მაგიდაზე ბიძიას საბუთები და პატარა სუვენირები იდო ,აქეთ-იქით მიმოფანტული.მინდა ავღნიშნო რომ , ბიძაჩემი ცნობილი დეტექტივი იყო , მაგრამ საშინელმა კატასტროფამ იმსხვერპლა (ყოველ შემთხვევაში მე ასე ვიცი ) .
მოკლედ როგორც ვთქვი მაგიდაე საბუთები იდო , ხოდა ერთ-ერთი საბუთი ავიღე და იქიდან რაღაც გადმოვარდა .ავნერვიულდი , მეგონა რაღაც გატყდა ისეთი ხმა , იყო მაგრამ საბედნიეროდ ეს პატარა ბლოკნოტი აღმოჩნდა ძლივ-ძლივობით ავიღე და დავასკვენი რომ ეს ბიძიას დღიური იყო. წაკითხვას ვაპირებდი , მარამ კარის ხმა გავიგე , როგორც აღმოჩნდა ბიცოლა მოვიდა , სწრაფად შევაგდე ბლოკნოტი ჩემს ოთახში და ქვემთ ჩავედი .
ბიცოლა უკვე სამზარეულოში იყო და ყავას აკეთებდა , მე მასთან მივედი და ნელა დავჯექი სავარძელე , უფროსწორად ძლივს შევიმაგრე თავი რადგანაც უეტლოდ ვერ დავდიოდი და დაველაპარაკე :
-ბიცოლა , საავადყოფოში რატო არ მოხვედი ?-თემის გადასატანად ვთქვი მე .
-ვერ მოვიცალე , ხო არ გეწყინა ?-ცოტა არ იყოს ანერვიულებულმა მკითხა ბიცოლამ.
-არა უბრალოდ ვინერვილე ხო კარგადაა თქო .კარგი ყავა აღარ მინდა შენ დალიე . მე ჩემს ოთახში შევალ .-პასუხი აღარ დავაცადე ისე ავედი ჩემს ოთახში , ძაალიან მაინტერესება რა ეწერა შიგ ისეთი ბიცოლა რო მალავდა .
სწრაფად შევედი და კარები ჩავკეტე . მოკლედ დღიურის კითხვა დავიწყე :
" დღეს 20 სექტემბერია , დღეს ერთი ბანდიტი დავიჭირეთ , მართალია ძალიან გამიჭირდა ამის გაკეთება , რადგანაც მას 3 შვილი ჰყავდა , მაგრამ რა ვქნა ? კანონის წინაშე ყველა თანასწორია . მაგრამ სამაგიეროდ მის სახლში მივედი და შვილებს ცოტა ფული დუტოვე 500 დოლარი . მეტი მაგ დროისთვის არ მქონდა ასე რომ ასე მოხდა . " გადავწყვიტე ფურცლები გამომეტოვა და 10 ოქტომბერე გადავშალე .



"დღეს 10 ოქტომბერი . ძალიან კარგი დღე მქონდა , ჩემი დის შვილი დაიბადა , ძალიან საყვარელი გოგოა , მშვენიერი : მწვანე თვალები აქვს (ამაში დედას დაემსგავსა ) , სულ იცინის და ყველას აბედნიერებს , საყვარელი , მის უმცროს დას - ელას , სულაც არ ჰგავს . ელაც ძალიან საყვარელია , მაგრამ ... იცით გადავწყვიტ ჩემი მთელი ქონება და ეს სახლიც მას დავუტოვო . შვილი მე არ მყავს და არაფერი და... , ეჰჰ! რა ვქნა , მაგრამ დღეს მაინც ძლიერ ბედნიერი ვარ "

ოოო , ბიძია . ეს ჩემი დაბადების დღე იყო . ის მართლაც განსაკუთრებით მიყვარდა , მაგრამ... ეჰ! -თვალზე ცრემლი მომადგა- მაგრამ.... მოიცა ბიძიამ ყველაფერი მე დამიტოვა ? კი მაგრამ რატომ ? რატომ არ დაუტოვა ელას ? თითქოს წინასწარ იცოდა , რომ ის .... ღმერთო ! მაგრამ აი უკანასკნელი წერილი .


"დღეს 23 ნოემბერია , დღეს საშინელი კრიმინალი დავიჭირეთ , უფროსწორად თითქმის დავიჭირეთ . საშინელია ! მაგრამ ყველაზე უარესი ისაა , რომ ქალია ! დიახ , ის ქალია . ის სიამოვნებისთვის კლავს , მოკლედ ფსიქიკურად შეშლილია . მრავალი განცხადება გავაკარით და იმედი მაქვს პოლიციაც ჩაერთვება ამ საქმეში .ის ჩვენს ქალაქს ააწიოკებს , ფორკსს კი ეს არ სჭირდება .იმედი მაქვს ხვალე დავიჭერ , მისი სახელია ჯესიკა .... "

ამ სახელის წაკითხვისას ისეთი შეგრნება მქონდა თითქოს ვიცნობდი ამ ქალს , გული შემეკუმშა , რაღაც ცუდად გავხდი , მაგრამ ეს შეუძლებელია ! -მაგრამ ....-ვფიქრობდი მე - იქნებ ედუარდი მას ელაპარაკებოდა ტელეფონზე ? ჰო , სწორედ ესე იყო ! გამასენდა , გამახსენდა ! მაგრამ, მე ხომ ამას ვერ დავამტკიცებ ?!ამისთვის ედუარის ჩვენება დამჭირდება , ის კი მე ყველაფერე დამთანხმდება , ასე რომ ახლავე უნდა გავიქცე !
მოკლედ სასწრაფოდ ჩავედი ქვემოთ 1 ხელში ტელეფონით , მეორეში კი პიჯაკით . თან ტაქსს ვიძახებდი და თან ვიცმევდი .ტაქსი მალევე მოვიდა , მე სწრაფად ჩავჯექი მასში საპატიმროსკენ მივუთითე .სწრაფად მივედით 10 დოლარი მივაჩეჩე და გადავედი . შენობაში შევედი , მაგრამ რას ვხედავ ხალხის ბრბო რაღაც ადგილს მიშტერებია ქვემოთ , მე მათ შორის გავიარე და კიაღამ გავგიჟდი მკვდარი ედუარდი , რომ დავინახე , პირზე ხელები ავიფარე , შოკირებული ვიყავი , ღმერთო !
-ნუთუ ეს მან ჩაიდინა ?!-წავიჩურჩულე მე .
-უკაცრავად , მე მითხარით რამე ?-თქვა იქვე მდგომა დარაჯმა .
-არა , არა !-შეშინებულმა ვთქვი მე და უკანმიუხედავად და გავედი შენობიდან .
ფეხით მივდიოდი სააავადმყოფოში . რადგან...-აი ! ისევ , მის გახსენებაზე ყველაფერი მავიწყდება . უბრალოდ საჭიროა წარმოვიდინ მისი სახე , რომ უკვე მეღიმება . ის ჩემი ერთადერთია ! ის ჩემია და სხვას არ დავთმობ რომ მოვკვდე არ დავუთმობ ! მე ის მიყვარს და ასეც იქნება .-გავიფიქე მე და საავადმყოფოში შევედი ,მის პალატაში შევიპარე:
-დეიმონ -წავიჩურჩულე მე
-ბლერ , შენ ხარ ?-მკითხა დეიმონმა .
-ჰო , როგორ ხარ ? კიდევ გტკივა ?
-მოხვედი და გამიარა . რომელი საათია ? რატო არ გძინავს ? ან აქ ვინ შემოგიშვა?
-ჯერესერთი ვინ გიითხრა რო შემომიშვეს ?-ვთქვი და ჩავიცინე
-ჰაჰ !-ჩაიცინა დეიმონმაც .
-და მეორეც აქ ვაპირებ ძილს , სახლში მარტო რა ვაკეთო ? თან ბიცოლა დღეს იმ წამალს არ სვავს და ძილში დადის .ნინა დაქალტანაა და მე სად წავიდე ასე რომ აი ამ ტახტზე დავწვები -მივითითე საწოლის გვერდზე მდგომ ტახტე .
-კარგი ! კარგი ! ექანო -თქვა და გაიცინა მან .
-დაიძინე !-ვუბრძანე მე . -ხვალე პალატიდან გამოგწერენ .დასვენებული უნდა იყო .
-ხო კაი ! -დამნებდა ის და თვალები დახუჭა .
ხვალე მას გამოწერდნენ , კარგი იქნებოდა . მაგრამ იქნებ ის ქალი-ჯესიკა ჩვენც გადაგვკიდებოდა ? რა იქნებოდა ახლა ? ედუარდი თუ მოკლა ჩვენს მოგვკლავდა ? მაგრამ იქნებ ბიძიაც მან მოკლა ? რაიმე უნდა გამეკეთებინა , თორემ კიდევ ერთი ადამიანის მოკვლას ვეღარ გადავიტანდი .



იმედია მოგეწონათ . წინასწარ დიდი მადლობა . ცოტა იაქტიურეთ