არაფერი მიპასუხა,მხოლოდ მხურვალე მკერდზე ამიკრა და გაიტრუნა,მთელი სხეული მიხურდა,სულიც კი მეწვოდა როცა მას ვეხებოდი,ეს არ იყო ამქვეყნიური გრძნობა,უცებ სადღაც აბსტრაქციაში აღმოვჩნდი,რომელიც საოცრად მსიამოვნებდა.ხმაამოუღებლად ვეკროდი მის სხეულს და მძიმედ ვსუნთქავდი,ახლა საერთოდ არაფერზე ვფიქრობდი და არც არავიზე,ვიცოდი გვერდით ოთახში ჩემი და იყო და ნებისმიერ დროს შეიძლება გაოსულიყო,მაგრამ არც ეს მადარდებდა იმხელა სიამოვნებას განვიცდიდი.ტუჩები მისი ყელისკენ გავაცურე და სველი კოცნა დავუტოვე ყელში,ამღვრეული თვალებით და ქოშინით ჩამომხედა,ზუსტად იგივეს გრძნობდა ისიც,საოცრება იყო ასეთი რაის განცდაც კი,ერთიანად ვკანკალებდი და თელ სხეულში სასიამოვნო ჟრუანტელი მივლიდა.ისევ დავწვდი ის ყელს და ამჯერად უფრო დიდხანს დავადე ტუჩები,ისიც ერთიანად კანკალებდა ჩემსავით.
-გვერდით მარიამია ანა-ქოშინით მიპასუხა გონებადაბინდულმა
-ვერ ვაკონტროლებ თავს ლაშა-სუნთქვა კიდევ უფრო მეტად გამიხშირდა
-ასე არ შეიძლება-თვალებში ჩამხედა
-არც მე შემიძლია სხვანაირად-თვალები ცრემლებით აევსო,თავზე სრულიად დავკარგე კონტროლი,ეს ბიჭი მაგიჟებდა,ჩემს ჰორმონებს ბოლოს უღებდა
-ყველას ვერ გადავაბიჯებთ ანა,ჯობს გავჩერდეთ-მომშორდა და მაისური გადაიცვა,შედეგ კი სიგარეტს წაუკიდა
დამტოვა ასე ვნებამორეული და გაგიჟებული,ვიცოდი ლაშა ცამდე მართალი იყო,თუმცა თავს ვერაფერი მოვუხერხე,დარცხვენილმა თვალებში შეხედვაც კი ვერ შევძელი,ნახევრად მოშიშვლებული მკერდი დავიფარე და მანქანქანის გასაღებს დავწვდი
-ანა არსად არ წახვალ ამ დროს!-თვალები დამიბრიალა
-აქ დარჩენაც არ შემიძლია,უნდა გამიგო ლაშა-წინ ჩამოყრილი თმები გავისწორე და ძლივს შევძელი ხმის ამოღება.
-მე ეს დიდი ხნის წინად გამოვიარე-ნიკაპი ნერვიულად მოისრისა
-გპირდები ეს მეტად აღარ განმეორდება-ნერვიულად ვცქმუტავდი
-ვგიჟდები შენზე,საოცრება ხარ,ჩემი საოცრება რომელიც ჩემთან ერტდა გაიზარდა-გაეცინა
-გაჩუმდი,ასე უფრო მეტად მიმძაფრებ შენთან ყოფნის სურვილს-ლამის დავუყვირე
-მთელ ცხოვრებას დავთმობდი შენთან ყოფნისთვის,მაგრამ შენც ხომ იცი არ შეიძლება ასე,ჩვენს უკან ჩვენი მშობლები და დები დგანან,ისინი ამას ვერ გაიგებენ.
-ეს ჩვენი ცხოვრებაა ლაშა,თუმცა მესმის რასაც ამბობ-მწარედ გამეცინა-ვერავინ გაგვიგებს,ჩვენზე უარს იტყვიან,ზურგს შეგვაქცევენ
-მაგრამ ერთანეთი ხომ გვეყოლება-გაეცინა
-ანუ?-მეც გამეცინა
-შენ მზად ხარ ჩემგამო ყველაზე და ყველაფერზე უარი თქვა?-თვალებში ჩამაშტერდა
-შენ?
-პირველმა მე გკითხე,ეს რაც ახლა გჭირს შესაძლოა ხვალ აღარ გჭირდეს და გადაგიაროს-ჩემი სახე ხელებში მოიქცია
-ახლაც ვკანკალებ ხომ ხედავ,თავს ვერ ვიმორჩილებ,არც კი ვიცი ამას რა დავარქვა,ასე უცებ რა შეცვალა ჩემში,თუმცა ახლა საშინლად მინდა შენთან-ტუჩი მოვიკვნიტე,ვიცოდი რომ გავაფრინე და რასაც ვლაპარაკობდი სრულიად ამაზრზზენი იყო,თუმცა ახლა მხოლოდ სურვლები მალაპარაკებდა
-შენს შემთხვევაში მინდა ეს სიყვარულით მოხდეს და არა მხოლოდ ვნებებზე აყოლით-ისევ გამიღიმა
-შენი სურვილით ვიწვდი,ვკვდები ისე ძალიან მინდა მომეხვიო,ღმერთო რეებს ვაბობ,სულ გავგიჟდი-გაეცინა და სახე გვერდზე გავწიე
-ვიცი რასაც გრძნობ,სისხლი გიდუღს და კვდები სურვილით,შესაძლოა ეს მხოლოდ ერთჯერადი სურვლი იყოს ანა
-არვიცი ლაშა,კარგი მგონი მართლა ჯობს წავიდე თორემ გავაფრენ-ფეხზე წამოვდექი
მომიახლოვდა და ყელზე ნაზად მაკოცა,დამაჟრიალა,კინაღამ ადგილზე მოვკვდი
-მიყვარხარ,ვკვდები ისე მინდიხარ,მაგრამ ახლა ჯობს მე წავიდე-უხმოდ გამომეცალა და გარეთ გავარდა.
დატოვა ასე გაგიჟებული,გაშტერებული და დაბნეული ვიჯექი დივანზე,ეს რამ წამომიარა თვითონაც ვერ ვხვდებოდი რა მოხდა.მთელი ღამე თეთრად გავათიე.დილით მარიამმა გამაღვიძა
-სადაა ლაშა?
-სამსახურში წავიდა ალბათ,სკოლაში არ მიდიხარ?
-არა,სახლში წაიყვანე რა,თორემ ამ ბინაში ვეღარ ვჩერდები
-უფ აგაშენა ღმერთმა
მარიამი სახლში წავიყვანე და მეც სახლში წამოვედი.მთელი დღე ზომბივით ვიჯექი ჩემს ოთახში და წუხანდელზე ვფიქრობდი,საოცარ რამეს განვიცდიდი მის მიმართ,მაგრამ ვიცოდი ეს აკრძალული იყო,ჩვენ ვერასოდეს ვიქნებოდით ერთად,ამას არავინ გვაპატიებდა.მამას ასე ვერ მოვექცეოდი.რა მექნა იმ გრძნობებსთვის რომელიც ამდენხანს ჩემში იყო დამალული,ასე ხომ გავგიჟდებოდი. როგორ ძალიან მიყვარდა,საცრება იყო ეს შეგრძნება,იმის გაანალიზება,რომ მისი არსებობა უკვე ბედნიერს მხდიდა. საღამოს მანანა ამოვიდა ოთახში
-ანა აქ ხარ? რა გჭირს?
-არაფერი დე,ახლა დაძინებას ვაპირებ
-მთელი დღეა არაფერი გიჭამია,მამაშენია მოსული,არ ჩამოხვალ ქვემოთ?
-მამას აქ რა უნდა?-თვალები ვჭყიტე
-ისე შემოგვიარა,რა იყო?
-არაფერი,ახლავე ჩამოვალ
პირი დავიბანე და დაბლა ჩავედი,მომეხვია ლევანი
-როგორხარ მა?
-კარგად მამიკო შენ როგორახარ?-გამიღიმა
-ვარ რა,გოგონები რატომ არ წამოიყვანე?
-სამსახურიდან გამოგიარეთ,სხვა დროს მათაც წამოვიყვან,იყავი დღეს უნივერსიტეტში? ხო მართლა,ლაშა არ გამოცენილა მთელი დღეა,შენ ხომ არ იცი სადაა?
-წუხელ ვნახე,მას მერე არ გამოცენილა-ტანში გამცრა
დიდხანს დარჩა ლევანი ჩვენთან,ე გონებაში მხოლოდ ლაშა მიტრიალებდა,ლუკმაც კი არ გადაცდენია ისე ვნერვიულობდი
ვეღარ მოვითმინე და დავურეკე,რამდენიმე გაბმული ზარის შედეგ მიპასუხა
-ლაშა სადხარ?
-სახლში ვარ,შენ?
-მეც,მისმინე წუხანდელზე ლაპარაკი მინდა
-ანა წუხანდელი აღარ გაიხსენო რა
-უბრალოდ მინდა გელაპარაკო
-არაა საჭირო,დაივიწყე წუხელ რაც მოხდა
-შენი ნახვა მინდა ლაშა
-ანა ვერ გაიგე რა გითხარი? მორჩი ამ მარაზმს
-შენი აზრით რომ არ ვიყო ამ ყველაფერში დარწმუნებული ამხელა რამეს მხოლოდ გასართობად მოვიგონებდი? ასეთი გგონივარ? კარგი! ჯანდაბაშიც წასულხარ
გამწარებულმა გავუთიშე ტელეფონი და ტირილით ავვარდი ოთახში,რა იდიოტი ვარ! როგორ დავუშვი რომ ის სხვანაირად შემომხედავდა. მთელი ღამე ისევ თეთრად გავათიე,დილით უნივერსიტეტში თვალებდასიებული წავედი,არავის დავლაპარაკებივარ,სათვალეებით ვიჯექი ლექციაზე გაუნძრევლად,უკვე ვგრძნობდი რომ საშინლად მენატრებოდა ლაშა,პირველად შემიყვარდა და თანაც ვინ/? ცოტაც და ჭკუიდან გადავიდოდი,3 დღეში თაუნას დაბადებისდღე იყო.ეს 2 დღე საერთოდ არ გავსულვარ სახლიდან,ელენე მოდიოდა ჩემთან,მისთვისაც არაფერი მითქვამს ჩემს სიგიჟეზე.თამუნას დავპირდი დაბადებისდღეზე სვოჩის საათს გაჩუქებთქო,თუმცა ახლა არც ამის ყიდვის ტავი მქონდა და ელენს ვთხოვე ჩემს მაგივრად ეყიდა და მოეტანა,მანაც შემისრულა თხოვნა. საღამოს გაოვიპრანჭე და დადიანების სახლში წავედი.სუფრა სასტუმრო ოთახში იყო გაშლილი,უხმოდ დავჯექი და თაუნას საჩუქარი მივეცი,როგორც ვვარაუდობდი ძალიან გაუხარდა. ყველანი სუფრასთან ვისხედით ლაშა რომ გაოგვეცხადა ვიღაც ქერასთან ერთად,ტვინში სისხლი ჩამექცა,ისე გავმწარდი კინაღამ იქვე მოვკვდი,სასტიკად ვიეჭვიანე,დიანამ სიხარულით მიიღო ქერა და ლაშას გვერდით დასვა პირდაპირ ჩემს წინ. იქ გაჩერება აღარ შემეძლო,ვიცოდი ეს ჩემს გასაწარებლად გააკეთა,მამას და გოგონებს დავემშვიდობე და სუფრიდან ავდექი
-ჯერ ადრეა მამიკო,ამაღამ დარჩი აქ
-ვერ დავრჩები მამა,საქმეები მაქვს-ლოყაზე ვაკოცე და კიბეებზე ჩამოვედი
ეზოში ვიყავი უკვე ლაშა რომ დამეწია
-მოიცადე-შემოატრიალა
-რა გინდა?-მწარედ გავეცი პასუხი
-სად გარბიხარ? ახლა ასე უნდა მოიქცე?
-როგორ ასე? რატომ მოათრიე ის ქერა ნაშა აქ? იცოდი რომ მეც ვიქნებოდი,სპეციალურად გააკეთე,რა გინდა? კისერზე ხო არ გეკიდები,ე უბრალოდ ლაპარაკი გთხოვე და შენ ლაჩარივით მოიქეცი
-ახლა გინდა ის რაც იმ საღამოს გინდოდა?-თვალები ეშაკურად უთამაშებდა
-გრძნობის გარეშე არა
-გიყვარვარ?
-და შენ?
-ვერც კი წაროიდგენ როგორ
გამეცინა და ზედ შევახტი,იყვარდა აბა არ მიყვარდა? ხელი დამავლო და მანქანაში ჩავსხედით
-სად მივდივართ?
-ჩემთან-თვალი ჩამიკრა