პირადი მცველი 9
ფანჯრიდან შემოსულმა მზის მოთამაშე სხივებმა გოგონას მშვენიერ სახეზე ურცხვად დაიწყეს გაბატონება.სინათლისაგან შეწუხებული რამდენჯერმე შეიშმუშნა ,მაგრამ ტკბილი ძილის ბურანიდან თავი ვერ დააღწია. ცოტა ხნის შემდეგ ოთახის კარებზე კაკუნი გაისმა. -ქალბატონო თინა ,შეიძლება შემოვიდეე? უცნობი ქალის ხმამ გოგონას ყურამდე მიაღწია ,თვალები ნელა გაახილა,მოიფშვნიტა და ჯერ კიდევ გამოუფხიზლებელი ხმით სუსტად დაიძახა. -შემოდით!-კარები გაიღო და შემოვიდა საშუალო სიმაღლის ხანში შესული ქალი სანდო ღიმილით. -მაპატიეთ თუ გაგაღვიძეთ...მე ლელა ვარ თქვენი დამხმარე,ბატონმა დემეტრემ დამავალა ,რომ ქვემოთ ჩამოხვიდეთ და ერთად ისაუზმოთ... თინამ დაბინდული მზერით შეათვალიერა ქალი და საწოლის საზურგეს ნელა მიეყრდნო. -ლელა დეიდა შეიძლება ასე მოგმართოთ?-იკითხა მთქნარებით. -როგორც თქვენ მოისურვებთ..-ქალს თაფლისფერი თვალები აუციმციმდა. -ხომ არ იცით, რომელი საათიაა? -ქალბატონო ,7 ის რაღაც წუთებია.-თინას გაუკვირდა. -კი მაგრამ დემეტრე ასე ადრე იღვიძებსს? -არა მთლად ასე ადრე არა,ალბათ დილიდანვე რაღაც საქმეები აქვს.-ჰაჰჰ,რათქმაუნდა ჩემი გამწარება...გაბრაზებით ჩაეცინა.ფიქრებიდან მალევე გამოერკვა და განაგრძო. -თინა დამიძახე და არავითარი თქვენობითი ფორმა,ასე სჯობს..ხოლო ბატონს გადაეცი,რომ მასთან საუზმეს არ ვაპირებ...რაც უნდა ის უქნია...უთხარი,რომ კვლავ მეძინება... -კარგით..კარგი გადავცემ ..შვილო,სხვა ხომ არაფერი გინდა? -მადლობა, მეტი არაფერი.-ქალმა ოთახის კარები ფრთხილათ მოიხურა და კარს იქით გაუჩინარდა. მაგ ვაჟბატონმა ასე ადრე ,რომ არ გამაღვძოს არ შეიძლებაა?!სიამოვნებს ალბათ ჩემი გამწარება,ნეტა შემეძლოს მივაღრჩო და ნაწილ -ნაწილ ავკუწოო...-ფიქრონდა და ნელ-ნელა კვლავ ძილმა შეიბყრო. **************************************************************************************************************************************** -რაო ლელა არ დგებაა? - შვილო, დემე, ცოდოა გოგო ,ასე ადრე ,რომ აღვიძებ ,თან... -ცოდო მაშინ იქნება ჩემი ხერხებით ,რომ გავაღვიძო..საუზმეზე როდის ჩამოვაა? -არ ვიცი,მითხრა ,რომ არ სურს შენთან ერთად საუძმობა...შვილო ,ნუ ღელავ, მერე მე ავუტან .. -ჰმმ...-დემე რაღაცაზე ჩაფიქრდა და ხელი წვერზე მოისვა. სანაბში კვლავ გაეხვა და თვალები მინაბა.სიჩუმე კარების მოჯახუნებამ დაარღვია,თავიდან ვერ გაარჩია ვინ იყო ,შემდეგ ნაცნობი ბარიტონის გაგებისას არასასიამოვნოდ გააჟრჟოლა. -აუუუ,რა ცუდია დილა უკვე საშინლად დაიწყო!-აბუზრუნდა და უკმაყოფილოდ ოდნავ შეიშმუშნა. -გოგო !აღარ ადგებიი?!ესეიგი გეძინება და ჩემთან ერთად საუზმეს არ კადრულობ..დაიცადე მე შენ რას გიზამ..-საბანი გადახადა და მალევე ზურგზე გადაიკიდა. -სულ გააფრინე იდიოტოო?!დამსვი !-გოგონა მუჩტებს არ იშურებდა და ფართხალებდა. -არ გაჩერდებიი?!ნუ ფართხალებ თორემ გამივარდები!-მკაცრად გააფრთხილა გოგონა ,სააბაზანოში შეიყვანა და შხაპს ქვემოთ ძალით დააყენა. -რაა ... ას აკეთებბბ ?დალაგებული არ ხარ!-პიჟამოების ამარა დააყენა საშხაფეში და მთლიანად დაასველა,ნახევრად გამწირვალე თეთრი პერანგი მთლიანად მიკრობოდა სექსუალურ ტანზე,საიდანაც სავსე მკერდის კერტები მაცდურად იმზირებოდნენ. -აი,ხომ გამოფხიზლდი,არამგონია ახლაც გეძინებოდეს!შენს გამო ზურგი მტკივა,ერთხელაც იქნებ მაგ კლანჭებს ძირში დაგაჭრი...-მიუახლოვდა და ჩაცმული თვითონაც შეუერთდა. -ისე მაგ პიჟამაში საშინლად სექსუალური ხარ..-ყურთან ვნებიანი ხმით ჩასჩურჩულა და ქალის დიდრონ ბაგეებს დაეწაფა,გოგონა შეცბა,აფართხალდა,ხელები მამაკაცის დაკუნთულ მკერდზე მიაბჯინა და მთელი ძალით ცდილობდა დაკუნთული მკლავებიდან დაღწევას,დემეტრემ მარჯვენა ხელი თეძოდან ბარძაზე ჩაასრიალა და საჯდომზე მაგრად მოუჭირა,თიანას ტკივილისაგან ჩუმი კვნესა აღმოხდა,კაცი საყვარელი ქალის ბაგეების დაგემოვნებას კი არ წყვეტდა, აკანკალდა გოგონას თვალებიდან წამოსული ცრემლები წყლის ფონზე გაუფერულდა,მან ტირანის ქვედა ტუჩზე ძლიერად ჩაასო კბილები,კაცს ტკივილისაგან ჩუმი ღრიალი აღმოხდა,ბაგედან სისხლი წასკდა და წყლის წვეთებს შეუერთდა. -შენ სულ გააფრინე,ბედავ და კიდე მეკარებიი?!ამაზრზენი ხარ !უკვე გული მერევა...-ქალი გაჰკიოდა ,მუჩტებს მკერდზე უშენდა და საუბარს არ წყვეტდა.დემტრემ ორივე მკლავი დაუჭირა . -ხოო,გავაფრინე და ეს სულ შენი ბრალია ...შენი!-საზარლად დაიღრიალა,მის მკლავებზე კი ძარღვებმა სკდომა დაიწყეს.-ჯანდაბა!ამის დედა შე******ი!-სააბაზანოდან გიჟივით გავარდა,ოთახში გამაყრუებელი გინება და ლაწანი დიდხანს ისმოდა. *************************************************************************************************************************************** სველი პენუარი გადავიძვრე და ნება მივეცი თბილ წყლის წვეთებს ჩემს შიშველ სხეულზე ეთარეშათ.გულიდან ამოსულმა დარდმა ცრემლების სახით იჩინა და უსუსურობის შეგრძნებამ კიდევ ერთხელ გამიმძაფრდა ტკივილი. ოთახში შესულს საშინელი აურზაური დამხვდა.ყველაფერი დალეწილი და დამსხვრეული იყო. უკმაყოფილოდ მალე გავემზადე და სასაუზმოთ ქვემოთ ჩავედი.მისაღებში შესულმა დავინახე დემეტრე ყავას მსვიდად მიირთმევდა და კომპიუტერში რაღაცას აკეთებდა.საინტერესოა,რატომ არ წაბრძანდა ვაჟბატონი სამსახურში.ერთხელ შემომხედა და ვითომც არაფერი განაგრძო თავისი საქმის კეთება.თითქოს მას ჰქონდეს მიზეზი ჩემზე იყოს გაბრაზებული.საზიზღარი...არც მე მითქვამს არაფერი და სამზარეულოსკენ გავეშურე.იქ მოფუსფუსე ლეილა დამხვდა. -შვილო,რა გაგიმზადოო?ახლა კარგად უნდა იკვებო და თავს უნდა გაუფრთხილდე. -ხო მართლა დემეტრემ ოთახი ლამისაა დალეწა და იწნებ მმოგვიანებიტ მიალაგოთ.-ამაზე ქალს გაუკვირდა და შეკრთა კიდეს.-და ლეილა დეიდა, მარტო ფორთოხლის წვენი მინდა ,ისე რამე მსუბუქ სალათსაც შევჭამ. -ახლავე გაგიმზადებ ჩემო ლამაზო... ჭიქიდან რამდენიმე ყლუპი წვენი მოვსვი ,სალათის გასინჯვისას კი გულის რევის შეგრძნება დამეუფლა.მაშინვე ახლომდებარე სააბაზანოსკენ გავიქეცი. **************************************************************************************************************************************** არა რა ნამდვილი იდიოტი ვარ !იმის მაგივრად,რომ გამოვასწორო სიტუაცია პირიქით გავამძაფრე.არ უნდა შევხებოდი ისევ....არა..მაგრამ ჩემს თავს კონტროლს ვერ ვუწევ,ასე როგორ გავტყდიი და დავეციი?! არ მინდოდა სამსახურში წასვლა,თანაც დღეს სანდროსთან წასვლა გადავწყვიტე.ველოდებოდი საყვარელ ქალს როდის ჩამოვიდოდა.მალე კიბეებებზე მისი მშვენიერი სილუეტი გამოჩნდა,არაფრის მთქმელი სახით შემომხედა და გული დამეწვა.ამის დანახვისას სწრაფად ავარიდე მზერა.ვხედავდი როგორ ნელა და აუღელვებლად მიიწევდა სამზარეულოსკენ.შავი ელასტიკი ეცვა და უბრალო მაიკა,მაგრამ ისე მადისამღვძვრელი იყო,რომ გამაჟრჟოლა.ლამის ცხელი ყავა ზედ გადავისხი და ერთი კარგადაც შევიკურთხე, რამდენიმე წუთის მერე გიჟივით სააბაზანოსკენ გავარდა.რაა აღარ ვიფიქრე,სახეზე გადავფითრდი და უკან გავყევი.სააბაზანოს კარებზე ხმამაღლა დავაკაკუნე. -კარგად ვარ ...-მისი წკრიალა ხმის გაგებამ შვება მომგვარა. ლეილასთან მივედი და ვკითხე თუ რა სჭირდა. -არაფერია შვილო,ასე ორსულობის პერიოდში იცის,ალბათ მძიმე ტოქსიკოზი აქვს,ნუ ღელავ ძვირფასო,ვხედავ როგორ გიყვარს და როგორი ტკბილი თვალებით უყურებ მას ,არ ვიცი რა გაუგებრობაა თქვენს შორის ,მაგრამ აუცილებლად მოგვარდება.-ვეღარ გავუძელი და ჩავეხუტე. -მიყვარს, მთელი გულით მიყვარს,ვეწინააღმდეგები ამ გრძნობას ,მაგრამ არ გამომდის,მას კი ვძულვარ,ვეზიზღებიი...ჩვენს შორის არასოდეს არაფერი იქნება ნორმალურად.. *********************************************************************************************************************************** მოიცა ,მოიცა ამ იდიოტს ვუყვარვარრ?!რა სპექტაკლს დგამს?!ეს ხომ შეუძლებელია!თანაც არამგონია ასე მცირე დროში შევყვარებოდი .ალბად, ლეილასთან ეს იმიტომ თქვა ,რომ ქალმა ეჭვი არაფერში შეიტანოს...ანდა არ ვიცი სხვა რა მიზეზით...ჰმ! ოთახში დავბრუნდი,ტელეფონზე უამრავი ნარეკი და ესემესი დამხვდა,ჩემს დამხმარეს ანას დავურეკე და სამსახურის ამბები გავიგე.... სახლში ყოფნა უკვე გაუსაძლისი გახდა,მაგრამ იმ საძაგელმა ასე გამომკეტა ,იქნებ რამენაირად დავითანხმო ბატონი ტირანიი.მიღარებში გავედი და ლეილამ შემატყობინა,რომ დემეტრემ დააბარა,რომ მის ძმაკაცთან მივდიოდით.დიდად არ მეხამუსა,მაგრამ ცოტახნით აქაურობას თუ გავერიდები კარგი იქნება.ჯინსის მაღალწელიანი შარვალი ჩავიცვი და უბრალო ზედა ,თმები კი გავიშალე. მალე ბატონი დემეტრეს მანქანაში წინ ვიჯექი და იდიოტურ სიმღერებს ვუსმენდი.ნუ გემოვნება კი კარგი აქვს,მაგრამ მე ხომ უნდა დავიწუნო რაც მას მოსწონს,ხოდა გადავრთე ,არც იმან დამითმო და შემდეგ მობეზრებულმა საერთოდ გამორთო.საჭესთან დაძაბული და ძარღვებ გამობერილი იჯდა .მიკვირდა რა ანერვიულებდა ,ან რა აფორიაქებდა. -როდის მივალთ?!-უკმაყოფილოთ ამოვიფრუტუნე. -უკვე 10 წუთია რაც გზაში ვართ!-გაბრაზებით მომიგო. -მერე სწრაფად ატარე ...თუგინდა მე დამსვი. -ოხხ,არ გაჩუმდებიი?!-ქვედა ყბა დაეჭიმა. -რატომ უნდა გაჩუმდეე?!-ისეთი არაფერი არ მითქვამს ,რომ წყობიდან გამომეყვანა,მაგრამ არაფერია მე ეს მაწყობს. -აუუჰჰ,უკვე თავი ამატკიე.-მარჯვენა ხელის ზურგით შუბლზე არსებული ოფლი მოიშორა. -ხოდა მეც ეგ მინდა.-ჩუმად ჩავიფრუტუნე ,მაგრამ გაიგო და მკველი მზერით თვალები დამიბრიალა. არ ვიცი რამდენად ნორმალური თავი გამომივიდა,მაგრამ ვცდილობ რაღაც მაინც გამოვიდეს.სასწრაფოდ დავწერე და შეცდომებისთვის მაპატიეთ. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.