თეთრი შუქი თვალებში უსიამოვნოდ აჭყეტდა. ყურებში გამაყრუებელი წუილი ესმოდა, თვალები ნელნელა დააშორა ერთმანეთს და იმწამსვე ინანა რადგან ძლიერად აეწვა. თითქოს რამე ლოდი ედო მთელს სხეულზე უფრო მეტად კი თავზე, გამხმარი თითები ნელნელა გაამოძრავა და სახესთან მიიტანა.
-წყალი.ხმაჩახლეჩილმა ჩაილაპარაკა და ხელი კამუდისკენ გადაწია.
-ახლავე.იმწამსვე გამოეხმაურა დემური და წყლის წიქა ხელში მიაწოდა, ნელა წამოაჯინა და დალევაში მიეხმარა. ბოლოს ცოტა მოიტოვა ხელზე დაისხა და სახეზე მოისვა. ამან ცოტა უშველა კადრები ნელნელა ამოუტივტივდა თავში და სახეზე გაფითრდა.
-ყველა მე როგორ მერჩის.მოწყენილმა ამოიფრუტუნა და თავი ჩახარა.
-თვალი დასიებული გაქვს ოღონდ ძალიან ცოტაზე რამოხდა?.კუთხეში მდგარმა ლევანიმ ძლივს ამოიგმინა.
-სახლში მოვდიოდი, ლიფტთან ვიდექი, ვიღაც ბიჭი ამომიდგა გვერდით და მითხრა მიშო ყალიჩავა ვარო ქეთის ძმაო, მერე ზუსტად აღარ მახსოვს ჯუბომ ციხე მოგიწყო მე კი ჯოჯოხეთსო.
-მაგას *იგ ხოარააქ რა ჯოჯოხეთი მაგრა გაახურეს საქმე ამ *ირობებით.გააფთრებული მივარდა საწოლთან ლევანი.
-მე რას მეჩხუბები ადამიანო ქეთი რომ შეარიგეთო მაგის გამოო რა.
-არა ტო შენ არ გეჩხუბები პროსტო ნერვები მეშლება იმ **ვარმა ხელი რომ აწია შენზე.
-ხოდა საკადრის პასუხსაც მიიღებს.
-მოიცა რა საკადრისი პასუხი გეხვეწებით რა თავი გაანებეთ თორე მერე კიდევ რამეს დამიშავებს თქვენს ჯინაზე.თვალები ცრემლებით აევსო და ატირდა.
-აი შენსიცოცხლესვფიცავარ ხელს თუ დაგაკარებს დედას მოვუ**ნავ არ ვაცოცხლებ.კბილებშორის გამოსცრა დემურის.
-კიდე თუ გამოჩნდება მერე თქვენთვის მომინდია ახლა კი დასვენება მჭირდება.
-კაი დაისვენე და ხვალ ვილაპარაკოთ.შუბლზე აკოცა ძმამ და ოთახიდან თავის ძმაკაციანა გავიდა.

2 კვირის განმავლობაში უდარდელად დათარეშობდა თბილისის ქუჩებში. მიშოც არსად ჩანდა მაგრამ ბიჩები სტარტზე იყვნენ რამე საეჭვოს თუ შეამჩნევ გვითხარიო. ვენდისიდან გამოსული მანქანასთან მიდიოდა როდესაც წინ ვიღაც ბიჭები გადაუდგნენ, უკან შეტრიალდა და ჯუბო დაინახა.
-ახლა რაღა გინდა ადამიანო.შეშინებულს აღმოხვრა და კანკალი აუტყდა.
-მომენატრე რა უნდა მინდოდეს! ჩაჯექი მანქანაში.თავისი მანქანის კარი გაუღო და გაუღიმა.
-რომ მომკლა ჩემი ნებით არსად არ გამოგყვები.ერთი შეჰკივლა და შენობის მიმართულებით გაიქცა.მისი გაქცევა და სხვების გაკიდება ერთი იყო, უცებ დაეწივნენ და მანქანაში ძალით შეტენეს.-ხელი გამიშვით! არგეყო ის რაც გამიკეთე? შენსგამო ღამე წესივრად არ მძინებია მდგომარეობიდან ძლივს გამოვედი ამხელა მომავალ ფსიქოლოგ ქალს მეთვოთონ დამჭირდა ფსიქოლოგი! ახლა კიდე ძალით მტენი შენს მანქანაში! გამაგებინე ახლა რაღა უნდა დამიშავო! მაგრამ მირჩევნია მომკლა საერთოდ ვიდრე ისევ იმ სარდაფში გამომამწყვდიო!.ხმაჩახლეჩილი ყვიროდა და მანქანაში მყოფი ფართხალებდა.
-არაფერს არ ვაპირებ უბრალოდ მინდა დაგელაპარაკო რა პანიკებში ვარდები.ალექსანდრასგან განსხვავებით ჯუბო უფრო მშვიდი ჩანდა.
-მერე თავიდანვე ეგრე გეთქვა.მხრები უღონოდ ჩამოუშვა და ღრმად ამოისუნთქა.
-მიშოზე ვიცი, მაგარი აკრეფილი აქვს მაგ **ვარს ხოდა ისიც ვიცი რომ დაგხვდა და გაგარტყა მაგას არ შევარჩენ მაგრამ ყველაზე საშინელი ის გააკეთა რომ ქეთი წაიყვანა.
-რაგააკეთა? რატო წაიყვანა?.
-იტოკში ჩვენ გვერჩის რა ერთად უნდა ვიყოთ რო რავი ქეთის დაბრუნება მინდა ამაში კი თქვენი დახმარება მჭირდება თან არც შენ ხარ ბოლომდე გასწორებულში ცოტახანში შენც მოგხედავს და ჯობია ერთად ვიყოთ რა.
-ერთი ყველასათვის ყველა ერთისთვის პონტია?.
-ხო რავი რაა.
-მე რას მეუბნები უფროსობას დაეკითხე.
-კაი უბრალოდ მაინტერესებდა შენი აზრიც.
-ნამუსი რომ არ მქონდეს საერთოდ *ავიკიდებდი ყველაფერს და გავიქცეოდი არც შენ შეგარჩენდი იმ საქციელს და არც ჩემს ძმასაც მაგრამ რავქნათ ასე გამზარდეს და არა მოძალადე კრიმინალად.
-ვიცი რომ ჩემზე ბრაზობ! იმის მერე არც კი ვიცი რაა შენთვის მადლობაც არ მომიხდია ქეთის გამო ამიტომ მადლობა და ბოდიში იმედია მაპატიებ და ამ ყველაფერს დაივიწყებ.
-დავიწყებით ვერაფერსაც ვერ დავივიწყებ! ბოდიში კი რატომღაც ჩემზე აღარ მოქმედებს, დაგეხმარებით ოღონდ ქეთის გამო.
-კარგი როგორც შენ იტყვი.
-კარგად.კარი გააღო და ნელა გადავიდა მანქანიდან.

სახლში მისული მარტო ლევანი დახვდა ამიტომ გვერდით მიუცუცქდა და მიეხუტა.
-ჯუბო ვნახე.ხმადაბლა ჩაილაპარაკა და ძმის რეაქციას დაელოდა.
-ვინ ნახე? რამე ხოარდაგიშავა იმ *იდარასტმა?.
-არაფერი! ასე მითხრა მიშოს ძაან აკრეფილი აქო და ქეთიც წაუყვანია ცოტახანში შენც მოგადგებაო და ერთად თუარვიყავით ისე არაფერი გამოვაო.
-რა ერთად მაგას *იგ ხოარააქ.
-არა რო აქვს ვიცი მაგრამ შენთან სალაპარაკოდ მოვა აუცილებლად.
-კაი დაველაპარაკები.
-ჰო კაი.
-ალექს ეხლა რაღაცას გკითხავ და ამაზე ნუ დაიწყებ შენებურებს.
-გააჩნია რას მკითხავ.თავი ყელში ჩარგო და გაიცინა.
-კაი მაშინ არგეტყვი.
-ოო მითხარი რაა.
-დემური გიყვარს?.
-რაა?. ამის გაგონებაზე თავი წამოყო და გაოცებული მზერა შეანათა.
-რადა დემური გიყვარსთქო?.
-არა რა დემური ხო ხარ კარგად? წადი სიცხე გაიხომე, მოიცა მე მოგიტან თერმომეტრს შენთვის ადგომა და თავის გადაღლა არ შეიძლება.ფეხზე წამოხტა ალექსანდრა და თერმომეტრი მიარბენინა.
-ანუ გიყვარს.სერიოზული მიმიკით ახედა თავის გადაწითლებულ დას.
-ხო რავი მგონი მიყვარს, მგონი რაა მიყვარს.ღრმად ამოისუნთქა და მის გვერით მოშორებით ჩამოჯდა.
-მასაც რომ უყვარხარ იცი?.
-ხო ვიცი მითხრა უკვე.
-მერე შენ რა უთხარი?.
-რაუნდა მეთქვა ეხლა!.
-ხო რაუთხარითქო.
-რაშენისაქმეა რავუთხარი ბარემ ისიც ხოარგითხრა როგორ..უცებ შეწყვიტა სიტყვები როცა გაიაზრა რის თქმასაც აპირებდა.
-აბა აბა რაო? დაასრულე წინადადება!. გაგულიანდა უფროსი ხურციძე და სიბრაზეც შეეტყო.
-აუ თავი გამანებე რაა.
-მოიცა მოიცა სადმიდიხარ დაჯექი აქ და დაასრულე სათქმელი.
-რა სათქმელი?.
-მაბოლებ გოგო?.
-დავიღალე უნდა დავისვენო.
-ერთად იწექით?.
-რასქვია ერთად ვიწექით?.ლოყები ერთიანად აუხურდა.
-კარგადაც ხვდები რასაც ვგულისხმობ ერთად დაწოლაში ძილს არ ვგულისხმობ?.
-აბა სექსს?.
-ხო.
-მადლობა რომ მენდობი და ასეთი გარყვნილი გგონივარ.თვალზე მომდგარი ცრემლი ხელით ამოიშრო და თავის ოთახში შეავრდა.
-გოგო რა ატყდი რაიყო ისე გკითხე.
-რასქვია ისე მკითხე კარგი რაა, გამოდის საერთოდ არ მენოდბი.
-როგორ არ გენდობი უბრალოდ ისე გკითხე.
-კი კი როგორ არა.
-გაკოცა?.
-სად?.
-ვაიმე რა ბატი ხარ სად და ტუჩებში გაკოცათქო?.
-არმინდა ამაზე ლაპარაკი.
-ანუ გაოცა.
-ხო მაკოცა მერე? ქვეყანა დაინგრა თუ რა?.
-როგორ გაბედა! შენც და მასაც მოგიწვავთ იმ ტუჩებს და მერე რანაირად გაკოცებს დაინახავ.
-რაგინდა? არ შეიძლება ბედნიერი ვიყო? იმ საშინელი დროის მერე ხომ შეიძება ჩემს ნებაზე გავაკეთო რამე! უკვე დიდი ვარ საკუთარ თავს მეთვითონ მივხედავ.გამწარდა მისი ძმის შემყურე და აყვირდა.
-ამას შენს გამო ვამბობ არ მინდა რომ დაიტანჯო.
-მაშინ თუ არ გინდა რომ დავიტანჯო მომეცი იმის ნება რომ ვიყო ბედნიერი.
-ხომიცი რომ თქვენი ერთად ყოფნა არ შეიძლება.ნელი ნაბიჯებით მიუახოვდა თავის დას და გულში ჩაიკრა.
-რატო? მითხარი ვინ მოიგონა ეს სულელური წესები?.ისიც მთელი ძალით აეკრო მასზე დიდ სხეულს.
-შენ დემურის დაიკოდ ითვლები გესმის? ჩემს არცერთ ძმაკაცს არ შეუძლია შენ სხვა თვალით შემოგხედოს.
-საბურთალოზე არყო ასეთი წესები.
-შენ რა გგონია ეს შენი საბურთალო სულ პატიოსანი ხალხითაა გავსილი? ყველგან არიან ჩვენები! თქვენ რომ ერთად იყოთ მიშკა ამას არ შეგარჩენთ.
-იმას რაღა უნდა ვერგავიგე! არმესმის თქვენი არცერთის არ მესმის ასე როგორ შეიძლება.
-შეეჩვევი.
-ეგრე შენ რომ არღვევ წესებს? განა ვერვხვდები რომ სალი გიყვარს?.
-ეგ არაა წესების დარღვევა! სალი დის დაქალია.
-მერე რააა ეგრე დემური ძმის ძმაკაცია.
-მე ბიჭი ვარ შენ გოგო!.
-გენდერული უთანასწორობაა.
-არა ეგ არაფერს შუაშია პროსტო ჩვენი ვალია თქვენ გოგოები დაგიცვათ სუსტი არსებებიო თუ რაღაც ეგეთი.
-მშვენიერია.
ასე ჩახუტებულები იდგნენ როდესაც კარი გაიღო და საძინებელში დემურიმ შემოანათა.
-სადახარ შე*ემა გეძებ რამდენიხანია.
-ვერ მხედავ აქავარ.მკაცრად შეუღრინა.
-რაჭირს?.ალექსანდრაზე ანიშნა.
-რაჭირსკიარა გადაგხსნი შუაზე ჩემს დას როგორ აკოცე.იმწამსვე მოცილდა ალექსანდრას და დემური კედელზეე ააკრო.
-გაანებე თავი ლევანი.გოგონა მთელ ხმაზე აყვირდა.
-გითხარი უკვე რომ მიყვარსთქო რატოარგესმის.
-ამ დებილსაც რომ უყვარხარ ვერხვდებ?.ლევანის თქმა და ალექსანდრას თვალების გაფართოება ერთი იყო.
-ვხვდები მაგრამ იმდენად ჯიუტია ჩემთან არ ამხელს.
-უი არიცოდი როუყვარდი?.ხელი უშვა იმწამსვე ძმაკაცს.
-არა არ ვიცოდი მარა ვხვდებოდი.
-ყოჩაღთ რაა საღოლ.ტაში შემოცხო ალექსანდრამ თან ირონიულად დაიწყო საუბარი.
-ალექსანდრა წესიერად ეხლა და მითხარი მართლა გიყვარხარ თუ არა, უკვე მეც აღარ შემიძლია უნდა ვიცოდე რას გრძნობ შენს მიმართ.დემური ახლოს მივიდა გოგონასთან მისი ხელი დაიჭირა და მკაცრად უთხრა.
-ეე ცოტა ფაქიზად შე*ემა.ამოიგვმინა ლევანიმ.
-რაღააზრიაქ გითხრა უკვე ამ დამთხვეულმა ჩემი სათქმელი.
-შენი პირიდან მინდა მოვისმინო.
-მიყვარხარ მეც მიყვარხარ აჰა ვსო ხომვთქვი.
-მეც მიყვარხარ ამ ქვეყნად ყველაფერზე მეტად.გულზე მიიხუტა და შუბლზე ეამბორა.
-ოე ყანა მეც აქ რომ ვარ არა?.
-თუმცა ერთად ვერვიქნებით.სიმართლე დააბრეხვა ალექსანდრამ.
-მოვკლავ იმ მიშკასაც ყველაფერს გავაკეთებ იცოდე არასოდეს დაგთმობ.
-კაკ კუკ ეხლა თქვენ მონაჩმახს რომ ვსუმინე ჩემი სათუთი გული ამიჩუყდა ხოდა იდეა მაქვს ერთად იყავით ოღონდ ჩუმად.
-თანახმა ხარ?.იმწამსვე მიუბრუნდა დემური ალექსანდრას.
-თანახმა ვარ.მანაც თავი დაუქნია და ბედნიერებსგან სახე გაუბრწყინდა.
-ამას ალექსანდრას გამო ვაკეთებ იცოდე თორემ ხოიცი ჩემი ამბავი ასეთ *ირობას არავის შევარჩნდი.მაინც წაგესლა იქ მყოფდაგანი.
-დედუ ეს რა მოისმინეს ჩვენმა ყურებმაა არა ანდრო.კარსუკან გაისმა სალის ხმა.
-ქორწილია ქეიფია გრიალი?.კარი გააღო და მთელმა სასტავმა შემოანათა.
-ნახევარმა საქართველომ გაიგო რაღაჩუმად უნდა ვიყოთ.
-შენ რომ რამე გამოგრჩეს როგორ უნდა დაიძინო ღამე.დამცინავად უთხრა ლევანიმ სალის.
-ამას ყურები ლოკატირივით აქვს არაფერი ეპარება.
-იტოკში ამათ შესახებ არავინ არაფერი უნდა გაიგოს მოსულა.
-მოსულა ბრატ აბა რაა.სიტყვა სასაცილოდ გაწლა გურწამ.
-მოიცა ეხლა შენ დაიკო გამოდიხარ თუ რძალი?.თავი მოიქექა ჭოტიმ.
-ბებია ბებია რაუნდა გამოვიდეს ბიჭო ჩვაულებრივად დაიკო და წკაპან რაა.
-კაით წადით ახლა გაეყარეთ უნდა ავღნიშონთ.ოთახოდან ყველა გაყარა სალომემ და მარტო დემური და ალექსანდრა დატოვა.
-აუ რაღაცნაირად უხერხულად ვარ ჩემს ძმასთან.თავი მორცხვად ჩახარა ალექსანდრამ.
-მომისმნე აწი ბევრი ცუდი რამ შეიძლება შეგვემთხვეს თუმცა უხერხულობა არცერთ სიტოაციაში არ უნდა იგრძნო.სახე ზევით ააწევინა და თვალებში ჩააჩერდა.
-არ მეგონა ასე უცნაურად თუ დავთანხმდებოდი ჩემს პირველ სიყვარის შეყვარებულობაზე.
-არც მე მეგონა საერთოდ ვინმე თუ შე მიყვარდებოდა თუმცა გამოჩნდი შენ და სხვანაირად ამალაპარაკე.
-ჩემი კვაზიმოტო ხარ.
-შენკი ჩემი საბურთალოს პრინცესა.
-იცი ვინაა კვაზიმოტო?.
-კი ვიცი, ბავშვობაში სულ მაგას ვუყურებდი.
-ახლაც კი ჩემი ფაორიტია.
-ჩემი ფაორიტი კი შენ ხარ.წელზე ხელი შეუცურა და მის ტუჩებს დაეწაფა.-მიყვარხარ აი იმენა ყველაზე ძაან მიყვარხარ ჩემი საოცრება ხარ.თან ყელს უკოცნიდა თან კი ჩურჩულებდა.
-ალოჰაა ბავშვის გაკეთება მერე გამოდით თორე ბოლი ასდის ლევანჩოს.კარზე მიუკაკუნა ანდრიკო.
-ჰო მოვდივართ.იმწამსვე მოცილდა გოგონა და გარეთ სულ აწითლებული გავარდა სალის გვერდით მიუჯდა და გაბადრულმა გადახედა ყველას.-რაიყო?.
-არაფერი კაცო არაფერი. ყველამ თავი გააქნია და ლევანის გადახედა.


გამარჯობათ გამარჯობათთთ.. პირველ რიგში მინდა ვთქვა რომ ყველაზე თბილი და ტკბილი მკითხველები მემყავს და ყველაზე ძალიან თქვენ მიყვარხართ.. მადლობა თითოეული კომენტარისთვის.. იმედია მოგეწონებათ ეს თავი ყველანაირად შევეცდები შემდეგი მალე დავდო..