ყველა'ფერი ( მეთორმეტე თავი )

უკვე მონატრებისგან აღარ იყო. ამდენი ხნით დედა არასდროს დაეტოვებინა, მითუმეტეს მარტო. მისი აცისკროვნებული თვალები ენატრებოდა, როგორცკი ერეკლეს დალანდავდა მაშინვე, რომ ენთებოდა.

ელფთა სამეფო: შავი ჯადოქარი - თავი მეთორმეტე - დამშვიდობება

ჯადოქარს სერვერალდისთვის უცნაური, მაგრამ ძალზედ საინტერესო ამბები მოუყოლია. თურმე, საერთოდ არ ყოფილა მისთვის ისეთი, როგორც მასზე ამბობდნენ. უბრალოდ, მრავალწლიან მარტოობასა და ყველასაგან იდუმალად ცხოვრებას მისთვის დაღი დაემჩნია

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეთორმეტე თავი)

მე აქ სიყვარულის არსის შესაცნობად ან მისი გამოვლინებების საპოვნელად არ მოვსულვარ. იმის გამოსწორება მინდა, რაც ავრიე. უფრო სწორად, იმის დასრულება მინდა, რაც დავიწყე და ბოლომდე ვერ მივიყვანე. რომ მერე ორივემ მშვიდად გავაგრძელოთ ცხოვრება;

ანუკი. გაგრძელება (თავი მეთორმეტე)

-ფრენა ერთ საათში მაქვს, მე კიდე გუშინ რაღაცის გაკეთება მინდოდა, მაგრამ არ ვიყავი დარწმუნებული ღირდა თუ არა. -რამ შეგაცვლევინა აზრი? -არაფერმა. Სიმართლე გითხრა, ეს ჩემი ბოლო ინიციატივაა, ესეც იმიტომ რომ მსოფლიოში ყველაზე უნიჭო მატყუარა ხარ.

თუ გაიმარჯვებ! (თავი მეთორმეტე)

ემილი იმ ერთ-ერთ იღბლიან მოზართა შორისა,რომლებიც ყველაზე სახენგალთქმულ სკოლაში სწავლობენ . სახელის მიუხედავად, ამ სკოლაში უსამართლობა და დააჩაგვრა გაამეფებული !აქ ხომ ყველას ეშინია გამეფებული უსამართლობის მთავარ მიზეზთან "ჯონ ჯეისონთამ" სკოლის

პატარა გოგონა ზღვის პირას (მეთორმეტე თავი)

-მამა,შემოდი_თქვა გახარებულმა ანამ და მამა გადაკოცნა,შემდეგ კი კარი დახურა -ბექა,როგორ ხარ?_ფეხზე წამოდგა ლუკა მის დანახვაზე და ბექას მოეხვია -ხომ მშვიდობაა?-ჰკითხა ანამ

ცრემლების პრინცესა (მეთორმეტე თავი)

უცებ წინა ღამის ნამოქმედარი გაახსენდა და ხელი გაუშვა თათიას. როგორ უნდოდა სულ გაექრო ის ღამე, მაგრამ.... წასვლა გადაწყვიტა. რომ არ წასულიყო, ყველაფერს იტყოდა.... ახლა კი ყველაზე ნაკლებად უნდოდა თათიას გულისტკენა. - ახლა წავალ, კარგი? ბაჩოსთან უნდა

აკრძალული სიყვარული (მეთორმეტე თავი)

-მია ჯაფარიძე თანახმა ხართ ცოლად გაჰყვეთ თორნიკე კილაძეს?იყოთ ერთად ჭირში და ლხინში??? ... ბედნიერებასა და მწუხარებაში??? .. სანამ სიკვდილი არ დაგაშორებთ??

მე შენამდე (ნაწილი მეთორმეტე)

იმ ღამით თვალი არ მომიხუჭავს.უბრალოდ ვიწექი და ღრმად ვსუნთქავდი.გონება რამოდენიმე საათით გავთიშე და ყველაფერზე ფიქრი შევწყვიტე.უკვე ვიცოდი გიორგისთვის რა უნდა მეთქვა.ახლა მთავარი ის იყო,რა პასუხს მივიღებდი მისგან.

აბლაბუდა (მეთორმეტე თავი)

ჩემი პალაპატაში შესვლა დიდად არც ახლედიანს შეუმჩნევია. თვალებგაშტერებული თეთრად შეღებილ კედლებს ისე უმზერდა, წამწამების ხამხამიც კი დავიწყნოდა. მისი სისუსტის მიმანიშნებელი, ლოყაზე ჩამოგორებული ობოლი ცრემლი, ქალმა უხეში მოძრაობით მაშინვე მოიწმინდა.