ალექსადნრე წამით გაჩერდა. მერე შემოგვხედა.
-ასე მალე ტო?
-რაღა მალე ალე :დ დავბერდით აქ ყოფნით
-კაი მაშნ დაგემშვიდოდბებით მე უკვე და წავალ თქვა და ჩვენსკენ წამოვიდა
თამო მაგრად ჩაიკრა გულში ბევრიც აკოცა,შემდეგ ჩემსკენ მობრუნდა ნახვამდისო მითხრა და მომეხვია. გული გამიჩერდა ადგილზე მივიყინე, მერე ლოყაზე მაკოცა და წავიდა. ცოტაც და ღრიალს დავიწყებდი. მოვიმიზეზე ბარგი მაქ ჩასალაგებელითქო ბავშვებს დავემშვიდობე და სახლში ჩამოვედი. საწოლზე დავემხე და ტირილი დავიწყე. შემდეგნ ნერვები მოვთოკე.
რა გჭირს სალი რა, ხო ხედავ არ უყვარხარ მას სხვა ჰყავს თანაც ის ნიკოლოზის ძმა როგორ იფიქრე რომ გოგოსავით შემოგხედავდა როგორ. დაივიწყებ, თუმცა დასავიწყებელი რა არის ახლა რა შენს გულშიაა?? უბრალოდ შეეჩვიე და გწყინს რომ გაუცხოვდით ასეა ასეაა, ზაფხულია. გავა დრო და მიეეჩვევი დაამთავრე ახლა უაზრო ფიქრები და ადექი ჩაალაგე ბარგი.
თითქოს ჩემთავთან კამათში მოვიგე. ავდექი ყვეაფერი ჩავალაგე და თამოც მოვიდა
-როგორ ხარ?
-კარგად რატო მეკითხები?
-მე ვერაფერს გამომაპარებ სალი, თვალებში ჩანს რას გძნობ
-თამო ალექსანდრეს და ნიკოლოზის თემას ვხურავ. არც ერთთან მექნება არაფერი და არც მეორესთან. მე დაველპარაკები ნიკოლოზს რომ ჩავალ ვეტყვი რომ საერთოდ აღარ შემეხმიანოს და ალექსანდრესთან სათქმელი არცარაფერი მაქვს.
-კარგი სალი როგორც გინდა
-ასეა ასეა. მიდი ჩაბარგდი ახლა და ჩაი დავლიოთ გავაკეთებ იქამდე
-ხოროშოოოო
სასაცილოდ თქვა თამომ საქმეს შეუდგა. დიდხანს ვილაპარაკეთ უკვე 1 ხდებოდა რომ დავწექით. მაშინვე ჩამეძნა. არ ვიცი რამდენი ხანი მეძინა მაგრამ თამოს შეშინებულმა ხმამ გამაღვიძა
-სალი ვიღაც მოდის
-რა ვინ ვიღაც რომელი საათია?
-არ ვიცი სალი
თამოს ხელში ცოცხი ეჭირა და შიშსგან სულ კანკალებდა
-ბაბუაშენიიქნება გოგო
-არა ჭიშკრიდან მოდის
მეც შევშინდი ფეხზე წამოვხტი და სალის წინ დავუდექი შუქი ავანთე და კარის გაღება გავბედე.
-ალექსანდრე???
-ალე შენ ხარ გული გამისკდა
-ვის ელოდებოდით გოგოებო? ოთხაში გაბედულად შემოვიდა
ახლაღა მივხვდი ნახევრად შიშველი რომ ვიყავი და საწოლში შევხტი საბანში გაეხვიე
-რა მოხდა ხო მშვიდობა გაქ?
-თამო შეგიძლია სალისთან დამტოვო მარტო ცოტახანს? საქმე მაქ არ გეწყინოს კაი?
-კაი გავალ მე ილაპარაკეთ
თამო გარეთ გავიდა. ალექსადნრე ცოტა ხანს მიყურებდა მერე საწოლზე ჩამოჯდა და დაიწყო
-სალი ახლა რასაც ეგტყვი ამ დღეს ჩაკვდება კარგი? მეტი აღარასდროს აღარასდროს გაიმეორებ
-მთვრალი ხარ ? გადი ცოტახანს ჩავიცვამ და მერე მითხხარი
-მაცადე გთხოვ. უამრავი ქალი მინახავს შიშელი ნუ ღელავ
მერე გაჩუმდა ხელზე ხელი მომკიდა
- მიყვარხარ
გავშრი, გავიყინე ვიგრძენი როგორ აკანკალდა ალექსანდრეც, თვალები ამიწყლიანდა ვცდილობდი არ მეტირა მაგრამ თვალში არ დაეტია სატირლად გამზადებული ცრემლი.
-ოღონდ არ იტირო, ეგ არ დამანხო. პირველად შენთან ვიგრძენი ის რასაც ახლა ვგრძნობ. გამორჩეული ხარ სალი და ამიტომ შემიყვარდი გამორჩეულად. ნეტა შემეძოს გულში ჩაგიკრა აღარასდროს გაგიშვებდი გეფიცები აღარასდროს მაგრამ... მაგრამ სალი ნიკოლოზი მე მას ამას ვერ გავუკეთებ არ მინდა გაიგოს რომ მიყვარხარ არა არ მინდა ჩვენს შრორის განხეთქილება მაგრამ ეს ყველაფერი რომ არ მეთქვა შეიძება გული გამსკდომოდა. ჩემი გულის 100% დაიკავე. მე მე არ ვიცი ახლა სიტყვებიც რომელსაც ვლაპრაკობ გულიდან მოდის. არასდროს არასდროს ვაპატიებ ვინმეს შენს გულის ტკენას . მე ყოველთვის ვიქნები შენნს გვერდით ოღონდ სახელი არ მერქმევა.
დიდი მწვანე თვალები სულ აუცრემლიანდა. მტკიოდა მისი წილიც მტკიოდა და ჩემი წილიც
-მაპატიე, მაპატიე რომ დაგიმალე და თავიდანვე არ გითხარი, მაპტიე რომ ახლა ასე გტკივა.
ტირილისგან ვეღარც კი ვლაპარაკობდი. მერე ჩემდა უნებურად წამომცდა
-მიყვარხარ

მაპატიეთ ცოტა დამაგვიანდა?? როგორ მოგწონთ? პატარა თავია მაგრამ ვეცდები გავზარდო :*)