-სანდრო მე შენთვის საჩუქარი მაქვს.
-საჩუქარი? შენ კარგად ხარ? დავიჯერო დღეს დაბადების დღე მაქვს?
-არა, ისე უბრალოდ არ შეიძლება საჩუქარი რომ გაგიკეთო? დიდი არაფერია. აი ეს შენ.
-ვაუ, ამას არ მოველოდი, რა მაგარი საათია. მადლობა დაიკო.
-კარგი სანდრო ნუ გამჭყინტე გამიშვი.
-მადლობა. ამში შენ ცოტას არ გადაიხდიდი და სად გქონდა ფული?
-რამდენი გადავიხადე ეგ შენი საქმე არ არის.
-კაი ხო. მადლობა. ისე ეს ყველაფერი რატო?
-რავი სკოლა დამთავრდა, გამოცდები ჩავაბარეთ, ბოლო წელი დაგვრჩა და მანამ ცოტა გართობა ხომ გვინდოდა?
-ხო ისე მართალი ხარ. ბოლო 12 ე კლასი დაგვრჩა და მერე ვინ სად წავა ვინ იცის.
-აპა სანდრო, ზოგი სად წავა, ზოგი სად, ზოგიც ერთად დარჩება და ასე. მადლობა თიკო ყველაფერი კარგი იყო, კარგად გავერთე. აპა თქვენ იცით და შემოგივლით ზოგჯერ არ დაგივიწყებთ.
-ვიცი მაგის იმედი მაქვს. აპა დროებით ნიკა.
-სანდრო ამიხსენი ეხლა რა მოხდა შენსა და ნიკას შორის და საერთოდ რატომ ჩამოგტირის ცხვირ-პირი, როცა რამდენიმე საათის წინ გახარებული დაგტოვე.
-თიკო ისეთი საიტერესო არაფერი, არ გეწყინოს მაგრამ არ არის საჭირო შენ რომ იცოდე. ეს უბრალოდ ჩემი და ნიკას საქმეა და ჩვენ გავარკვევთ.
-კარგი თუ მართლა ეგეთი სერიოზული საქმეა მაშინ თქვენ მოაგვარეთ არ ჩავერევი.
-ხომ არ გეწყინა ჩემო დაიკო?
-არა რას ამბობ, ყველაფერი ჩემი საქმე ხომ არაა, თვენ თვითონ მოაგვარეთ პრობლემები.
-ჩემი ყველაზე საუკეთესო მეგობარი და ყველაზე საუკეთესო დაიკო ხარ.. თიკო რა ღაც მინდა გთხოვო.
-რაიყო როგორი სახე გაქს? რა გინდა მთხოვე.
-გთხოვ მითხარი ვინ არის ის პიროვნება ვინც მოგწონს, თუ გიყვარს თუ რაცარი.
-ჩემო ძამიკო მე მაგის თქმა არ შემიძლია, მაგრამ თუ იმ პიროვნებასაც შევუყვარდები გპირდები რომ პირველ რიგში შენ გეტყვი.
-აუ ეხლა მითხარი, რა გეშინია, არავის ვეტყვი.
-სანდრო მომისმინე, მე ხომ არ ჩავრეულვარ შენსა და ნიკას საქმეში და ზედმეტი შეკითხვების დასმა ხომ არ დამიწყია? გთხოვ შენც ნუ მკითხავ. გპირდები როცა დრო მოვა აუცილებლად გეტყვი.
-როდის რომ მოვკვდები მერე?
-ნუ სულელობ რა დროს შენი სიკვდილია. გპირდები ისე არ მოკვდები რომ არ იცოდე მე ვინ მიყვარდა. რა გინდა ეხლა მეტი?
-ოჰ, ბოდიშით თქენო უდიდებულესობავ. ჩემთვის დიდი პატივია თუ სიცოცხლეშივე გამიმხელთ თქვენი იდუმალი შეყვარებულის სახელს.
-ო, რომეო იქნებ მორჩე სამსახიობო კარიერის მოწყობას და კარი გააღო.
-ეხლავე ჯულიეტა. გამარჯობა დედა როგორ ხარ?
-რავიცი არამიშავს. თქვენ რა მსახიობობა აგიტყდათ? რა დროს რომეო და ჯულიეტაა?
-რავიცი დე მეტი გასართობი ვერ ვიპოვნეთ და რავქნა?
-თიკო ეს პროდუქტები შეინახე და მე ცოტა ხნით დავისვენებ რა.
-კარგი დე, მიდი და მე რაიმეს გაგიმზადებ.
-თიო მე ჩემს ოთახში ვიქნები და თუ რაიმე მოხდა შემატყობინე ჩემო ჯულიეტა.
-ჩემო ჯულიეტას მოგცემ ეხლა მანდ არ მომიყვანო თორე. მოგკლავ ისე როგორც რომეო მოკვდა... დე გაგიმხადე სადილი და მანდ მოგიტანო თუ აქ მოხვალ?
-არა იყოს თიო მანდ მოვალ მირჩევნია.
-კარგი... როგორ ხარ დე? რაღაც სახეზე ნორმალური ფერი არ გადევს და რა მოხდა?
-რავიცი თიკო ყველაფერი არც ისე კარგადაა.
-რა მოხდა დედა რამე გჭირს? გთხოვ არ დამიმალო რა მოხდა ყველაფერი მითხარი.
-ნუ გეშინია თიკო მე არაფერი მჭირს. საქმე სულ სხვა რაღაცაშია.
-მიდი მალე მითხარი რა ხდება.
-კარგი მიდი დაჯექი და მოგიყვები ყველაფერს.

მოგეწონათ ახალი თავი? მაპატიეთ პატარა თავების გამო დროში ვარ ხშირად შეზღუდული და თან ეხლა ვწერ ამ ისტორიას და თან ვდებ. მაგიტომ ვაგვიანებ ზოგჯერ დადებას. მადლობა ვინც კითხულობთ. დამიკომენტარეთ <3