- გოგო ! ნუ დამაწყვიტე ნერვები , დაჯექი და ისე დაელოდე ! - ბათუს გვერდით მჯდომი , ელოდა როდის ჩაიტვირთებოდა , რომ გამოცდის ქულები ენახა.
- აბა შენ იყო ჩემს ადგილას ! - ტუჩები გაბუშდა და ბათუსაც მაშინვე გაეღიმა.
- ვაიმე რა სულელი მყავს ... - მიშომ ღიმილით აიკრა შვილი სხუელზე.
- აუ მა ... რომ ჩავიჭრა ? - ჰკითხა და შეშინებულმა მიჰკრა ახარხარებულ იოანეს მხარზე ხელი ...
- გაიხსნა... - ბათუმ ხმამაღლა დაუძახა მაშოს და კაბაზე დაექაჩა.
ისიც ანერვიულებულ/გახარებული დაჯდა მის გვერდით და შედეგებს თვალი გადაავლო.
- რაო ? - მხედველობა დაებინდა და ოფლით დაცვარულ ყელზე თითები ჩამოისვა.
- რაო ? - ყველა ერთად მიესია კომპიუტერის ეკრანს.
- ბრაზილიაო ? - კივილით შემოახტა იქვე ჩამომდგარ ბათუს ,რომელმაც ხელები მოხვია და სიცილით აკოცა თავზე . - 100 პროცენტიანი გრანტი , რობაქიძეში ! - დაიკივლა და უცებ უკან გაიწია . - და ბრაზილია ! - ისევ ჩაეხუტა და გახარებული ჩამოხტა მისი მუცლიდან.

^^^

- კარგით რა , წასულიყავით აქვე სადმე ... სად ბათუმის ზღვა და სად ბინძური ბრაზილია ... - ტუჩები გაბუშტა თუკამ და თავისივე სისულელეზე თვითონვე დაიწყო სიცილი სანამ ირონიული ღიმილით მომზირალი მიშო დაუწყებდა დაცინვას.
- ხო სად ბათუმის მზე და სად ბრაზილიის არა ? - მაინც ვერ მოითმინა და კარგად წაკბინა ცოლს ბათუმ.
- კარგი რა არის მართლა ეს ბრაზილია ბათუ ... - სოფო შვილს მიუბრუნდა ბოლოს.
- ვაიმე ამხელა ადამიანი აქ , რომ ვდგავარ პროპკა ვარ თუ კაცი ? - წარბები შეკრა ფარჯიანმა.
- ბათუ ... ეგ რა შუაშია დე ... - სოფომ ხელი ჩაიქნია და გიორგის მხარზე ჩამოსდო ნიკაპი.
- კაროჩე ... წადით და გაერთეთ რაა , პროსტა ფრთხილად მოსულა ? - მიშო ფეხზე წამოდგა და შვილს შუბლზე აკოცა.
- ეგრე რა მა ... - სიცილით მოეხვია მაშო მამას.
- ბათუ , ფრთხილად იქ შარი არ აიკიდო რამე ... -გიორგი შვილთან მივიდა და მხარზე ხელი დაჰკრა . - არა მამენტ მაშოზე დიდი შარი რაღა გინდა ... - ფხუკუნი ხარხარში გადაიზარდა და მამა , ძმაკაცებთან და შვილებთან ერთად სინქრონში ხარხარებდა.
- იი , ავღადავდით ? - სახე დამანჭა მაშომ.
- ენის მოძრობა შენზეა ... - გიორგიმ ჩუმად გადაუჩურჩულა შვილს და ბათუმაც ირონიული ღიმილით გადახედა მის გვერდით ჩამომდგარ მაშოს , რომელიც თუკასგან ათასნაირ რჩევა დარიგებას იღებდა.
- აუუ , წადით თორე ვეღარ გაატანთ ... - ცოლი სხეულზე აიკრა მიშომ და ასე დააშოშმინა ანერვიულებული.
- აქამდე ვერ ქენი ეგ ? - სიცილით მიჰკრა მამას მხარზე ილიამ ხელი.
- უფროსის მერე , უფროსო სუბელიანო , ენას მოგაძრობ ! - თუკა შვილს დაემუქრა და როგორც კი ქმრის დაძარღვული ხელი მუცელმა აღიქვა მაშინვე ენა ჩაუვარდა და დიაფრაგმა შეეკუმშა.
- ასე პატარა , ასე ! - ცინიკურად გაუღიმა და ყურთან ახლოს აკოცა . - როგორ მომწონს დღემდე ასე , რომ ინაბები ყველა ჩემს შეხევაზე ... - თმაზე ცხვირი გადაატარა და ვნებიანად დაუსვა თითები ყველასგან შეუმჩნევლად მუცელზე .

- სასტუმროში არ ვიქნებით ? - პატარა საკუთარ სახლს სანაპიროზე , თვალი უცებ მოავლო მაშომ.
- არა , არ მიყვარს სასტუმროები ! - მოკლედ მოუჭრა და ტაქსისტს ანიშნა აქ გააჩერეო.
ბარგი ბათუს მოჰქონდა , წინ კი გარემოს სილამაზით განცვიფრებული მაშო მიდიოდა.
- აუ შოკში ვარ, კი არ მჯერა ? - სიცილით დატრიალდა ხელებგაშლილი და სიცხსგან შეწუხებული ჩამოდგა თეთრ კართან. - ეს სახლი შენია ? ...

- არა , გიო და სოფო იყვნენ აქ თაფლობის თვეში , ორჯერ ჩამოვედი აქ ... სულ ამ სახლში ვისვენებდი , მაგიტომ გადავწყვიტე აქ ჩამომეყვანე ...
- სოფოს ეს არასდროს უთქვამს ... - გაკვირვებულმა გაშალა ხელები და სახლში შესულმა სიგრილეში ამოყო თავი.
- დღეს გავიდეთ პლეაჟზე თუ ხვალ ? - ჰკითხა და ოდნავ შებინდებულ ამინდს ფანჯრიდან მოავლო მზერა.
- არა , დღეს ვიყოთ თან უკვე მოსაღამოვდა , ჯობს სახლი მოვაწესრიგოთ არა ? - ჰკითხა და თეთრი გადასაფარებელი ნელი მოძრაობით მოაშორა დიდ ტახტს.
- ხო ... თორემ ვერ ვიტან არეულობას . -დაეთანხმა და სამზარეულოსკენ წავიდა.
- პროდუქტები არის ? - გაკვირვებულმა მიჰყვა ბათუს უკან.
- არა , საიდან უნდა იყოს , წავალ მე ვიყიდი აქვეა მაღაზია და შენ ამას მიხედე ... - ჩემოდნებზე მიანიშნა და მანაც თავი დაუქნია.
როგორც კი გასული დაიგულა მიმავალს თვალი გააყოლა და მისკენ გამოხედულს ლამაზად გაუღიმა.
- ღერთო , როგორ მიყვარს ... - მერე რა , რომ ხედავდა ... მას ხომ მისი ხმა არ ესმოდა .
ბათუ ერთ ადგილზე შედგა და ოდნავ გაუღიმა.
გაკვირვებულმა დაიხედა ტანზე და ტუჩებზე თითები ჩამოიტარა.
- არა , ნამდვილად მიყვარს ... - დაზუსტებით ჩაილაპარაკა და ხელით ანიშნა წინ წადიო.
მამაკაცი წამით ისევ ადგილზე შედგა , ბოლოს კი გზას სიცილით და თავის ქნევით გაუყვა.

მტვრიანი ნაჭერი იქვე მიაგდო და გაოფლილი ჩამოჯდა სავარძლის კიდეზე.
- დაიღალე ? - დასიცხული შემოვიდა ოთახში და პარკები იქვე მიაწყო. - ძალიან ცხელა ... - მაიკა ხელის სწრაფი მოძრაობით გადაიძრო და მტვრიან ტილოსთან მიაგდო.

- კი დავიღალე ... - მისკენ მიიხედა და თვალი გაუშტერდა.
- მთელი სახლი დაალაგე ? - გაკვრივებულმა შეხედა და მის სახეზე სიცილი დაიწყი.
- რა გაცინებს ? - გაკვირვებულმა მოაშორა მის ნავარჯიშებ სხეულს თვალი და წარბი მაღლა აზიდა.
- რას უყურებდი ? - ჰკითხა ეშმაკური ხმით და მის წინ ჩამოჯდა.
- რას ვუყურებდი ? - თავი გაისულელა და გულუბრყვილოდ ააფახულა წამწამები.
- ხო რას უყურებდი ? - მაინც არ მოეშვა ბოლომდე ფარჯიანი.
- მშია ... - ფეხზე წამოდგომა დააპირა მაგრამ მაჯაში წავლებული თითებით დაექაჩა თავისკენ ბათუ და წინ , ფეხებსსშორის მოიქცია დაბნეული ერთ ადგილზე აწურული მაშო ,რომელიც მისი სიახლვისგან საცა იყო დაიწვებოდა.
- მოდი ჩემთან ... - წელზე მოხვია ხელები და დაბნეულს ქვემოდან ააჩერდა თვალებში.
- რა გინდა ... - ჩუმად ამოთქვა და მუცელში ნაგრძნობი მიმდინარე "ავოლუცია"დააიგნორა შეძლებისდაგვარად.
- რა მინდა ? - ჰკითხა და ღიმილით დაიჯინა ფეხზე.
- ხო რა გინდა ... - ვერაფერს იაზრებდა , სიტყვებს ჰაერზე ისროდა და თითებს მის შიშველ მხრებზე გაუაზრებლად , გონზე ვერ მოსული ათამაშებდა.
- მაგ თითებს თუ არ გააჩერებ , გაჩვენებ რაც მინდა , მაგრამ ჯერ ადრეა ... - ცხვირზე აკოცა და ოდნავ წამოაყენა ფეხზე . - დატრიალდი , მე ჩემოდნებს ამოვალაგებ ...
- არა ! - უცებ მოფხიზლდა და თავის ორ ჩემოდანს ხელი დაავლო.
- რაო მაშკა ? - მისგან წარმოთქმული მისი სახელი და თანაც ასეთი ფორმით საშინლად სიამოვნებდა.
- იმის თქმა მინდოდა , რომ ჩემს ჩემოდნებს მე თვითონ ამოავალგებ , არ არის საჭირო არ შეწუხდეთქო ... - განუმარტა ხელების ქნევით .
- არა რა შეწუხებაა ... - ჯიუტატ განაგრძობდა მის ნერვებზე თამაშს ბათუ.
- ბათუ ! - თვალები უბრიალა და ჩემოდნები დერეფანში გააგორიალა.
- რა ? - ჰკითხა და უკან აედევნა თავის ჩემოდნებით .
- ჩემი ოთახი საითაა ? - ჰკითხა და კედელთან ჩამოდგა . - ოღონდ ახლა არ მითხრა , ერთი ოთახიაო და რა გინდა ! - ამოთქვა დაღლილმა და სიცილით ჩამოდო უკანალი ერთ-ერთ მაღალ ჩემოდანზე.
- წყვილისთვისაა ეს სახლი და ორ ოთახს , რომელი ჭკუათმყოფელი გააკეთებდა ? - ჰკითხა და ღიმილით მიანიშნა მხოლოდ ორ კარზე . - ეს სააბაზანოა , ეს კიდევ საძინებელი ოთახი ... - შუბლზე აკოცა და გაოგნებულს წელზე მიჰკრა ხელი .
- იმედია ხუმრობ ... - მისკენ მიბრუნდა და კარი გამოაღო.
- არა , არ ვხუმრობ ... - მხრები აიჩეჩა და საწოლზე წამოჩჯდა . - კომფორტული მაგრამ ცოტა პატარა საწოლია ... - სიგანეში გადაზომა დამიხვდა , რომ ისედაც ამ წვაში მასთან ერთად ვერ დაწვებოდა.
- დედა მინდა ... - ამოთქვა ლუღლუღით და მოწყვეტით ჩაეშვა სავარძელში.

- ცოტა გაიწიე ... - პიჟამას მოკლე შორტის და თხელი მაიკის ამარა დაადგა თავზე და როგორც კი მიხვდა , რომ ბალიშს ასე მისკენ გადაწეული ვერ გაასწორებდა " რაღაცეების სააშკარაოზე გამოტანის გამო" , წელში გასწორდა.
- სადღა გავიწიო ? -ჰკითხა სიცილით და საბანი ასწია.
- ვაიმე დედიკო ... - თვალებზე ხელი აიფარა და ტრუსის ამარა მწოლიარეს მზერა მოაშორა.
წამში ყველაფერი მოიცვა ფარჯიანის ხმამაღალმა სიცილმა.
- პირველ ღამესაც დედიკოს იყვირებ აა-ს მაგივრად ? - სიცილით ჰკითხა და ბალიშზე დააბრუნა თავი.
- ეგ შენ იკითხე თორე მე რა ... -თავისთვის ჩაიფრუტუნა და თავისავე ნათქვამზე კისკისი წასკდა.
- რაო ? - თავი წამოყო ფარჯიანმა.
- არაფერი , ძილის დროათქო ... - ღიმილით მოავლო ჩაბნელებულ გარემოს თვალი და სანათი აანთო საწოლის გვერდით . - ვითამაშოთ რა ...
- რა ვითამაშოთ მეძინება ... - მისკენ გადაბრუნდა და ლოყაზე თითები ჩამოუსვა.
- მაშინ ვილაპარაკოთ ... - სანათი ჩააქრო და ისიც მისკენ გადაბრუნდა.
- რაზე ? - ჰკითხა და თმა ყურსუკან გადაუწია.
- ვგიჯდები თმაზე , რომ მეფერები ... - მთქნარებით ჩაილაპარაკა და სველ , ახლად დაბანილ თმაზე მოცურავე თითებს თავისი შეაგება.
- გეძინება შენ ... - ღიმილით ჩაილაპარაკა და ნახევრად მძინარეს ცხვირზე აკოცა. - კიდევ რაზე გიჟდები ? - ჰკითხა მოდუნებულს და ამჯერად თითები მის კისერში ათამაშა.
- კიდევ შენზე ... - ჩაიფრუტუნა და მშვიდი სუნთქვა ამოშვა ...

- ჩაგეძინა პატარა ? - ჰკითხა და მის ლოყას თავისი დაადო. - მე შენზე ... - ჩურჩულით გადაულაპარაკა და ყურზე ოდნავ აკოცა.
ძილში წასულსაც კი დააყარა ეკლებმა სხეულზე , ეკლები კი შეყვარებული კაცის თვალსა და გონებას არასდროს გამორჩენია ...
არც ბათუ ყოფილა გამონაკლისი...
ბართლომესაც შეუყვარდა ... ისე როგორც ჯერ არავის , არასდროს ... არავინ ყვარებია ...
^^^
დილით თვალები , რომ გაახილა ბალიშზე სამი ფოთოლი დახვდა.
თითოზე ვარდის თითო ფურცელი იდო , გვერდით კი საწოლზე მიბმული ფურცელი ეკიდა.
" სავარჯიშოდ წავედი ... დილამშვიდობისა ლამაზო , ხო მართლა ... მეც ვგიჟდები შენზე "
აწითლებულმა და უზმომოდ გაბედნიერებულმა დაუსვა და თითები ფოთლებსა და ვარდესბს ნაზად ...
იქვე ჩემოდანში ჩატოვებულ დღიურს ხელი დაავლო და მეცხრე გვერდზე გადაშალა.
---------------
გვერდი 9 ...
ბრაზილია !
საათი 09:39 ...
ამინდი - მზიანი ...
საჩუქარი - პირველი ...
საჩუქარი - მეორე ...
ხო ეს მეცხრე გვერდია , ჩემი სიყვარულის მეცხრე და ბედნიერების პირველი დღე ...
არა ვიტყუები , პირველი გვერდი მაინც სულ სხვა იყო ...
მაშინ ხომ პირველად დაგინახე ... მაშინ ხომ ყველაზე ემოციური ვიყავი ?
ალბათ მაშინ შემიყვარდი სიგიჟემდე ...
არა ახლაც ვიტყუები , მგონი ... თუმცა ეს მგონი ზემდეტია , არა ! დანამდვილებით ვიცი , რომ ყოველთვის მიყვარდი !
ყოველთვის ? , ყოველ წამს ? , ყოველ წუთს ? ...
არის კი გასული წამი , წუთი , საათი , დღე , კვირა , თვე ... შენი გაცნობის დღიდან მოყოლებული , რაც შენზე არ მიფიქრია ?
გაინტერესებს პასუხი ? , ალბათ არა ...
გაგეცინება და ძირითადად იმაზე ვფიქრობ , რომ შენზე არ უნდა ვიფიქრო...
ვიცი ამას , რომ კითხულობდე გაგეცინებოდა , იმ ღიმილით გაგეღიმებოდა მე , რომ ბოლოს მიღებს და ჩემს სულში დაძრომიალებს ...
რეალურად არც წამი გასულა , არც წუთი და დროის ამსახველი არც ერთი "სიტყვა" , რაც შენზე არ მიფიქრია...
თუმცა როგორ შეიძლება შენზე არ ვიფიქრო ? , შენ ხომ ჩემს გულში ყველაზე დიდი ადგილი გიკავია ? ...
შეიძლება გადამეტებულად და შეუძლებლად მოგეჩვენოს თუმცა ვიცი , ვგრძნობ რომ ეს შენს შემთხვევაშიც ასეა ...
ახლა უკვე ისიც ვიცი , რომ შენც გიჟდები ჩემზე ...
ვიცი წინასწარი დასკვნებისგან თავი , რომ უნდა შევიკავო თუმცა ... შენი თვალები ამის უფლებას არ მაძლევს !
ის ხომ ყველაფერზე მეტყველებს ? , ის ხომ არ იტყუება ? , მომატყუე სიტყვით მომატყუე , გრძნობითაც მომატყუებ , მოქმედებითაც , ხასიათიდაც , მაგრამ ... ვერ მომატყებ , თალებით , გულით , სუნთქვით , პულსაციით ვერ მომატყუებ !
მე ხომ ვიცი რას ნიშნავს ვიყო შენთან ასე ახლოს და გული სააქაოს აღარ მქონდეს?
მე ხომ ვიცი რას ნიშნავს ეგ გამოხედვა ? , რას ნიშნავს შენს თვალებში ანთებული კაშკაშა სხივი ? , მეც ხომ შენნაირად ვარ ? , მეც ხომ ვიცი ეს ყველაფერი ? ...

მე ხომ ვიცი , რომ მიყვარხარ ?
მე ხომ მინდა შენც გიყვარდე ? ...
ალაბთ ასეცაა ...
ხო ნამდვილად ასეა , მე შენ მიყვარხარ !
ეს კი ყველაფერზე მეტია !

ფოთლები და ვარდები იქვე ჩააფინა და პასტაც შიგნითვე ჩააგდო .
დღიური დახურა და ისევ ჩემოდანში დააბრუნა.
ბედნიერმა გადაინაცვლა გარდერობთან და იქიდან მოკლე , თეთრი გამჭირვალე ფრიალა სარაფანი გადმოიღო.
ფორთოხლისფერი უბრეტელო და მთლიანი საცურაო კოსტიუმი მოირგო ტანზე , რომელსაც მუცელზე ჭრილები ჰქონდა და ქვედა ბიკინს მხოლოდ ვიწროზოლით უკავშირდებოდა.
თმა ლამაზად აიწია და კოსა დაიდო.
სარაფანი გადაიცვა , საჭირო ნივთები ჩანთაში ჩაყარა და საზაფხულო შლოპანცებში თითები გაუყარა.
ყელსაბამი ანგელოზის გამოსახულებით ტუმბოზე დადო და ფურცელი და კალამი მოიმარჯვა.
" წინ , პლეაჟზე ვიქნები ... საჩუქრისთვის მადლობა "სიყვარულო" "
ფურცელი იქვე მიდო და ჩანთას ხელი მოჰკიდა.
ის ის იყო კარში უნდა გამოსულიყო , ოთახში გაოფლიანებული ბათუ , რომ შემოვიდა.
მაიკა გადაიძრო და ღიმილით მიუახლოვდა იქვე ჩამომდგარ , ერთ ადგილზე აწურულ მაშოს.
გოგონამ თვალების ფახულით ახედა მასზე მაღალ სხეულს და შუბლზე გახურებული ტუჩების შეგრძნების თანავე ცხელმა ტალღამ დაუარა მთელ სხეულში.
თითქოს აღელვებული ზღვა იყო და თითოეული ტალღის ზედ გადავლას , თვითონ მთელი გრძნობით გრძნობდა.
ტუჩები აუთრთოლდა და როგორც კი იგრძნო საყვარელი სხეულის განზე გადგომა თავი უკან მიაბრუნა.
ბათუ ტუმბოსთან იყო ჩამომდგარი და წერილს ეშმაკური ღიმილით დაჰყურებდა.
წერილზე დადებულ კულონს , რომ ჰკიდა მზერა ... თვალები გაუშტერდა.
ხელებში მოიქცია და თითები ზედ ფრთხილად გადაუსვა.
ისევ მაშოსკენ წავიდა და რამდენიმე წამში მის ზურგსუკან ჩამოდგა.
- როგორ მახსოვს ... სულ პატარას გაგიკეთე ეს ყელსაბამი ... - თითებით ნელა შეეხო კისერზე და თმა გვერდით გადაუწია ... მისი შიგნეულობა რაღაცას ხარობდა , თითქოს რაღაც მძიმე ეკიდა სხეულზე და თანდათან ყველაფერი ეხსნებოდა. მასთან დაძაბულობასაც და მოდუნებასაც ერთდროულად კონტრასტში განიცდიდა ... ამიტომაც გრძნობდა ყველა გრძნობას ერთად ... ნუ თუ ეს არის სიყვარული ? , იგრძნო როგორ იწყება გაზაფხული შენს მუცელში ? ... ალბათ ამიტომაცაა უნიკალური , გაზაფხული ხომ ყოველთვის სითბოსთან და აყვავებასთან ასოცირდება ? ...
- რა ? - მისკენ სუსტი მოძრაობით მიბრუნდა და მის ხელებში მოქცეულ იმ კულონს დახედა , რომელიც ამდენი წელი თითქმის მოუხსნელად ამშვენებდა მის კისერსა და შინაგან სამყაროს. - გაიმეორე ... - ჩაიხრილა და აწყლიანებული თვალებით ახედა მასზე მაღალ სხეულს ...
- ახლაც მახსოვს , როგორი სიფრთხილით გიკეთებდი ამ კულონს ... - ლოყებზე თითები დაუსვა და თმა ისევ ისე გადაუწია ყურუკან , როგორც ამას ადრე აკეთებდა . - ახლაც მახსოვს როგორი გაკვირვებული დაჰყურებდი და ხელით მთელე საათი ებღაუჭებოდი ... მოსვენებას არ აძლევდი და ათასჯერ მახსნევინებდი , რომ ასე გაწყდებოდა ... - ამ დროს ჩაეღიმა და ტუჩები გაისველა. - წავალ წყალს გადავივლებ ... - პირსახოცი მოიგდო მხარზე და სააბაზანოსკენ წავიდა.
- ბათუ ! - სუსტი ხმით გასძახა და ლოგინთან ჩაიკეცა . - რატომ არ მახსოვხარ ? - ჰკითხა და თავი მუხლებს დაადო .
- პატარა იყავი ... - მისკენ დაიხარა და თავი ააწევინა ნიკაპქვეშ ამოდებული საჩვენებელი თითით.
- შენ ... შენ ხომ გახსოვარ ? - დამაიმედებლად ახედა.
- კი ... მე მახსოვხარ ! - თავი დაუქნია და შუბლზე აკოცა.
- ხომ არ გწყინს , რომ არ მახსოვხარ ? - თვალები მოჭუტა და ხელები მის მხრებზე შემოაწყო , დამნაშავე ბავშვივით .
- რა სულელი მყავხარ ! - სიცილით ჩაილაპარაკა და მაგრად ჩაიკრა გულში.
- ჰმ ... - მკერდზე ჰკრა ტუჩებაბზუებულმა თითები. - დროზე მოემზადე ,რომ გავიდეთ ! წყალში მინდა ! - ფეხზე წამოდგა და ჩანთა ხელში აიღო.
- ეგრე აპირებ წამოსვლას ? - მზერა აატარა და წარბები შეკრა.
- ხო რამე პრობლემა გაქვს ? - წარბი აწია ჰაერში გაკვირვებულმა.
- არაფერი ... - მხრები აიჩეჩა და აბაზანისკენ წავიდა ... - " საჩქრისთვის მადლობა სიყავრულო " - სიცილით გამოაჯავრა მისი დაწერილი სიტყვები და სწრაფად მიიხურა კარი.
- გავიგე ! - კარზე მუშტი მიჰკრა და გაბუტული მიეყრნო კარადას , შემდეგ კი ბაგეები ღიმილიგან გაეპო.
- იმისთვის ვთქვი , რომ გაგეგო ! - გამოჰყვირა და წყალი მოუშვა.
- მიდი რა ! - ხელი ისევ მიჰკრა და სიცილით დაემხო გასწორებულ საწოლზე . - ბედნიერია !

- აქ დადე ... - შეზლონგზე მიუთითა და ტუჩი აიბზუა ...- არა აი აქ ! - უფრო მზიანი ადგილისკენ გაიშვირა ხელი და ბათუმაც ხმადაბლა ამოიოხრა.
- ასეთი პრეტენზიანი არ ჩანდი ... - სიცილით აღნიშნა და გაშტერებულმა აატარა თვალები სარაფანის გახდით დაკავებულ გოგონას.
- არც ასეთი ზეგზოლოგიური არა ? - მის წინ დატრიალდა და წარბშეკრულს კისერზე შემოხვია ხელები . - ვხუმრობ შტერო ! - თავზე მიუკაკუნა თითები და ჩაფიქრებულმა ამოთქვა რამდენიმე სიტყვა . - ნეტავ შიგნით რა არის ? - თმაზე ხელები გადაისვა და ზღვისკენ წავიდა.
- აბა თუ გამოიცნობ ! - უკან აეკიდა და მხარზე გაიდო სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით .
- გევედრები ოღონდ არ ჩამაგდო და რასაც გინდა იმას შეგისრულებ ძმას გეფიცები ! - მხრებში ჩაავლო ხელები და მაგრად მოეჭიდა.
- რატომ ? - სიცილით ჰკითხა და ღრმად შევიდა.
- ვაიმე მეშინია ! - ფეხები ააფართხალა და იგრძნო როგორ გაუგრილდა მთელი სხეული.
- რისი , ცურვა არ იცი ? - უკნიდან გახედა და სიცილი დაიწყო.
- ცურვა ვიცი , მაგრამ ჯერ მიუჩვეველი ვარ წყალს ... - ნელი მოძრაობით გაასწორა მის წინ მაშო და როგორც კი წყალში ღრმად დაიგულა თავი უმცროსმა სუბელიანიმა , ფეხები მუცელზე შემოაწყო მამაკაცს , ხელები კი მაგრად მოჰხვია კისერზე.
- ასე თუ გინდოდა ჩემთან ახლოს ყოფნა , მანამდე გაგიდებდი მხარზე ! - სიცილით გამოაჯავრა და თავი უკან გადასწია , რომ მისი სახე დაენახა.
- სიამოვნებით შემოგილაწუნებდი მაგ სიმპატიურ სახეში ... - კბილებში გამოსცრა და გარემო თვალების ცეცებით მოათვალიერა.
- ხო ... სამწუხაროდ ხელს ვერ მიშვებ და ჩემი სიმპატიური სახეც მაგ მხრივ დაცულია ! - ცხვირზე აკოცა და თმა გაუსწორა.
- ხელი მომკიდე ! - შეჰკივლა და უფრო მაგრად შემოხვია ფეხები წელზე და მაღლა აცოცდა.
- კარგი ... - მხრები აიჩეჩა და ხელები უკანალზე მაგრად მოუჭირა.
- ეგ მხრები გააჩერე და ხელები მოაშორე ჩემს უკანალს ! - ნეწყვი ძლივს გადააგორა და თვალები დაქაჩა.
- აბა ხელები მომკიდეო ? - წარბები შეკრა ფარჯიანმა.
- უკანალზე მომკიდეთქო ეგ გითხარი ? - გაბრაზებულმა დაუყვავა და ხელები მხრებზე მოუჭირა.
- არც ის გითქვამს სადმე მომკიდე სხვაგანო , თუ გინდა სხვა პერსპექტივაც მაქვს ... - მკერდზე ჩააცოცა მზერა და სახეზე აწითლებულს გაუცინა.
- არა იყოს ! - შეჰკივლა და გაოგნებული ამოძრავდა მის ხელებში ... - ასეთი თავხედიც არ ჩანდი ... - მისივე ნათქვამი , ახლა უკვე მის საპირისპიროს შეაბრუნდა და წარბები შეუკრა.
- და არც ასეთი სიმპატიური არა ? - ირონიულად გაუღიმა და ხელები თეძოებზე ააცოცა.
- თავხედი ... - ჩაიფრუტუნა და გაბუშტულ ტუჩებზე მალევე იგრძნო რაღაც უხეში .
ეს უხეში კი არც ფარჯიანის ტუჩები არ ყოფილა და არც მისი სხვა რაიმე საოცნებო რამე.
არც მეტი არც ნაკლები წყალმცენარე ეხებოდა მის ბაგეებს.
სახის მანჭვით ფიქრობდა ... " ამის ტუჩების გემოზე ადრე , ბრაზილიის წყლის წყალმცენარეს გავუსინჯე გემოო" ...
ფარჯიანი კი ფიქრებშიც კი ხარხარებდა ,წყალმცენარეზე მაქვს საეჭვიანოო.
მართალია ... ეს ორი ერთმანეთზე გაუქნელი ურჯულოა!


^^^


- გამიგია სასწორი ბიჭები ძალიან დამთმობები და კეთილები არიანო ... - შეპარვით გადახედა და ღიმილი გაეპარა ბაგეებში .
როგორც კი სანაპიროზე ავიდა და შეზლონგზე გაწვა , გვერდით მიუწვა ბათუ და მობილური მიაწოდა , რომელიც ორი საათის განმავლობაში საშინლად წვალობდა .
ბარბარე ესაუბრებოდა, უყვებოდა ილიაზე რომელიც ტიპიური სასწორი აღმოჩნდა მასთან მიმართებაში .
მაშო კი ცდილობდა , რომ გაბრაზებული დაქალი როგორღაც მოელბო.
- არ დაუჯერო , პუტინიც სასწორია ! - მოესმა ბათუს სიტყვები და ისეთ ხმაზე გადაიკისკისა მთელი პლეაჟი მას უყურებდა.



____

ძალიან ,ძალიან დიდი მადლობა !
იმედია ეს თავიც მოგეწონებათ ... შემდეგ თავში ისეთი რაღაცეები გელით ... მმმ !