ მიწაზე დაიჩოქა და ტირილი დაიწყო, სულ რაღაც წამებში თოკომ ლუკას გამოყვანა მოახერხა, თავბრუ ეხვეოდა და თავს ძლივს იკავებდა თავი სულ სისხლიანი ჰქონდა, მაშინვე მე მომვარდა კარები დიდი სისწრაფით „გამოგლიჯა“ და გარეთ გადმომიყვანა, ტრასაზე ჩაიკეცა და ძლიერად ჩამიხუტა.
- ანამარია ჩემო სიყვარულო ხმა გამეცი გთხოვ ჩემო ერთადერთო. ( ლუკა )
თეკო ნატას ამშივდებდა მარამ თვითონაც ვერ იკავებდა ცრემლებს.

აბა როგორია? მოგეწონათ თუ არა ეს თავი? ცოტა დაძაბული კიიყო მაგრამ იმედია იმედები არ გაგიცრუეთ ვთვლი, რომ ოდნავი დრამა საჭირო იყო ამდენი მხიარული და რომანტიული დღეების შემდეგ დროა ერთმანეთის სიყვარულში კიდევ უფრო კრაგად დარწმუნდნენ ჩვენი გმირები, მხოლოდ ერთს გეტყვით, რომ ძალიან არ ინერვიულოთ და შემდეგ თავს დაელოდოთ ხვალევე დავამატებ თანაც საკმაოდ დიდ თავს რაც შეეხება წინაზე დაწერილ შენიშვნებს - გამოსწორებულია, ისტორია გრძელდება მადლობას ვუხდი ჩემს ერთგულ მკითხველებს, რომელბიც საკუთარ აზრს კომენტარის სახით წერენ.